헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐπειδὴ ὡραῖον ἦν, καλέσασ τὰσ Νύμφασ λύει τὸ ῥάμμα, καὶ γίγνεται δὴ οὕτωσ ὁ Διόνυσοσ διχόθεν προσήκων τῷ πατρί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:2)
εἰ δ’ αὖ τὸ φιλέλληνα εἶναι καλὸν καὶ πρέπον βασιλεῖ, τῷ προσήκων ὁ ἔπαινοσ οὕτωσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:9)
χωρὶσ δὲ τούτων ἅπαντασ ἂν οἶμαι συμφῆσαι τὸ μὲν ἡμᾶσ ὄντασ Ἕλληνασ καὶ ὁμοφύλουσ ἐρίζειν πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ τάξεωσ ἀνεπίφθονον εἶναι καὶ τῶν νενομισμένων, τὸν δ’ ὅλωσ ἀλλότριον μηδεμιᾶσ ὀργῆσ μηδ’ ἔριδοσ χρῆναι προσίεσθαι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἂν εἰ δύ’ ἀδελφοὶ πρωτείων ἠμφισβήτουν ἐν σφίσιν αὐτοῖσ, ἕν γ’ ἂν ἐκεῖνο ταυτὸν ἐγίγνωσκον, εἴ τισ ξένοσ καὶ μηδὲν προσήκων ἐβιάζετο, κοιναῖσ ταῖσ θύραισ ἀποκλείειν, οὕτωσ ἐπὶ τῶν Ἑλληνικῶν μηδενὶ τῶν ἔξωθεν λαβὴν εἶναι τὰ καθ’ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἀπόρρητα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:9)
τίσι δὲ καὶ προσήκων ὁ χαρακτήρ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:10)
ἄρξαι δὲ τοῦ λόγου Ἀνάξαρχον, ὡσ πολὺ δικαιότερον ἂν θεὸν νομιζόμενον Ἀλέξανδρον Διονύσου τε καὶ Ἡρακλέουσ, μὴ ὅτι τῶν ἔργων ἕνεκα ὅσα καὶ ἡλίκα καταπέπρακται Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ καὶ ὅτι Διόνυσοσ μὲν Θηβαῖοσ ἦν, οὐδέν τι προσήκων Μακεδόσι, καὶ Ἡρακλῆσ Ἀργεῖοσ, οὐδὲ οὗτοσ προσήκων ὅτι μὴ κατὰ γένοσ τὸ Ἀλεξάνδρου·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 10 6:1)
καὶ μὴν κἀκεῖνό γ’ ἴστε, ὅτι ὅσα μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἢ ὑφ’ ἡμῶν ἔπασχον οἱ Ἕλληνεσ, ἀλλ’ οὖν ὑπὸ γνησίων γ’ ὄντων τῆσ Ἑλλάδοσ ἠδικοῦντο, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ἄν τισ ὑπέλαβεν τοῦτο, ὥσπερ ἂν εἰ υἱὸσ ἐν οὐσίᾳ πολλῇ γεγονὼσ γνήσιοσ διῴκει τι μὴ καλῶσ μηδ’ ὀρθῶσ, κατ’ αὐτὸ μὲν τοῦτ’ ἄξιον μέμψεωσ εἶναι καὶ κατηγορίασ, ὡσ δ’ οὐ προσήκων ἢ ὡσ οὐ κληρονόμοσ τούτων ὢν ταῦτ’ ἐποίει, οὐκ ἐνεῖναι λέγειν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 35:1)
οὐκ ἔστιν οὐδαμόθεν σοι προσήκων ἔλεοσ οὐδὲ καθ’ ἕν, ἀλλὰ τοὐναντίον μῖσοσ καὶ φθόνοσ καὶ ὀργή·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 254:2)
πῶσ ἂν μᾶλλον ἐξερημώσαιεν ἄνθρωποι οἶκον, ἢ εἴ τινεσ τούσ τε γένει ὄντασ ἐγγυτάτω Ἁγνίᾳ, τούτουσ ἐξελαύνοιεν ἐξ ἑτέρου οἴκου ὄντεσ, τοῦ Στρατίου, καὶ πάλιν εἰ τὸν μὲν κλῆρον ἀξιοῖ ἔχειν τὸν Ἁγνίου ὡσ γένει προσήκων, τὸ δ’ ὄνομα, ὅ ἐστιν αὐτῷ, μὴ ὅτι ἐκ τοῦ Ἁγνίου οἴκου, ἀλλ’ οὐδ’ ἐκ τοῦ Στρατίου ἐστὶν τοῦ ἑαυτοῦ προγόνου, οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπογόνων τῶν Βουσέλου, τοσούτων γενομένων, οὐδενὸσ ἔχει τὸ ὄνομα;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 118:1)
μετὰ δὲ ταῦτα ἐκ θυγατρὸσ τῆσ ἐκδοθείσησ ἀδελφῆσ ταύτησ αὐτῶν γίγνεται Λεωκράτησ ὁ πατὴρ Λεωστράτου τουτουί, σκέψασθε ὡσ πολλοστὸσ εἰσ τὴν τοῦ Ἀρχιάδου συγγένειαν προσήκων, ὑπὲρ οὗ τὴν διαμαρτυρίαν πεποίηται.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 22:2)
πρῶτον μὲν ἐπενεγκεῖν δόρυ ἐπὶ τῇ ἐκφορᾷ, καὶ προαγορεύειν ἐπὶ τῷ μνήματι, εἴ τισ προσήκων ἐστὶν τῆσ ἀνθρώπου, ἔπειτα τὸ μνῆμα φυλάττειν ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 89:2)
κελεύει γὰρ ὁ νόμοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ προσήκοντασ ἐπεξιέναι μέχρι ἀνεψιαδῶν καὶ ἐν τῷ ὁρ́κῳ διορίζεται ὅ τι προσήκων ἐστίν, κἂν οἰκέτησ ᾖ, τούτων τὰσ ἐπισκήψεισ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 92:1)
ἴσωσ δὲ κἀμοὶ καὶ τοῖσ παροῦσι προσήκων ὁ λόγοσ, ὥστε τοῦτο ἄριστον ἀποφαίνειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 27:3)
τοσαύτην οὖσαν, τὴν δὲ αὖθισ λήψῃ τοῦδε ἀποθανόντοσ, τὴν δὲ σωφροσύνην καὶ τὸ θάρσοσ καὶ τὸ τῶν καλλίστων ἐρασθῆναι ἀφήσεισ, ὡσ κατά γε ταῦτα οὐδὲν ἐκείνῳ προσήκων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 76:1)
οὐ μὴν ὁ Κάσανδρόσ γε τῇ τάξει συνευδοκήθη, δεινὸν ἡγούμενοσ εἰ τὴν τοῦ πατρὸσ ἡγεμονίαν ὁ μὴ προσήκων κατὰ γένοσ διαδέξεται καὶ ταῦθ’ υἱοῦ γ’ ὄντοσ τοῦ δυναμένου πραγμάτων ἡγεῖσθαι καὶ δεδωκότοσ ἤδη πεῖραν ἱκανὴν ἀρετῆσ τε καὶ ἀνδρείασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 49 1:1)
καὶ μὴν οὐδ’ ἂν ὁ θεῖοσ πρὸσ μητρὸσ ἡμῖν ὤν, τούτῳ δὲ οὐδὲν προσήκων δήπου τῇ τούτου μητρὶ ἠθέλησεν ἄν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μαρτυρῆσαι ψευδῆ μαρτυρίαν, δι’ ἣν ἡμῖν γίνεται βλάβη περιφανήσ, εἴπερ ξένον ὄντα τοῦτον εἰσποιοῦμεν ἀδελφὸν ἡμῖν αὐτοῖσ.
(디오니시오스, chapter 17 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION