Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φήμη γ’ ὑμῖν ὄρνισ ἐστί, πταρμόν τ’ ὄρνιθα καλεῖτε, ξύμβολον ὄρνιν, φωνὴν ὄρνιν, θεράποντ’ ὄρνιν, ὄνον ὄρνιν.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, parabasis10)
", ἀπὸ τούτου πᾶν τὸ δεῖπνον εὐτρεπὲσ οὗτοί τε πρῶτοι δάκρυα καὶ πταρμὸν πολὺν ἀπὸ τῆσ τραπέζησ καὶ σίαλον ἀπήγαγον, τῶν τ’ ἐσθιόντων ἀνεκάθηραν τοὺσ πόρουσ ὁ μὲν οὖν Ῥόδιοσ πιών τιν’ ἅλμην ἀπέθανεν παρὰ τὴν φύσιν γὰρ τὸ ποτὸν ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 68 1:6)
ἐκδεξάμενον οὖν ἔφη εἰπεῖν τὸν Ἀριστοφάνη ὅτι καὶ μάλ’ ἐπαύσατο, οὐ μέντοι πρίν γε τὸν πταρμὸν προσενεχθῆναι αὐτῇ, ὥστε με θαυμάζειν εἰ τὸ κόσμιον τοῦ σώματοσ ἐπιθυμεῖ τοιούτων ψόφων καὶ γαργαλισμῶν, οἱο͂ν καὶ ὁ πταρμόσ ἐστιν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 141:1)
πάνυ γὰρ εὐθὺσ ἐπαύσατο, ἐπειδὴ αὐτῷ τὸν πταρμὸν προσήνεγκα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 141:2)
εἰ δὲ ταῦτα, καὶ βῆχα καὶ πταρμὸν καὶ στεναγμὸν πτύσιν τε πάντωσ καὶ ἀπόμυξιν καὶ τὰ λοιπά·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 8:1)
"ἀλλ’ ὥσπερ εἴ τισ ἄπειροσ γραμμάτων δυνάμεωσ ὁρῶν ὀλίγα πλήθει καὶ φαῦλα τὴν μορφὴν ἀπιστοίη ἄνδρα γραμματικὸν ἐκ τούτων ἀναλέγεσθαι πολέμουσ μεγάλουσ, οἳ τοῖσ πάλαι συνέτυχον, καὶ κτίσεισ πόλεων πράξεισ τε καὶ παθήματα βασιλέων, εἶτα φαίη φωνὴν ἢ ὅμοιόν τι μηνύειν καὶ καταλέγειν ἐκείνῳ τῶν ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον, ἡδὺσ ἄν, ὦ φίλε, γέλωσ σοι τοῦ ἀνθρώπου τῆσ ἀπειρίασ ἐπέλθοι οὕτω σκόπει, μὴ καὶ ἡμεῖσ τῶν μαντικῶν ἑκάστου τὴν δύναμιν ἀγνοοῦντεσ, ᾗ συμβάλλει πρὸσ τὸ μέλλον, εὐήθωσ ἀγανακτῶμεν, εἰ νοῦν ἔχων ἄνθρωποσ ἐκ τούτων ἀποφαίνεταί τι περὶ τῶν ἀδήλων, καὶ ταῦτα φάσκων αὐτὸσ οὐ πταρμὸν οὐδὲ φωνὴν ἀλλὰ δαιμόνιον αὐτῷ τῶν πράξεων ὑφηγεῖσθαι.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 12 1:6)
"μέτειμι γὰρ ἤδη πρὸσ σέ, ὦ Πολύμνι, θαυμάζοντα Σωκράτουσ ἀνδρὸσ ἀτυφίᾳ καὶ ἀφελείᾳ μάλιστα δὴ φιλοσοφίαν ἐξανθρωπίσαντοσ, εἰ μὴ πταρμὸν μηδὲ κληδόνα τὸ σημεῖον ἀλλὰ τραγικῶσ πάνυ τὸ δαιμόνιον ὠνόμαζεν.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 12 1:7)
"ἐγὼ γὰρ ἂν τοὐναντίον ἐθαύμαζον ἀνδρὸσ ἄκρου διαλέγεσθαι καὶ κρατεῖν ὀνομάτων, ὥσπερ Σωκράτησ, εἰ μὴ τὸ δαιμόνιον ἀλλὰ τὸν πταρμὸν αὑτῷ σημαίνειν ἔλεγεν·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 12 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION