헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ οὐδὲν προκαλυψάμενοσ, οὐδ’ ἀναμείνασ, εἰ μή τι ἄλλο, τήν γ’ ἐκ τοῦ προοιμίου παραμυθίαν εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων μάλα ῥᾳδίωσ ἐξεῖπε τὸ δοκοῦν αὑτῷ, ὡσ ἄν τισ αὐτόσ τε κρείττων ἀξιῶν εἶναι τῶν ἀκουόντων κἀκείνουσ τῶν ἀνταγωνιστῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 21:9)
οὐδὲ γὰρ, ὦ ἄριστε ἀνδρῶν, οἱ δικασταὶ τοῦτον τὸν τρόπον κρίνουσι καὶ προοιμίου τινὸσ ἢ διηγήσεωσ ἀκούσαντεσ ἀπαλλάττονται, οὐδὲ αὖ ταῦτα παρέντεσ πρὸσ μέροσ τι τῶν εἰκότων συνῆλθον, ἢ ὅσον μιᾶσ τινοσ μαρτυρίασ ἀκοῦσαι ἢ τῆσ ἐπανόδου τῶν εἰρημένων, ἀλλ’ ἀκούσαντεσ ἀπ’ ἀρχῆσ εἰσ τέλοσ οὕτω τὴν ψῆφον φέρουσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 7:7)
ὅτι μικρῷ τινι τοῦ λόγου μέρει προστυχὼν ἀπὸ τούτου τὸ πᾶν ἔκρινασ, προοιμίου δὲ οὐκ ἤκουσασ οὐδὲ τῆσ ὅλησ καταστάσεωσ, ἣν ἐξῆν μηδὲν ἐλάττονοσ ἀξίαν νομίσαι τοῦ παντὸσ ἀγῶνοσ, ὡσ περὶ μέρουσ εἰπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 7:11)
ἀλλ’ ἵν’ ἐπ’ αὐτοφώρῳ λάβῃσ σεαυτὸν ὑβριστὴν ὄντα καὶ συκοφάντην καὶ περίεργον, ἐξέτασον τίσ ἦν ὁ τὸν αὑτοῦ λόγον οὕτωσ ἐπαινέσασ ὥστε ἄντικρυσ ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ αὑτοῦ διαλέγεσθαι, ὥσπερ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ περὶ τοῦ δράματοσ, τοῦτο μὲν ἀρχόμενοσ τοῦ προοιμίου ὑπισχνούμενοσ ἀξίωσ ἐρεῖν καὶ τοῦ πράγματοσ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ διατριφθέντοσ αὐτῷ περὶ τὸν λόγον, καὶ πρόσ γ’ ἔτι προστιθεὶσ ὅτι καὶ παντὸσ ὃν τυγχάνει βεβιωκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:8)
τὸ μὲν οὖν ἀναγκαιότατον ἔργον τοῦ προοιμίου καὶ ἴδιον τοῦτο, δηλῶσαι τί ἐστιν τὸ τέλοσ οὗ ἕνεκα ὁ λόγοσ διόπερ ἂν δῆλον ᾖ καὶ μικρὸν τὸ πρᾶγμα, οὐ χρηστέον προοιμίῳ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 6:7)
ἐπεὶ ἂν μὴ τοιοῦτοσ ᾖ, οὐθὲν δεῖ προοιμίου, ἀλλ’ ἢ ὅσον τὸ πρᾶγμα εἰπεῖν κεφαλαιωδῶσ, ἵνα ἔχῃ ὥσπερ σῶμα κεφαλήν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 8:3)
καὶ γὰρ καὶ περὶ οὗ ἴσασιν, καὶ οὐδὲν δεῖται τὸ πρᾶγμα προοιμίου, ἀλλ’ ἢ δι’ αὐτὸν ἢ τοὺσ ἀντιλέγοντασ, ἢ ἐὰν μὴ ἡλίκον βούλει ὑπολαμβάνωσιν, ἀλλ’ ἢ μεῖζον ἢ ἔλαττον, διὸ ἢ διαβάλλειν ἢ ἀπολύεσθαι ἀνάγκη, καὶ ἢ αὐξῆσαι ἢ μειῶσαι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 12:2)
τούτων δὲ ἕνεκα προοιμίου δεῖται, ἢ κόσμου χάριν, ὡσ αὐτοκάβδαλα φαίνεται ἐὰν μὴ ἔχῃ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 14 12:3)
διὰ δὲ τοῦ προοιμίου προκαλεσάμενοσ τοὺσ πολίτασ εἰσ εὐσέβειαν καὶ δικαιοσύνην, ἐπέζευξε προστάττων μηδένα τῶν πολιτῶν ἐχθρὸν ἀκατάλλακτον ἔχειν, ἀλλ’ οὕτω τὴν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν ὡσ ἥξοντα πάλιν εἰσ σύλλυσιν καὶ φιλίαν·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 17 20:1)
ἵνα δὲ μὴ διὰ τοῦ προοιμίου προλαμβάνωμεν αὐτοῦ τὰσ πράξεισ, ἐπὶ τὸ συνεχὲσ τῆσ ἱστορίασ πορευσόμεθα, βραχέα τοῖσ χρόνοισ προσαναδραμόντεσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 1 7:3)
ἵνα δὲ καὶ περὶ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν ἐγγένηταί μοι, Πινδάρου μὲν ἅλισ ἔστω, Θουκυδίδου δὲ λαμβανέσθω λέξισ ἡ ἐκ τοῦ προοιμίου ἥδε·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2267)
αὕτη μέντοι, καθάπερ νότιόσ τισ αὖρα, μέχρι προοιμίου καὶ διηγήσεωσ αὐτὸν ἄγει, ὅταν δ’ εἰσ τοὺσ ἀποδεικτικοὺσ ἔλθῃ λόγουσ, ἀμυδρά τισ γίνεται καὶ ἀσθενήσ, ἐν δὲ δὴ τοῖσ παθητικοῖσ εἰσ τέλοσ ἀποσβέννυται·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 13 2:6)
παρὰ τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἠναγκάσθαι λέγειν ἐν δικαστηρίῳ νέον ὄντα ἐπὶ τελευτῇ τοῦ προοιμίου τίθησιν.
(디오니시오스, chapter 11 1:3)
ταῦθ’ ὁρῶ πάντα διὰ τοῦ προοιμίου τοῦδε γεγονότα.
(디오니시오스, chapter 24 1:3)
προειπὼν γάρ, ὡσ μέγιστοσ ἐγένετο τῶν πρὸ αὐτοῦ πολέμων ὁ Πελοποννησιακὸσ χρόνου τε μήκει καὶ παθημάτων πολλῶν συντυχίαισ, τελευτῶν τοῦ προοιμίου τὰσ αἰτίασ βούλεται πρῶτον εἰπεῖν, ἀφ’ ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION