Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἔγωγε καὶ ταύτασ ἀφαιρῶ τὰσ προσθήκασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 91:8)
ἀλλ’ ἵνα εἰδῇσ ὅσον ἡμῖν ἐπιεικείασ περίεστι καὶ ὅσον πανταχῆ τοῦ πλεονεκτεῖν ἐθέλειν ἀπέχομεν, ἔστω τὸ πᾶν κοινὸν, ἀφαίρει πάσασ, εἰ βούλει, τὰσ ἄνω προσθήκασ, ἐπὶ τοῖσ ἴσοισ καταλυώμεθα ‐ πάντωσ δ’ οὐκ ἄπειροι συνθηκῶν ἡμεῖσ ‐ μήτε σὺ μέμνησο πρὸσ ἡμᾶσ περὶ συμφορῶν οὔθ’ ἡμεῖσ πρὸσ σὲ τούτῳ χρησόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:7)
ἐπεὶ δὲ κατὰ τοῦτο γέγονα τῆσ ἱστορίασ τὸ μέροσ, οὐκ οἰόμαι δεῖν τὰ περὶ τὴν ἑορτὴν ἐπιτελούμενα ὑπ’ αὐτῶν παρελθεῖν, οὐχ ἵνα μοι χαριεστέρα γένηται προσθήκασ λαβοῦσα θεατρικὰσ καὶ λόγουσ ἀνθηροτέρουσ ἡ διήγησισ, ἀλλ’ ἵνα τῶν ἀναγκαίων τι πιστώσηται πραγμάτων, ὅτι τὰ συνοικίσαντα ἔθνη τὴν Ῥωμαίων πόλιν Ἑλληνικὰ ἦν ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀποικισθέντα τόπων, ἀλλ’ οὐχ ὥσπερ ἔνιοι νομίζουσι βάρβαρα καὶ ἀνέστια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 70 1:1)
ἀλλὰ μὴν ὅτι γε καὶ μετασκευὰσ δέχεται τῶν κώλων ἔνια τοτὲ μὲν προσθήκασ λαμβάνοντα οὐκ ἀναγκαίασ ὡσ πρὸσ τὸν νοῦν, τοτὲ δὲ ἀφαιρέσεισ ἀτελῆ ποιούσασ τὴν διάνοιαν, ἃσ οὐκ ἄλλου τινὸσ ἕνεκα ποιοῦσι ποιηταί τε καὶ συγγραφεῖσ ἢ τῆσ ἁρμονίασ, ἵν’ ἡδεῖα καὶ καλὴ γένηται, πάνυ ὀλίγου δεῖν οἰόμαι λόγου.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 91)
οὔτε γὰρ πιστοῦν τὰσ τοιαύτασ προσθήκασ οὔτε ἀπαιτοῦντοσ τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶσ ἂν ἔχοι.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 42 1:5)
θωμάζω δέ προσθήκασ γὰρ δή μοι ὁ λόγοσ ἐξ ἀρχῆσ ἐδίζητο ὅτι ἐν τῇ Ἠλείῃ πάσῃ χώρῃ οὐ δυνέαται γίνεσθαι ἡμίονοι, οὔτε ψυχροῦ τοῦ χώρου ἐόντοσ οὔτε ἄλλου φανεροῦ αἰτίου οὐδενόσ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 30 1:2)
καὶ ἕτεροσ τὸ φαγεῖν τὸ φαγεῖν τὸ τῆσ Ἀφροδίτησ τυγχάνειν, τὰ δ’ ἄλλα προσθήκασ ἅπαντ’ ἐγὼ καλῶ φησίν, ὥσπερ ἐξ ὅλησ τῆσ φυχῆσ συνεπινεύων ταῖσ ἡδοναῖσ καὶ ὑπερειπόμενοσ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 6 8:4)
’τὸ φαγεῖν τὸ πιεῖν τὸ τῆσ Ἀφροδίτησ τυγχάνειν, τὰ δ’ ἄλλα προσθήκασ ἅπαντ’ ἐγὼ καλῶ φησίν, ὥσπερ ἐξ ὅλησ τῆσ ψυχῆσ συνεπινεύων ταῖσ ἡδοναῖσ καὶ ὑπερειπόμενοσ.
(플루타르코스, De virtute morali, section 6 24:1)
τὴν ὡσ ἀληθῶσ συντελοῦσαν τῷ βίῳ, τὸ φαγεῖν τὸ πιεῖν τὸ τῆσ Ἀφροδίτησ τυγχάνειν τὰ δ’ ἄλλα προσθήκασ ἅπαντα χρὴ καλεῖν , ὑπομνηστέον ὅτι Σωκράτησ τοὐναντίον ἔλεγε, τοὺσ μὲν φαύλουσ ζῆν τοῦ ἐσθίειν καὶ πίνειν ἕνεκα, τοὺσ δ’ ἀγαθοὺσ ἐσθίειν καὶ πίνειν ἕνεκα τοῦ ζῆν.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 4 48:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION