Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ οὐ βουλόμενοσ στρατεύεσθαι προσποιεῖται μανίαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 10:1)
"τεττάρων δὲ τούτων οὐσῶν καὶ ἀεὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον θεραπευουσῶν, τῶν μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ τὴν ψυχὴν, ἡ κολακευτικὴ αἰσθομένη, οὐ γνοῦσα λέγω, ἀλλὰ στοχασαμένη, τέτραχα ἑαυτὴν διανείμασα, ὑποδῦσα ἕκαστον τῶν μορίων προσποιεῖται εἶναι τοῦτο ὅπερ ὑπέδυ, καὶ τοῦ μὲν βελτίστου οὐδὲν φροντίζει, τῷ δὲ ἡδίστῳ θηρεύει τὴν ἄνοιαν καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖν πλείστου ἀξίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:44)
"ὑπὸ μὲν οὖν τὴν ἰατρικὴν ἡ ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκε καὶ προσποιεῖται τὰ βέλτιστα σιτία τῷ σώματι εἰδέναι, ὥστ’ εἰ δέοι ἐν παισὶ διαγωνίζεσθαι ὀψοποιόν τε καὶ ἰατρὸν ἢ ἐν ἀνδράσιν οὕτωσ ἀνοήτοισ ὥσπερ οἱ παῖδεσ, πότεροσ ἐπαί̈ει περὶ τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ πονηρῶν, ὁ ἰατρὸσ ἢ ὁ ὀψοποιὸσ, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:45)
ὑπερεχόμενοσ γὰρ φίλοσ ὁ κόλαξ, ἢ προσποιεῖται τοιοῦτοσ καὶ μᾶλλον φιλεῖν ἢ φιλεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 76:6)
τὰ δὲ παρὰ γράμμα ποιεῖ οὐχ ὃ λέγει λέγειν, ἀλλ’ ὃ μεταστρέφει ὄνομα, οἱο͂ν τὸ Θεοδώρου εἰσ Νίκωνα τὸν κιθαρῳδὸν "θράξει σε" , προσποιεῖται γὰρ λέγειν τὸ "Θρᾷξ εἶ σύ" καὶ ἐξαπατᾷ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 11 6:11)
ἄτοποσ δὲ ὁ Ἀνακρέων ὁ πᾶσαν αὑτοῦ τὴν ποίησιν ἐξαρτήσασ μέθησ, τῇ γὰρ μαλακίᾳ καὶ τῇ τρυφῇ ἐπιδοὺσ ἑαυτὸν ἐν τοῖσ ποιήμασι διαβέβληται, οὐκ εἰδότων τῶν πολλῶν ὅτι νήφων ἐν τῷ γράφειν καὶ ἀγαθὸσ ὢν προσποιεῖται μεθύειν οὐκ οὔσησ ἀνάγκησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 33 3:2)
οὐ τοίνυν ἐκ τούτων πω δῆλόν ἐσθ’, οὕτω σαφῶσ δῆλον ὄν, ὡσ οὐδὲν πιστόν ἐσθ’ ὧν ἐκεῖνόσ φησιν προσποιεῖται τῇ πόλει προσέχειν, ἀλλ’ ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα συμβάντων ἔσται φανερώτερον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 231:1)
ἐπειδὴ δ’ οὐ τοιοῦτ’ ἐστίν, ἀλλ’ ἐξ οὗ φίλοσ εἶναι προσποιεῖται, ἐκ τούτου πλεῖσθ’ ὑμᾶσ ἐξηπάτηκεν, εἰ μὴ καὶ δι’ ἐκεῖνα μισεῖν, διά γε ταῦτ’ ἀπιστεῖν δήπου προσήκει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 274:2)
καὶ οὗτοσ ὁ πάντων ἀνθρώπων σχετλιώτατοσ, οὐ παρεχομένων αὐτῶν μάρτυρασ , ὧν ἐναντίον ἡμῖν ἀποδοῦναι φασίν, ἐκείνοισ πιστεύειν προσποιεῖται μᾶλλον, ὡσ ἀποδεδώκασιν ἡμῖν, ἢ ἡμῖν, ὡσ οὐκ ἀπειλήφαμεν.
(디오니시오스, chapter 13 1:9)
αἰσθανόμενοσ οὐ προσποιεῖται·
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ Ἀκαδημαικούσ. 7:2)
ἐπιγνωσθεὶσ δὲ ὑπὸ τῶν τοῦ βασιλέωσ οἰκετῶν καὶ φανερὸσ αὐτῷ γενόμενοσ μηνυόντων ἐκείνων, ὅτι Δαυίδησ ὁ πολλὰσ ἀποκτείνασ Παλαιστίνων μυριάδασ εἰή, δείσασ μὴ πρὸσ αὐτοῦ θάνῃ καὶ τὸν κίνδυνον ὃν ἐξέφυγε παρὰ Σαούλου παρ’ ἐκείνου πειράσῃ προσποιεῖται μανίαν καὶ λύσσαν, ὡσ ἀφρὸν κατὰ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ φερόμενον καὶ τὰ ἄλλα ὅσα συνίστησι μανίαν πίστιν παρὰ τῷ Γίττησ βασιλεῖ γενέσθαι τῆσ νόσου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 315:2)
Τελευτᾷ δὲ Ζάμαρισ ὁ Βαβυλώνιοσ, ὃσ ἐπὶ κτήσει τῆσδε τῆσ χώρασ Ἡρώδῃ προσποιεῖται, ζήσασ τε μετὰ ἀρετῆσ καὶ παῖδασ λειπόμενοσ ἀγαθούσ, Ιἄκειμον μέν, ὃσ ἀνδρείᾳ γενόμενοσ ἐπιφανὴσ ἱππεύειν συνεκρότησε τὸ ὑφ’ αὑτῷ Βαβυλώνιον, καὶ ἴλη τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἐδορυφόρει τούσδε τοὺσ βασιλέασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 37:1)
ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸσ εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ καταστησάμενοσ ἐργαστήρια τῆσ μαντικῆσ τὸ μὲν ἐν Δελφοῖσ, τὸ δὲ ἐν Κλάρῳ καὶ ἐν Διδύμοισ ἐξαπατᾷ τοὺσ χρωμένουσ αὐτῷ λοξὰ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα πρὸσ ἑκάτερον τῆσ ἐρωτήσεωσ ἀποκρινόμενοσ, ὡσ ἀκίνδυνον εἶναι τὸ σφάλμα.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Λητώ. 2:1)
ἀλλὰ γάρ, ὦ βουλή, πάντα αὐτῷ ταῦτα σύγκειται καὶ μεμηχάνηται, καὶ δοῦναι μέν φησιν, ἵνα μὴ δοκῇ δεινὰ ποιεῖν, εἰ μηδενὸσ αὐτῷ συμβολαίου γεγενημένου τοιαῦτα ἐτόλμα ὑβρίζειν τὸ μειράκιον, ἀπειληφέναι δὲ προσποιεῖται, διότι φανερόσ ἐστιν ἐγκαλέσασ οὐδέποτ’ ἀργύριον οὐδὲ μνείαν περὶ τούτου οὐδεμίαν ποιησάμενοσ.
(리시아스, Speeches, Πρὸσ Σίμωνα ἀπολογία 30:1)
εἰ μὲν οὖν μὴ ἀποκτείνασ προσποιεῖται, ὡσ ἐγώ φημι, ἀδικεῖ·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 100:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION