Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

θεοὺσ δέ τισ τὸ πρὶν νομίζων οὐδαμοῦ τότ’ ηὔχετο λιταῖσι, γαῖαν οὐρανόν τε προσκυνῶν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 6:8)
ἐπειδὴ δὲ μυρί’ εἴργασται κακά, τὰσ ὀφρῦσ ἀνέσπακε, κἂν ὁ γεγραμματευκὼσ Αἰσχίνησ εἴπῃ τισ, ἐχθρὸσ εὐθέωσ καὶ κακῶσ φησιν ἀκηκοέναι, καὶ διὰ τῆσ ἀγορᾶσ πορεύεται θοἰμάτιον καθεὶσ ἄχρι τῶν σφυρῶν, ἴσα βαίνων Πυθοκλεῖ, τὰσ γνάθουσ φυσῶν, τῶν Φιλίππου ξένων καὶ φίλων εἷσ οὗτοσ ὑμῖν ἤδη, τῶν ἀπαλλαγῆναι τοῦ δήμου βουλομένων καὶ κλύδωνα καὶ μανίαν τὰ καθεστηκότα πράγμαθ’ ἡγουμένων, ὁ τέωσ προσκυνῶν τὴν θόλον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 403:4)
ἀναφανεὶσ δ’ οὗτοσ πίπτει πρὸ τῶν Ιὠνάθου ποδῶν καὶ προσκυνῶν σωτῆρα αὐτοῦ τῆσ ψυχῆσ ἀπεκάλει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 307:2)
ἦν δ’ οὕτωσ ἀνόητοσ καὶ τοῦ συμφέροντοσ ἀσυλλόγιστοσ ὁ βασιλεὺσ, ὥστε οὐδὲ πολεμούμενοσ ὑπὸ τῶν Σύρων ἐπαύσατο τοὺσ θεοὺσ αὐτῶν προσκυνῶν, ἀλλὰ διετέλει τούτουσ σεβόμενοσ ὡσ παρεξομένουσ αὐτῷ τὴν νίκην.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 315:1)
οὐ μετὰ μίαν ἑσπέραν ἄχραντοσ μὲν ἡ βασίλισσα ἀνεπέμφθη πρὸσ τὸν ἄνδρα, προσκυνῶν δὲ τὸν ὑφ’ ὑμῶν αἱμαχθέντα χῶρον ὁμοφύλῳ φόνῳ καὶ τρέμων ἀπὸ τῶν ἐν νυκτὶ φαντασμάτων ἔφευγεν ὁ Αἰγύπτιοσ, ἀργύρῳ δὲ καὶ χρυσῷ τοὺσ θεοφιλεῖσ Ἑβραίουσ ἐδωρεῖτο;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 433:1)
ὧν πρῶτοσ καὶ κορυφαιότατοσ ἐγένετο Ῥουτιλιανόσ, ἀνὴρ τὰ μὲν ἄλλα καλὸσ καὶ ἀγαθὸσ καὶ ἐν πολλαῖσ τάξεσι Ῥωμαϊκαῖσ ἐξητασμένοσ, τὰ δὲ περὶ τοὺσ θεοὺσ πάνυ νοσῶν καὶ ἀλλόκοτα περὶ αὐτῶν πεπιστευκώσ, εἰ μόνον ἀληλιμμένον που λίθον ἢ ἐστεφανωμένον θεάσαιτο, προσπίπτων εὐθὺσ καὶ προσκυνῶν καὶ ἐπὶ πολὺ παρεστὼσ καὶ εὐχόμενοσ καὶ τἀγαθὰ παρ’ αὐτοῦ αἰτῶν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 30:3)
ὁ δὲ ἐμπεσὼν ἀθρόοσ ^ εἰσ ἐμὲ ἀπειρόκαλοσ καὶ παχύδερμοσ ἄνθρωποσ, ἔτι τὴν πέδην πεφρικὼσ καὶ εἰ παριὼν ἄλλωσ μαστίξειέ τισ ὄρθιον ἐφιστὰσ τὸ οὖσ καὶ τὸν μυλῶνα ὥσπερ τὸ Ἀνάκτορον προσκυνῶν, οὐκέτι φορητόσ ἐστι τοῖσ ἐντυγχάνουσιν, ἀλλὰ τούσ τε ἐλευθέρουσ ὑβρίζει καὶ τοὺσ ὁμοδούλουσ μαστιγοῖ ἀποπειρώμενοσ εἰ καὶ αὐτῷ τὰ τοιαῦτα ἔξεστιν, ἄχρι ἂν ἢ ἐσ πορνίδιόν τι ἐμπεσὼν ἢ ἱπποτροφίασ ἐπιθυμήσασ ἢ κόλαξι παραδοὺσ ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, ἦ μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέωσ εἶναι αὐτόν, εὐγενέστερον δὲ τοῦ Κέκροποσ ἢ Κόδρου, συνετώτερον δὲ τοῦ Ὀδυσσέωσ, πλουσιώτερον δὲ συνάμα Κροίσων ἑκκαίδεκα, ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ἄθλιοσ ἐκχέῃ τὰ κατ’ ὀλίγον ἐκ πολλῶν ἐπιορκιῶν καὶ ἁρπαγῶν καὶ πανουργιῶν συνειλεγμένα.
(루키아노스, Timon, (no name) 23:2)
ἄνω καὶ κάτω πλανῶμαι, περινοστῶν ἄχρι ἂν λάθω τινὶ ἐμπεσών ὁ δέ, ὅστισ ἂν πρῶτόσ μοι περιτύχῃ, ἀπαγαγὼν παρ’ αὑτὸν ἔχει, σὲ τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδουσ προσκυνῶν.
(루키아노스, Timon, (no name) 24:8)
τὰ μὲν οὖν πρῶτα δύο τὴν γῆσ ἐξημέρωσιν ἐοίκε διδάσκειν, ὡσ μόριον εὐσεβείασ οὖσαν ἡ δὲ περιστροφὴ τῶν προσκυνούντων λέγεται μὲν ἀπομίμησισ εἶναι τῆσ τοῦ κόσμου περιφορᾶσ, δόξειε δ̓ ἂν μᾶλλον ὁ προσκυνῶν, ἐπεὶ πρὸσ ἑώ τῶν ἱερῶν βλεπόντων ἀπέστραπται τὰσ ἀνατολάσ, μεταβάλλειν ἑαυτὸν ἐνταῦθα καὶ περιστρέφειν ἐπὶ τὸν θεόν, κύκλον ποιῶν καὶ συνάπτων τὴν ἐπιτελείωσιν τῆσ εὐχῆσ δι’ ἀμφοῖν εἰ μὴ νὴ Δία τοῖσ Αἰγυπτίοισ τροχοῖσ αἰνίττεταί τι καὶ διδάσκει παραπλήσιον ἡ μεταβολὴ τοῦ σχήματοσ, ὡσ οὐδενὸσ ἑστῶτοσ τῶν ἀνθρωπίνων, ἀλλ’ ὅπωσ ἂν στρέφῃ καὶ ἀνελίττῃ τὸν βίον ἡμῶν ὁ θεόσ, ἀγαπᾶν καὶ δέχεσθαι προσῆκον, τὸ δὲ καθέζεσθαι προσκυνήσαντασ οἰωνισμὸν εἶναι λέγουσι τοῦ βεβαιότητα ταῖσ εὐχαῖσ καὶ διαμονὴν τοῖσ ἀγαθοῖσ ἐπιγίνεσθαι.
(플루타르코스, Numa, chapter 14 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION