헬라어 문장 내 검색 Language

προσφώνει τέ νιν ]σαίνουσ’ ὀπί·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 1 Ἀργεῖῳ Κεῖῳ Παιδί Πύκτῃ Ἴσθμια 6:2)
Ἀπολλωνίδησ ὁ Νικαεὺσ ὁ παρ’ ἡμῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Εἰσ τοὺσ Σίλλουσ ὑπομνήματι, ἃ προσφωνεῖ Τιβερίῳ Καίσαρι, φησὶ τὸν Τίμωνα εἶναι πατρὸσ μὲν Τιμάρχου, Φλιάσιον δὲ τὸ γένοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ib'. TIMWN 1:1)
οὐκ ἀκούεισ τοῦ Ταντάλου λέγοντοσ ἐν τῇ τραγῳδίᾳ σπείρω δ’ ἄρουραν δώδεχ’ ἡμερῶν ὁδόν, Βερέκυντα χῶρον εἶτα μετ’ ὀλίγον λέγοντοσ οὑμὸσ δὲ πότμοσ οὐρανῷ κυρῶν ἄνω, ἔραζε πίπτει, καί με προσφωνεῖ τάδε·
(플루타르코스, De exilio, section 10 2:2)
ἀλλ’ οὐδὲ προσφωνεῖ μ’ ἔτι, ἀλλ’ ὡσ μεθήσων μήποθ’, ὧδ’ ὁρᾷ πάλιν.
(소포클레스, 필록테테스, episode 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION