Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐχθροὶ γὰρ οἷσ προσῆκε πενθῆσαι τριχί.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 7:11)
ἀρξάμενοσ δὲ ἀφ’ ἑστίασ ἐκάθηρε τὴν Ἑλλάδα, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κοινὸν γένοσ τῶν ἀνθρώπων, πάντασ ἐφεξῆσ ἐπιὼν, τούσ τε ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ τοὺσ κατ’ ἤπειρον, οὐδὲν τῶν εἰσ εὐεργεσίαν φερόντων ἐλλείπων, ἀλλὰ τὰ μὲν θηρία χειρούμενοσ, ὧν ὑπὸ πλήθουσ καὶ μεγέθουσ ἀοίκητα ἦν τὰ πολλὰ τῆσ χώρασ, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἀναιρῶν ὃν ἑκάστουσ αὐτῶν προσῆκε τρόπον, τὰσ δὲ πόλεισ σωφρονίζων τὰσ μὲν τοῖσ νόμοισ, τὰσ δὲ τοῖσ ὅπλοισ, λῃστὰσ δὲ χερσαίουσ τε καὶ θαλαττίουσ καὶ πάντασ ὅσοι ῥώμῃ σώματοσ θαρροῦντεσ ὕβριζον εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ πανωλεθρίᾳ διαφθείρων, ὁμοίωσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ βαρβάρῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:1)
ἀνθ’ ὧν εἰ χρῆν ὥσπερ ἰδιώτου πόλεωσ εἰκόνα ποιήσασθαι, τῆσ Ἀθηναίων προσῆκε μόνησ καὶ τιμᾶν ὥσπερ ἄγαλμα κοινὸν τῆσ Ἑλλάδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 89:3)
ὥστε καὶ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀδυναμίαν τιμῶντεσ ἐδείξατε ὡσ ἑκάτερον προσῆκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 100:8)
καὶ δὴ καὶ τοῦτο φαίη τισ ἂν αὐτοὺσ τῶν ἀρχομένων διαφέρειν, ὅτι πρῶτοι δεικνύουσιν ὅπωσ ἄρχεσθαι προσῆκε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 10:8)
εἰ δ’ αὖ κἀκεῖνον ἀληθῆ χρὴ νομίζειν τὸν λόγον ὡσ ὁ πρὸσ ἀλλήλουσ πόλεμοσ τοῖσ Ἕλλησι στάσει προσέοικεν, ἄριστον δή που σκοπεῖν ὅπωσ τισ ὡσ τάχιστ’ αὐτὸν καταλύσεται καὶ μὴ ζητεῖν εἰσ ἀπέραντον ἐκτείνειν οὗ μηδ’ ἄρξασθαι προσῆκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 8:2)
τότε μὲν γὰρ τὴν παρὰ τῶν θεῶν αὖ βοήθειαν προσυπάρξειν ἡγοῦμαι τῇ πόλει, νῦν δ’ οὐδὲν εἶναι τοσοῦτον ἀνθ’ ὅτου προσῆκε περαιτέρω τοῦ συνοίσοντοσ φιλονεικεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 9:6)
καὶ τοῖσ μὲν τότε μηδίσασι γενέσθαι παρ’ ὑμῶν συγγνώμην, οὓσ δεκατεύειν πρότερον ἐψηφίσασθε, καὶ τοὺσ Ἀθηναίουσ οὐχ ἥκιστα εἶναι τοὺσ ταῦτα συμπείθοντασ, τοῖσ δὲ μεθ’ ὑμῶν γενομένοισ καὶ μεθ’ ὧν ἐν τοῖσ κοινοῖσ τῶν Ἑλλήνων ἱεροῖσ τετάχθαι προσῆκε τὴν Ἑλλάδα ἐλευθεροῦντασ, τούτοισ ἐνταῦθα τελευτῆσαι τὴν τύχην;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 7:2)
ὅπου δὲ καὶ πρὶν ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίουσ εἵλεσθε τούτουσ, πῶσ νῦν μεταθήσεσθε, ὁπότ’ εἰ καὶ μετ’ ἐκείνων ἦτε, τοὺσ ἠδικημένουσ ἀνταλλάξασθαι προσῆκε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 7:3)
ἡγοῦμαι δὲ νοῦν ἐχόντων εἶναι ὅσα μὲν τῶν ὑπαρχόντων καλῶσ ἔχει, ταῦτα καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν ἀξιοῦν μιμεῖσθαι καὶ τηρεῖν ὡσ οἱο͂́ν τε δι’ ἀσφαλείασ, ἃ δ’ οὐδ’ ὅλωσ πεπρᾶχθαι προσῆκε, τούτοισ ὡσ ἥκιστ’ ἀκολουθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 8:4)
κἂν μὲν ὑπ’ ἄλλων οὕτωσ κακῶσ ἀκούωμεν, ὀργιζόμεθα, ἂν δ’ ἡμᾶσ αὐτοὺσ τοῦτο ποιῶμεν, ἑορτὴν ἡγούμεθα ἀληθινὴν, οὕτω καὶ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ἀλλοκότωσ καὶ πρὸσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ πολὺ τἀναντία ἢ προσῆκε διακείμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 5:2)
αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἦν ἀδικεῖν τὸ κακῶσ ὃν οὐ προσῆκε ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 61:2)
δῆλον γὰρ ὅτι εἰ τοῦτ’ ἐστὶν ἀληθὲσ, τὴν μὲν φαυλίζειν, τὴν δὲ ἐπαινεῖν αὐτῷ προσῆκε διελομένῳ, ὥσπερ ἐν τοῖσ περὶ ἔρωτοσ λόγοισ φαίνεται πεποιηκὼσ, καὶ πολύ γε μειζόνων εὐφημιῶν τὸν χρηστὸν ἠξιωκὼσ ἢ οἱών τὸν ἕτερον βλασφημιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:5)
ὧν τὰ μὲν φυλάξασθαι προσῆκε, τοῖσ δὲ χρήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 101:3)
εἰ δὲ δὴ καὶ τὰ μάλιστα μήτε τῇ ἀληθινῇ ῥητορικῇ ἐχρῶντο μήτε τῇ κολακικῇ, δῶμεν γὰρ, κακῶσ λέγειν αὐτοὺσ οὐδ’ οὕτωσ οἶμαι προσῆκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 156:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION