Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ Τυδεῖ κεδνὸν Ἀστακοῦ τόκον τῶνδ’ ἀντιτάξω προστάτην πυλωμάτων, μάλ’ εὐγενῆ τε καὶ τὸν Αἰσχύνησ θρόνον τιμῶντα καὶ στυγοῦνθ’ ὑπέρφρονασ λόγουσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode19)
ἐγὼ δὲ νομίζω τὸν τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι προστάτην, ὅστισ τοῦ παρόντοσ χρόνου ἐπιμελεῖται, ἀλλὰ μὴ καὶ τοῦ μέλλοντοσ προνοεῖται, καὶ τὰ ἥδιστα τῷ πλήθει, παραλιπὼν τὰ βέλτιστα, συμβουλεύει.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 20:4)
Ταῦτά τε δὴ καὶ τὰσ ἐπὶ τούτοισ τῶν δικαζόντων ἐπείξεισ οὐ φέροντεσ οἱ Ἰταλιῶται Κορνήλιον Σκιπίωνα, ὃσ Καγχηδόνα ἐπόρθησεν, ἠξίουν προστάτην σφῶν ἀδικουμένων γενέσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 2:1)
ἀμφὶ δὲ αὐτῷ Καίσαρι στρατιωτικὸν μὲν οὐκ ἦν, οὐ γὰρ δορυφόροισ ἠρέσκετο, ἡ δὲ τῆσ ἡγεμονίασ ὑπηρεσία μόνη καὶ αἱ πλέονεσ ἀρχαὶ καὶ πολὺσ ὅμιλοσ ἄλλοσ ἀστῶν καὶ ξένων καὶ πολὺσ θεράπων καὶ ἐξελεύθεροσ αὐτὸν ἐπὶ τὸ βουλευτήριον ἐκ τῆσ οἰκίασ παρεπεπόμφεισαν, ὧν ἀθρόωσ διαφυγόντων τρεῖσ θεράποντεσ μόνοι παρέμειναν, οἳ τὸ σῶμα ἐσ τὸ φορεῖον ἐνθέμενοι διεκόμισαν οἴκαδε ἀνωμάλωσ, οἱᾶ τρεῖσ, τὸν πρὸ ὀλίγου γῆσ καὶ θαλάττησ προστάτην.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 1:7)
" καὶ ἀνεγίνωσκε τῷ μὲν προσώπῳ σοβαρῷ καὶ σκυθρωπῷ, τῇ φωνῇ δ’ ἐνσημαινόμενοσ ἕκαστα καὶ ἐφιστάμενοσ, οἷσ μάλιστα αὐτὸν ἐν τῷ ψηφίσματι ἐξεθείαζον, ἱερὸν καὶ ἄσυλον ἢ πατέρα πατρίδοσ ἢ εὐεργέτην ἢ προστάτην οἱο͂ν οὐχ ἕτερον ὀνομάζοντεσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 2:3)
ἡσυχάζει δὲ πᾶσα ἡ ἤπειροσ, γῆ δὲ καὶ θάλαττα τὸν προστάτην στεφανοῦσιν, Ἕλληνεσ δὲ καὶ βάρβαροι ταυτὸν ἤδη φθέγγονται, ἡ δὲ ἀρχὴ καθάπερ ναῦσ τισ ἢ τεῖχοσ ἐπεσκεύασταί τε καὶ ὠχύρωται καὶ τὸ αὑτῆσ βεβαίωσ κεκόμισται ἀγαθὸν, τίνα ταῦτα οὐχ ὑπερβέβληκεν ἀνδρείαν, ἢ τίσ ἀμείνων καὶ λυσιτελεστέρα γένοιτ’ ἂν ταύτησ κατάστασισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:7)
μάλιστα μὲν γὰρ κἀκείνων ἑκάστη, λέγω δ’ ὧν τισ καὶ λόγοσ ἐστὶ καὶ μέγα τοὔνομα, οὐκ ἀπέχονται μὴ οὐ πολίτην τιθέναι καὶ τῷ προσρήματι τούτῳ καλεῖν, ὅπου γε καὶ προστάτην ἀτεχνῶσ ὥσπερ τινὲσ μητέρεσ ἀντιποιούμεναι παιδὸσ, οἱο͂ν δὴ πάρεστιν ὁρᾶν τοῦτον, τὸ μὲν εἶναι μητρὶ διδοῦσαι τῇ φύσει λαχούσῃ, τὸ κεκλῆσθαι δὲ αὐτὰσ οὐκ ἀφαιρούμεναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:4)
ἦ που νῦν ἅπασα μὲν ποίησισ ἀπήνθηκε, πᾶσα δὲ συγγραφὴ συνέσταλται, πάντα δ’ ὑπολέλοιπε τὸν ἐξηγητὴν καὶ προστάτην οὐκ ἔχοντα, χήρα δ’ ἡ τέχνη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 8:14)
ἐγὼ μὲν οὔτε Κύδνον οὔτε Χοάσπην, ὅθεν βασιλεὺσ ἔπινε, περιφέρων, οὔτε ᾧ τοὺσ καλλίστουσ στεφάνουσ ἀνῆκεν ἡ γῆ περὶ τὴν ὄχθην ἑκατέραν Πηνειὸν, οὔτε πηγὴν ἄβυσσον, οὔθ’ ὅ τι ἐρεῖσ ἕτερον ὕδωρ παραβάλοιμ’ ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ, ἀλλ’ εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν προστάτην αὐτοῦ θεὸν ἐν θεοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 5:2)
τοῦτο τοίνυν εἰσ Ὅμηρον τὸν κοινὸν τῶν Ἑλλήνων σύμβουλον καὶ προστάτην ἀνενέγκατε, ὃσ ἐποίησε τὸν σοφώτατον τῶν τότε Ἑλλήνων τῇ Ναυσικάᾳ συνευχόμενον ἔτ’ οὔσῃ κόρῃ ἄνδρα τε καὶ οἶκον καὶ ὁμοφροσύνην ὀπάσαι τοὺσ θεοὺσ αὐτοῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 3:5)
δοκοῦσι δ’ ἔμοιγε καὶ τὸν Ἑρμῆν οἱ ποιηταὶ τὸν τῆσ σοφίασ ταύτησ ἡγεμόνα καὶ προστάτην τούτου χάριν τῷ κοινῷ τῶν θεῶν μόνον καλεῖν ὀνόματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 105:5)
εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
διὰ ταῦτα οὐκ ἐγχωρεῖ φῆσαι σοί γε μᾶλλον ἢ ἐμοὶ κολακείαν γε ἐπιτηδεύειν οὕτω διακείμενον πῶσ ἔνεστιν εἰπεῖν, ἢ πῶσ τῶν αἰσχρῶν τινοσ εἶναι προστάτην, ὃν εἰ μηδὲ δι’ ἕτερον, δι’ αὐτά γε ταῦτα ἃ τιμᾷ καὶ διώκει πλεῖστον ἀνάγκη πάντων τῶν αἰσχρῶν ἀπηλλάχθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 108:1)
πρῶτον γὰρ τότε προστάτην ἔλαβεν ὁ δῆμοσ οὐκ εὐδοκιμοῦντα παρὰ τοῖσ ἐπιεικέσιν·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 28 1:2)
αὐτόσ τε γὰρ ἥδομαι βρύλλων τὸ καθ’ ἡμέραν, κλέπτοντά τε βούλομαι τρέφειν ἕνα προστάτην·
(아리스토텔레스, Choral, strophe 23)

SEARCH

MENU NAVIGATION