Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ ὁ Νωβελίων μικρὸν ἐκ τοῦ πταίσματοσ ἀναλαβών, ἀγορᾷ μέν τινι τῶν πολεμίων ἐπεχείρει περὶ Ἀξείνιον πόλιν σεσωρευμένῃ, οὐδὲν δὲ ἀνύσασ, ἀλλὰ κἀνταῦθα πολλοὺσ ἀποβαλών, ἐπανῆλθε νυκτὸσ ἐσ τὸ στρατόπεδον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 4:1)
οὐδὲ διῄρει ποι τὸν στρατὸν ὅλωσ, τοῦ μὴ τινὸσ ἐν ἀρχῇ γενομένου πταίσματοσ εὐκαταφρόνητον τοῖσ πολεμίοισ αὐτὸν γενέσθαι, καὶ τέωσ καταφρονοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:3)
Ἀρσίτησ δὲ ἐκ μὲν τῆσ μάχησ φεύγει ἐσ Φρυγίαν, ἐκεῖ δὲ ἀποθνήσκει αὐτὸσ πρὸσ αὑτοῦ, ὡσ λόγοσ, ὅτι αἴτιοσ ἐδόκει Πέρσαισ γενέσθαι τοῦ ἐν τῷ τότε πταίσματοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 16 3:2)
καὶ ἡττηθεῖσι τῇ ναυμαχίᾳ οὐ μικρὰν τὴν βλάβην ἔσεσθαι ἐσ τοῦ πολέμου τὴν πρώτην δόξαν, τά τε ἄλλα καὶ τοὺσ Ἕλληνασ νεωτεριεῖν πρὸσ τοῦ ναυτικοῦ πταίσματοσ τὴν ἐξαγγελίαν ἐπαρθέντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 18 8:2)
ἀνελογίζοντο γὰρ τὴν βραδυτῆτα τῆσ βοηθείασ, τὸ μηδένα πεπτωκέναι τῶν μισθοφόρων, τὸ μηδενὸσ ἁδροῦ πταίσματοσ γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγωσ, τὸ δὲ μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν πολεμίων ἐπηκολουθηκέναι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 112 3:1)
Σαβίνων γάρ τινεσ καταγνόντεσ ἀσθένειαν τῆσ πόλεωσ ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πταίσματοσ, ὡσ οὐκέτι τὴν ἀρχαίαν ἀξίωσιν ἀναληψομένησ, ἐπετίθεντο τοῖσ εἰσ τὴν χώραν κατιοῦσιν ἐκ τῶν ἐρυμάτων λῃστήρια καταστησάμενοι, καὶ πολλὰ τοὺσ γεωργοὺσ ἔβλαπτον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 37 3:2)
τότε πρῶτον ἡ πόλισ ἀναλαβοῦσα ἑαυτὴν ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πταίσματοσ εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἀποκατέστη φρόνημα, καὶ τῆσ ἡγεμονίασ τῶν περιοίκων ὡσ πρότερον ἐθάρρησεν ἀντιποιεῖσθαι, καὶ ψηφίζεται κοινῇ μὲν ἀμφοτέροισ τοῖσ ὑπάτοισ θριάμβου καταγωγήν, ἰδίᾳ δὲ θατέρῳ τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ δωρεὰν τόπον εἰσ οἴκησιν ἐν τῷ κρατίστῳ τοῦ Παλλαντίου δοθῆναι, καὶ τὰσ εἰσ τὴν κατασκευὴν δαπάνασ ἐκ τοῦ δημοσίου χορηγεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 39 6:1)
καὶ τὸ φρόνημα τῆσ πόλεωσ τεταπεινωμένον ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πταίσματοσ ἀναστήσασ, δόρατι πληγεὶσ πίπτει, καὶ περὶ αὐτὸν ἄλλοι Ῥωμαίων πολλοὶ καὶ ἀγαθοί.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 12 2:1)
παθόντοσ δέ τι ἀνήκεστον οὐκ ἀτρεμήσειν βασιλέα μὴ οὐ μεγάλην σφαγὴν Ιοὐδαίων τῶν ἐν Βαβυλῶνι ποιησάμενον, ὧν φείδεσθαι καλῶσ ἔχειν διά τε τὴν συγγένειαν καὶ διὰ τὸ μὴ ἀναστροφὴν εἶναι ἂν αὐτοῖσ πταίσματόσ τινοσ γενομένου τὸ κατ’ ἐκείνουσ ἀκμῆσ πληθύι χρώμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 422:1)
Ῥωμαῖοί γε μὴν μεμνημένοι τοῦ προτέρου πταίσματοσ οὐκ εἰσέβαλλον ἑώσ τρίτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ προειρημένου μηνόσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 79:1)
Χαλεπὸν μὲν ἄνθρωπον ὄντα δαίμονόσ τινοσ ἐπήρειαν διαφυγεῖν, πολὺ δὲ χαλεπώτερον ἀπολογίαν εὑρεῖν παραλόγου καὶ δαιμονίου πταίσματοσ, ἅπερ ἀμφότερα νῦν ἐμοὶ συμβέβηκεν, ὃσ ἀφικόμενοσ παρὰ σέ, ὡσ προσείποιμι τὸ ἑωθινόν, δέον τὴν συνήθη ταύτην φωνὴν ἀφεῖναι καὶ χαίρειν κελεύειν, ἐγὼ δὲ ὁ χρυσοῦσ ἐπιλαθόμενοσ ὑγιαίνειν σε ἠξίουν, εὔφημον μὲν καὶ τοῦτο, οὐκ ἐν καιρῷ δὲ ὡσ οὐ κατὰ τὴν ἑώ.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 1:1)
Ποτιδαιατῶν δὲ τῶν ἐν Θρᾴκῃ καὶ Συρακουσίων, τῶν μέν ἐστιν ὁ θησαυρὸσ ἀπὸ τοῦ Ἀττικοῦ τοῦ μεγάλου πταίσματοσ, Ποτιδαιᾶται δὲ εὐσεβείασ τῆσ ἐσ τὸν θεὸν ἐποίησαν.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 11 9:4)
τὰ δέ μοι Ναυπακτίων, ὡσ τοῖσ ἐσ Ἰθώμην ἀποστᾶσιν ὁμοῦ τῷ σεισμῷ τῷ ἐν Λακεδαίμονι Ἀθηναῖοι Ναύπακτον ἐνοικῆσαί σφισιν ἔδοσαν ἀφελόμενοι τοὺσ Λοκροὺσ καὶ ὡσ τοῦ Ἀθηναίων ὕστερον πταίσματοσ τοῦ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ Μεσσηνίουσ ἐδίωξαν καὶ ἐκ τῆσ Ναυπάκτου, τάδε μὲν ἐπεξῆλθέ μοι καὶ ἐσ πλέον ἡ Μεσσηνία συγγραφή·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 38 17:3)
συμβάντοσ δὲ τοῖσ τε Λακεδαιμονίοισ πταίσματοσ ἀπροσδοκήτου καὶ τοῖσ Θηβαίοισ παρὰ δόξαν εὐτυχήματοσ οἱο͂ν οὐ γέγονεν ἄλλοισ Ἕλλησι πρὸσ Ἕλληνασ ἀγωνισαμένοισ, οὐδὲν ἄν τισ ἧττον ἐζήλωσε τῆσ ἀρετῆσ καὶ ἠγάσθη τὴν ἡττημένην πόλιν ἢ τὴν νικῶσαν.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 29 1:1)
οὐ μέντοι τήν γε δύναμιν καὶ τήν δόξαν ἐδυνήθη τῆσ πόλεωσ ἀναλαβεῖν ἐκ τοῦ πταίσματοσ, ἀλλ’ ὥσπερ σώματοσ ὑγιεινοῦ, λίαν δὲ ἀκριβεῖ καὶ κατησκημένῃ κεχρημένου διαίτῃ παρὰ πάντα τὸν χρόνον, ἁμαρτία μία καὶ ῥοπὴ τήν πᾶσαν ἔκλινεν εὐτυχίαν τῆσ πόλεωσ·
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 33 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION