Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἐπειδὴ πάσῃ τῇ δυνάμει Δαρεῖοσ κατεβεβήκει, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ἦν ἀπειλημμένοσ ἐν Κιλικίᾳ πάντων ἐνδεήσ, ὡσ ἔφησθα σύ, αὐτίκα μάλα δ’ ἔμελλεν, ὡσ ἦν ὁ παρὰ σοῦ λόγοσ, συμπατηθήσεσθαι ὑπὸ τῆσ Περσικῆσ ἵππου, τὴν δὲ σὴν ἀηδίαν ἡ πόλισ οὐκ ἐχώρει καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ ἃσ ἐξηρτημένοσ ἐκ τῶν δακτύλων περιῄεισ, ἐπιδεικνύων τισὶ τὸ ἐμὸν πρόσωπον ὡσ ἐκπεπληγμένου καὶ ἀθυμοῦντοσ, καὶ χρυσόκερων ἀποκαλῶν καὶ κατεστέφθαι φάσκων, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, οὐδ’ ἐνταῦθα ἔπραξασ οὐδέν, ἀλλ’ εἴσ τινα καιρὸν ἀνεβάλλου καλλίω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1641)
καὶ τὸν Τάγον ποταμὸν διαβὰσ ἐστρατοπέδευεν ἐν ὄρει περιφύτῳ μὲν ἐλάαισ, Ἀφροδίτησ δ’ ἐπωνύμῳ, ἔνθα ὁ Πλαύτιοσ καταλαβών, καὶ τὸ πταῖσμα ἀναλαβεῖν ἐπειγόμενοσ, συνέβαλεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 4:3)
Ῥωμαίοισ δ’ ἀναζευγνύουσι μὲν ἀπὸ τοῦ Ἀσδρούβα ἐπέκειτο Φαμέασ, διὰ τὸ πταῖσμα θορυβουμένοισ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 4:7)
τὰ μὲν δὴ παρὰ τῶν ἄλλων φιλάνθρωπα ἦν, τό τε τῆσ τύχησ ἄδηλον ἐξ ὧν ἔπαθεν ὁ Φίλιπποσ ὑφορωμένων, καὶ τὸ πταῖσμα τοῦτο οὐ κατ’ ἀσθένειαν ἀλλὰ πλέον ἐκ συντυχίασ αὐτὸν παθεῖν ἡγουμένων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:4)
Καὶ οἱ μὲν τὸν χειμῶνα ὅλον ἐν τούτῳ παρασκευῆσ ἦσαν, ὁ δ’ Ἀντίοχοσ ἤλαυνεν ἐπὶ Θετταλούσ, καὶ γενόμενοσ ἐν Κυνὸσ κεφαλαῖσ, ἔνθα τὸ πταῖσμα τοῖσ Μακεδόσιν ὑπὸ Ῥωμαίων ἐγεγένητο, τὰ λείπανα τῶν τότε πεσόντων ἄταφα ἔτι ὄντα μεγαλοπρεπῶσ ἔθαπτε, δημοκοπῶν ἐσ Μακεδόνασ, καὶ Φίλιππον αὐτοῖσ διαβάλλων οὐ θάψαντα τοὺσ ὑπὲρ αὐτοῦ πεσόντασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 5:1)
καὶ τὸ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ αὖθισ Ἀθηναίων πταῖσμα ναυτικόν τε ἦν καὶ ἡ πόλισ οὐδὲν ἄλλο ὅτι μὴ τῶν μακρῶν τειχῶν καθαιρέσει καὶ νεῶν τῶν πολλῶν παραδόσει καὶ στερήσει τῆσ ἀρχῆσ ἐσ ταπεινότητα ἀφικομένη τό τε σχῆμα τὸ πάτριον ὅμωσ ἐφύλαξε καὶ τὴν δύναμιν οὐ διὰ μακροῦ τὴν πάλαι ἀνέλαβεν, ὡσ τά τε μακρὰ τείχη ἐκτειχίσαι καὶ τῆσ θαλάσσησ αὖθισ ἐπικρατῆσαι καὶ, τοὺσ τότε φοβερούσ σφισι Λακεδαιμονίουσ καὶ παῤ ὀλίγον ἐλθόντασ ἀφανίσαι τὴν πόλιν αὐτοὺσ ἐν τῷ μέρει ἐκ τῶν ἐσχάτων κινδύνων διασώσασθαι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 9 3:1)
καὶ γὰρ δὴ νικήσαντασ μὲν μεγάλα ὠφεληθήσεσθαι ἐσ τὰ ὅλα, νικηθεῖσι δὲ οὐ παρὰ μέγα ἔσεσθαι τὸ πταῖσμα·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 18 6:2)
αὐτῷ τε κινδυνεύοντι τὸ πολὺ ἐν ταῖσ μάχαισ σφαλερὰ ἡ νὺξ κατεφαίνετο, καὶ ἅμα ἡσσηθέντι τε αὖθισ Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν τοῦ χείρονι ὄντι χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ λαθραία τε καὶ νυκτερινὴ ἐκ σφῶν ἐπίθεσισ ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ τοῦ παραλόγου πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖσ μὲν πολεμίοισ τὰ κύκλῳ φίλια καὶ αὐτοὶ τῆσ χώρασ ἔμπειροι, σφεῖσ δὲ ἄπειροι ἐν πολεμίοισ τοῖσ πᾶσιν, ὧν οὐ μικρὰ μοῖρα οἱ αἰχμάλωτοι ἦσαν, ξυνεπιθησόμενοι ἐν νυκτὶ μὴ ὅτι πταίσασιν, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ παρὰ πολὺ νικῶντεσ φαίνοιντο.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 10 3:2)
ἀλλὰ εὐθὺσ μὲν τὸ τῶν σατραπῶν ἐπὶ Γρανίκῳ πταῖσμα ξυνέβη τὸ ἱππικόν, εὐθὺσ δὲ Ιὠνία τε καὶ Αἰολὶσ εἴχοντο καὶ Φρύγεσ ἀμφότεροι καὶ Λυδία καὶ Κᾶρεσ πλὴν Ἁλικαρνασσέων·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 22 3:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ τοσούτοισ οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶσ ὅτι, οὐδ’ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων γένηται κύριοσ, οὐδὲν ἔστ’ αὐτῷ βεβαίωσ ἔχειν, ἑώσ ἂν ὑμεῖσ δημοκρατῆσθε, ἀλλ’ ἄν ποτε συμβῇ τι πταῖσμα πολλὰ δ’ ἂν γένοιτ’ ἀνθρώπῳ, ἥξει πάντα τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ καταφεύξεται πρὸσ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 16:3)
ὅταν δ’ ἐκ πλεονεξίασ καὶ πονηρίασ τισ ὥσπερ οὗτοσ ἰσχύσῃ, ἡ πρώτη πρόφασισ καὶ μικρὸν πταῖσμα ἅπαντ’ ἀνεχαίτισε καὶ διέλυσεν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 13:3)
οἶδεν γὰρ ἀκριβῶσ ὅτι οὐδ’ ἂν πάντων τῶν ἄλλων γένηται κύριοσ, οὐδὲν ἔστ’ αὐτῷ βεβαίωσ ἔχειν, ἑώσ ἂν ὑμεῖσ δημοκρατῆσθε, ἀλλ’ ἐάν ποτε συμβῇ τι πταῖσμα, ἃ πολλὰ γένοιτ’ ἂν ἀνθρώπῳ, ἥξει πάντα τὰ νῦν συμβεβιασμένα καὶ καταφεύξεται πρὸσ ὑμᾶσ·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 48:2)
ὅταν δ’ ἐξ ἐπιβουλῆσ καὶ πλεονεξίασ ἀπάτῃ καὶ βίᾳ κατέχηται, καθάπερ ὑπὸ τούτου νῦν, μικρὰ πρόφασισ καὶ τὸ τυχὸν πταῖσμα ταχέωσ αὐτὰ διέσεισε καὶ κατέλυσεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 9:2)
αἵ τε οἴκοι συμφοραὶ καταλαβοῦσαι τοὺσ ἀφικομένουσ οὐχ ἥκιστα δηλοῦσι τὸ πταῖσμα καὶ τὴν ἀσθένειαν αὐτῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 165:3)
ὅθεν οἱ νοῦν ἔχοντεσ αἱροῦνται φέρειν ἐλαττούμενοι τὰ μέτρια καὶ μὴ σφόδρα ἀκριβῶσ περιέχεσθαι τῶν δικαίων ἢ φιλονικοῦντεσ ἐφ̓ ἑκάστῳ καὶ μηδενὶ μηδὲν εἴκοντεσ ἀεί τινασ ἔχειν τοὺσ ἐπιβουλεύοντασ καὶ πολεμοῦντασ, καὶ τοῦτο μὲν τοῖσ εὐτυχήμασι νεμεσῶντασ καὶ καθ̓ ὅσον οἱοῖ́ τέ εἰσιν ἐμποδὼν ἱσταμένουσ, τοῦτο δέ, ἂν συμβῇ τι πταῖσμα ̔πολλὰ δέ, ὡσ ἐν ἀνθρώποισ, τὰ γιγνόμενἀ χαίροντασ καὶ ἐπιτιθεμένουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION