Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τεκμήριον δὲ τοῦ ὑπαρκτὴν εἶναι τὴν ἀρετήν φησιν ὁ Ποσειδώνιοσ ἐν τῷ πρώτῳ τοῦ Ἠθικοῦ λόγου τὸ γενέσθαι ἐν προκοπῇ τοὺσ περὶ Σωκράτην καὶ Διογένην καὶ Ἀντισθένην.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 91:2)
δι’ αὑτὰ μὲν εὐφυϊά, προκοπὴ καὶ τὰ ὅμοια·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 107:2)
εἰ δ’ ἡ ἀρετὴ ταύτην ἔχει τὴν ἐπαγγελίαν εὐδαιμονίαν ποιῆσαι καὶ ἀπάθειαν καὶ εὔροιαν, πάντωσ καὶ ἡ προκοπὴ ἡ πρὸσ αὐτὴν πρὸσ ἕκαστον τούτων ἐστὶ προκοπή.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 3:1)
ἀεὶ γὰρ πρὸσ ὃ ἂν ἡ τελειότησ τινὸσ καθάπαξ ἄγῃ, πρὸσ αὐτὸ ἡ προκοπὴ συνεγγισμόσ ἐστιν.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 4:1)
εἰ γὰρ τοῦτ’ ἔστιν, ὁμολογουμένωσ ἡ προκοπὴ οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ πολλὰ τῶν Χρυσίππου νοεῖν.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 7:2)
Ποῦ οὖν προκοπή;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προκοπῆσ. 17:2)
κἂν ἐπίπονόν τι ἢ ἡδὺ ἢ ἔνδοξον ἢ ἄδοξον προσάγηται, μέμνησο, ὅτι νῦν ὁ ἀγὼν καὶ ἤδη πάρεστι τὰ Ὀλύμπια καὶ οὐκ ἔστιν ἀναβάλλεσθαι οὐκέτι καὶ ὅτι παρὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἓν πρᾶγμα καὶ ἀπόλλυται προκοπὴ καὶ σῴζεται.
(에픽테토스, Works, chapter 51 2:3)
τούτουσ ὁ βασιλεὺσ δι’ ὑπερβολὴν εὐφυί̈ασ καὶ σπουδῆσ τῆσ περὶ τὴν παίδευσιν καὶ σοφίασ ἐν προκοπῇ γενομένουσ εἶχεν ἐν τιμῇ καὶ στέργων διετέλει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 239:2)
ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοισ ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ πᾶσιν·
(PROS TIMOQEON A, chapter 4 17:1)
πῶσ οὖν εὔχρηστοσ ἡ κακία, μεθ’ ἧσ οὐδ’ ὑγίεια χρήσιμον οὐδὲ πλῆθοσ χρημάτων οὐδὲ προκοπή;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 20 2:4)
"ὡσ γὰρ ἡ προκοπὴ μέσον εὐφυϊάσ εἶναι δοκεῖ καὶ ἀρετῆσ, οὕτω τὸ ᾠὸν προκοπὴ τίσ ἐστι τῆσ φύσεωσ ἐπὶ τὸ ἔμψυχον ἀπὸ τοῦ σπέρματοσ πορευομένησ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Πότερον ἡ ὀρ́νισ πρότερον ἢ τὸ ᾠὸν ἐγένετο. 10:8)
εἰσ μίαν ὁμοῦ κακίαν πάντασ ἀνθρώπουσ πλὴν ἑνὸσ τοῦ τελείου τιθεμένησ, ὑφ’ ἧσ αἴνιγμα γέγονεν ἡ λεγομένη προκοπὴ , μικρὸν ἀπολείπουσα ἀφροσύνησ ἐσχάτησ, τοὺσ δὲ μὴ πάντων ἅμα παθῶν καὶ νοσημάτων ἀφειμένουσ ὑπ’ αὐτῆσ ἔτι τοῖσ μηδενὸσ ἀπηλλαγμένοισ τῶν κακίστων ὁμοίωσ παρέχουσα κακοδαιμονοῦντασ.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 2 3:1)
ἐπεὶ δ’ ἡ παντελὴσ ἀπάθεια μέγα καὶ θεῖον, ἡ προκοπὴ δ’ ὡσ λέγουσιν ἐοίκεν ἐνδόσει τινὶ παθῶν καὶ πραότητι, δεῖ καὶ πρὸσ αὐτὰ καὶ πρὸσ ἄλληλα τὰ πάθη σκοποῦντασ κρίνειν τὰσ διαφοράσ·
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 131)
Φρῦνιν μὲν γὰρ οἱ ἔφοροι ταῖσ ἑπτὰ χορδαῖσ δύο παρεντεινάμενον ἠρώτων πότερον τὰσ ἄνωθεν ἢ τὰσ κάτωθεν ἐκτεμεῖν αὐτοῖσ ἐθέλει παρασχεῖν ἡμῶν δὲ δεῖται μέν πωσ τὰ ἄνω καὶ τὰ κάτω περικοπῆσ, εἰ μέλλομεν εἰσ τὸ μέσον καθίστασθαι καὶ μέτριον ἡ δὲ προκοπὴ τὰσ ὑπερβολὰσ πρότερον καὶ τὰσ;
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 13 6:1)
ὅ τε γὰρ χρόνοσ ὁ πεντηκοντακαιτριετὴσ εἰσ ταῦτ’ ἔληγεν, ἥ τ’ αὔξησισ καὶ προκοπὴ τῆσ Ῥωμαίων δυναστείασ ἐτετελείωτο·
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 4 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION