Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὅπου λέγει, προσκυνεῖν τοὺσ ὑβρίζοντασ ὥσπερ ἐν τοῖσ βαρβάροισ, οὐκ ἀμύνεσθαι κράτιστον ἔσται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 11:4)
ἀλλὰ σιγῆσ γὰρ γενομένησ ἐπὶ τοῖσ λόγοισ ἀναστάντασ Περσῶν τοὺσ πρεσβυτάτουσ ἐφεξῆσ προσκυνεῖν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 12 2:1)
ὅτι δ’ ἱερὸν ἐνόμιζον τὴν κεφαλὴν δῆλον ἐκ τοῦ καὶ κατ’ αὐτῆσ ὀμνύειν καὶ τοὺσ γινομένουσ ἀπ’ αὐτῆσ πταρμοὺσ προσκυνεῖν ὡσ ἱερούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:1)
εἰ γάρ, ἐάν τισ παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ Μειδίου βοηθεῖν αὑτῷ πειρᾶται, ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερ’ αὐτῷ παθεῖν ὑπάρξει, προσκυνεῖν τοὺσ ὑβρίζοντασ ὥσπερ ἐν τοῖσ βαρβάροισ, οὐκ ἀμύνεσθαι κράτιστον ἔσται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 138:4)
διὰ δὲ τὰσ αὐτὰσ αἰτίασ δοκοῦσιν Αἰγύπτιοι τοὺσ ἑαυτῶν βασιλεῖσ προσκυνεῖν τε καὶ τιμᾶν ὡσ πρὸσ ἀλήθειαν ὄντασ θεούσ, ἅμα μὲν οὐκ ἄνευ δαιμονίου τινὸσ προνοίασ νομίζοντεσ αὐτοὺσ τετευχέναι τῆσ τῶν ὅλων ἐξουσίασ, ἅμα δὲ τοὺσ βουλομένουσ τε καὶ δυναμένουσ τὰ μέγιστ’ εὐεργετεῖν ἡγούμενοι θείασ μετέχειν φύσεωσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 90 3:1)
διὰ δὲ τὸ παράδοξον τῆσ σωτηρίασ προσκυνεῖν αὐτοὺσ ὡσ θεόν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 71 5:4)
σφάγιά τε θεοῖσ προσφέρειν κωλύειν, μόνον δὲ τὸν ἀναίμακτον βωμὸν προσκυνεῖν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 22:4)
τοὺσ δ’ ἐξαναστάντασ προσκυνεῖν καὶ προσεύχεσθαι καθαπερεὶ θεῷ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 20:5)
Ἐκπεμφθεὶσ μετὰ τῶν ἀδελφῶν παρὰ τοῦ πατρὸσ ἐπὶ συλλογῇ τῶν καρπῶν θέρουσ ἀκμάζοντοσ ὁρᾷ πολὺ τῶν κατὰ συνήθειαν ἐπιφοιτώντων κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ὀνειράτων διαφέρουσαν ὄψιν, ἣν περιεγερθεὶσ τοῖσ ἀδελφοῖσ ὡσ κρινοῦσιν αὐτῷ τὸ σημαινόμενον ἐξέθετο, λέγων ἰδεῖν ἐπὶ τῆσ παρελθούσησ νυκτὸσ τὸ μὲν αὐτοῦ δράγμα τῶν πυρῶν ἠρεμεῖν ἐφ’ οὗ κατέθηκε τόπου, τὰ δὲ ἐκείνων προστρέχοντα προσκυνεῖν αὐτὸ καθάπερ οἱ δοῦλοι τοὺσ δεσπότασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 17:1)
τὸν ἥλιον γὰρ ἔδοξε τὴν σελήνην παραλαβόντα καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἀστέρασ ἐπὶ τὴν γῆν κατελθεῖν καὶ προσκυνεῖν αὐτόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 20:2)
ὁ δὲ δεύτεροσ κελεύει μηδενὸσ εἰκόνα ζῴου ποιήσαντασ προσκυνεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 116:2)
ἔφασαν, δέδοκται, τοῖσ δ’ ἔθεσι καὶ τῷ βίῳ πρὸσ ἅπαντασ ἀλλοτριώτατα χρῆσθε, ὡσ καὶ τὰσ τροφὰσ ὑμῖν ἰδιοτρόπουσ εἶναι καὶ τὰ ποτὰ μὴ κοινὰ τοῖσ ἄλλοισ, ἀνάγκη βουλομένουσ ἡμῖν συνοικεῖν καὶ θεοὺσ τοὺσ ἡμετέρουσ σέβειν, καὶ οὐκ ἂν ἄλλο γένοιτο τεκμήριον ἧσ ἔχειν τε νῦν φατε πρὸσ ἡμᾶσ εὐνοίασ καὶ τῆσ ἐσομένησ ἢ τὸ τοὺσ αὐτοὺσ ἡμῖν θεοὺσ προσκυνεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 172:1)
μαθὼν ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου Δαυίδησ καὶ περιχαρὴσ γενόμενοσ ἐπὶ τῷ τοῖσ ἐγγόνοισ αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίωσ καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον καὶ περιβόητον πρὸσ τὴν κιβωτὸν παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν καὶ περὶ πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ, ὧν τε αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ καὶ ποιμένοσ εἰσ τηλικοῦτο μέγεθοσ ἡγεμονίασ τε καὶ δόξησ ἀναγαγών, ὧν τε τοῖσ ἐγγόνοισ αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆσ προνοίασ, ἣν Ἑβραίων καὶ τῆσ τούτων ἐλευθερίασ ἐποιήσατο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 113:1)
ὅθεν οὔ μοι δοκεῖ νῦν ἐπείγειν ὑμᾶσ εἰσ Ιἑροσόλυμα πορευθέντασ εἰσ τὴν τῶν ἐχθρῶν πόλιν μακρὰν οὕτωσ ὁδὸν προσκυνεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 286:2)
οὐ γὰρ ἡδέωσ εἶχον προσκυνεῖν ἀναγκαζόμενοι τὰσ δαμάλεισ, ἃσ Ιἑροβόαμοσ κατεσκεύασε·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 312:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION