Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ μὲν οὖν πλεῖστα ἓν λέγεται τῷ ἕτερόν τι ἢ ποιεῖν ἢ ἔχειν ἢ πάσχειν ἢ πρόσ τι εἶναι ἕν, τὰ δὲ πρώτωσ λεγόμενα ἓν ὧν ἡ οὐσία μία, μία δὲ ἢ συνεχείᾳ ἢ εἴδει ἢ λόγῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 79:1)
τὰ δὲ ἄλλα ἤδη κατὰ ταῦτα τῷ ἢ ποιεῖν τι τοιοῦτον ἢ ἔχειν ἢ ἁρμόττειν τούτῳ ἢ ἁμῶσ γέ πωσ λέγεσθαι πρὸσ τὰ πρώτωσ λεγόμενα τέλεια.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 195:1)
τὸ μὲν οὖν πρώτωσ λεγόμενον καθ’ ὃ τὸ εἶδόσ ἐστι, δευτέρωσ δὲ ὡσ ἡ ὕλη ἑκάστου καὶ τὸ ὑποκείμενον ἑκάστῳ πρῶτον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 199:2)
δῆλον οὖν ὅτι διὰ ταύτην κἀκείνων ἕκαστον ἔστιν, ὥστε τὸ πρώτωσ ὂν καὶ οὐ τὶ ὂν ἀλλ’ ὂν ἁπλῶσ ἡ οὐσία ἂν εἰή.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 6:3)
ὥσπερ γὰρ καὶ τὸ ἔστιν ὑπάρχει πᾶσιν, ἀλλ’ οὐχ ὁμοίωσ ἀλλὰ τῷ μὲν πρώτωσ τοῖσ δ’ ἑπομένωσ, οὕτω καὶ τὸ τί ἐστιν ἁπλῶσ μὲν τῇ οὐσίᾳ πὼσ δὲ τοῖσ ἄλλοισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 45:1)
διὸ καὶ νῦν ἐπεὶ τὸ λεγόμενον φανερόν, καὶ τὸ τί ἦν εἶναι ὁμοίωσ ὑπάρξει πρώτωσ μὲν καὶ ἁπλῶσ τῇ οὐσίᾳ, εἶτα καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ὥσπερ καὶ τὸ τί ἐστιν, οὐχ ἁπλῶσ τί ἦν εἶναι ἀλλὰ ποιῷ ἢ ποσῷ τί ἦν εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 47:2)
ἐκεῖνο δὲ φανερὸν ὅτι ὁ πρώτωσ καὶ ἁπλῶσ ὁρισμὸσ καὶ τὸ τί ἦν εἶναι τῶν οὐσιῶν ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 51:3)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ ἐστί, πλὴν οὐ πρώτωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 51:4)
ὅτι μὲν οὖν ἐστὶν ὁ ὁρισμὸσ ὁ τοῦ τί ἦν εἶναι λόγοσ, καὶ τὸ τί ἦν εἶναι ἢ μόνων τῶν οὐσιῶν ἐστὶν ἢ μάλιστα καὶ πρώτωσ καὶ ἁπλῶσ, δῆλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 63:1)
περὶ μὲν οὖν τοῦ πρώτωσ ὄντοσ καὶ πρὸσ ὃ πᾶσαι αἱ ἄλλαι κατηγορίαι τοῦ ὄντοσ ἀναφέρονται εἴρηται, περὶ τῆσ οὐσίασ κατὰ γὰρ τὸν τῆσ οὐσίασ λόγον λέγεται τἆλλα ὄντα, τό τε ποσὸν καὶ τὸ ποιὸν καὶ τἆλλα τὰ οὕτω λεγόμενα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 3:1)
τῷ λόγῳ μὲν οὖν ὅτι προτέρα, δῆλον τῷ γὰρ ἐνδέχεσθαι ἐνεργῆσαι δυνατόν ἐστι τὸ πρώτωσ δυνατόν, οἱο͂ν λέγω οἰκοδομικὸν τὸ δυνάμενον οἰκοδομεῖν, καὶ ὁρατικὸν τὸ ὁρᾶν, καὶ ὁρατὸν τὸ δυνατὸν ὁρᾶσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 83:3)
ἀεὶ προλαμβάνει ἐνέργεια ἑτέρα πρὸ ἑτέρασ ἑώσ τῆσ τοῦ ἀεὶ κινοῦντοσ πρώτωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 101:1)
ἐπεὶ γὰρ οἱ ἄνθρωποι λέγουσι φίλουσ καὶ τοὺσ διὰ τὸ χρήσιμον, ὥσπερ αἱ πόλεισ δοκοῦσι γὰρ αἱ συμμαχίαι ταῖσ πόλεσι γίνεσθαι ἕνεκα τοῦ συμφέροντοσ, καὶ τοὺσ δι’ ἡδονὴν ἀλλήλουσ στέργοντασ, ὥσπερ οἱ παῖδεσ, ἴσωσ λέγειν μὲν δεῖ καὶ ἡμᾶσ φίλουσ τοὺσ τοιούτουσ, εἴδη δὲ τῆσ φιλίασ πλείω, καὶ πρώτωσ μὲν καὶ κυρίωσ τὴν τῶν ἀγαθῶν ᾗ ἀγαθοί, τὰσ δὲ λοιπὰσ καθ’ ὁμοιότητα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 43:1)
ἔστι γὰρ ἐν μὲν τοῖσ δικαίοισ ἴσον πρώτωσ τὸ κατ’ ἀξίαν, τὸ δὲ κατὰ ποσὸν δευτέρωσ, ἐν δὲ τῇ φιλίᾳ τὸ μὲν κατὰ ποσὸν πρώτωσ, τὸ δὲ κατ’ ἀξίαν δευτέρωσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 71:1)
οὐ γὰρ τὸ πρώτωσ ῥηθὲν οὐδ’ ὃ μὴ πρότερόν τισ ἤκουσε δεῖ προθύμωσ ἀποδέχεσθαι, τὸ δὲ οἰκεῖον τῷ πράγματι καὶ τὸ χρείαν τινὰ ἔχον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 21:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION