Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱο͂ν εἴ τισ ὕβρει καὶ ὑπερηφανίᾳ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ προαιρεῖται, ἢ τοὺσ πολλοὺσ ἐξεπίτηδεσ ἀτιμάζων καὶ τοῦ μηδενὸσ ἀξίουσ ἡγούμενοσ, ἢ καὶ ὅπερ ἀρτίωσ εἶπον, ἕνεκ’ οἰκείου τινὸσ, οἱούσ ἐγώ τινασ εἶδον ἤδη τὰσ ὀφρῦσ ἀνεσπακότασ καὶ βαδίζοντασ ὥσπερ δεσπότασ τῶν ἐντυγχανόντων, καὶ καταπεπλασμένουσ οὕτω τὸν βίον ὥστε πλήττειν εὐθέωσ τοὺσ ἀπαντῶντασ, τοῖσ μὲν τοιούτοισ δίκαιον οἶμαι νεμεσᾶν καὶ νομίζειν τῆσ Γοργείασ κεφαλῆσ ἀπογόνουσ τινὰσ εἶναι καὶ οὐ τὰ κάλλιστα ἀπολελαυκέναι τῶν λόγων οὓσ προί̈στανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:16)
πολλὰ δὲ βουλόμενοι πράττομεν ἐξαίφνησ, προαιρεῖται δ’ οὐδεὶσ οὐδὲν ἐξαίφνησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 127:1)
ὅσα δὲ μὴ ἐφ’ αὑτῷ τῶν τοιούτων, βίᾳ πώσ, οὐ μέντοι γ’ ἁπλῶσ, ὅτι οὐκ αὐτὸ τοῦτο προαιρεῖται ὃ πράττει, ἀλλ’ οὗ ἕνεκα, ἐπεὶ καὶ ἐν τούτοισ ἐστί τισ διαφορά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 149:1)
βούλονται μὲν γὰρ ἔνια ταὐτὸν καὶ τῶν ἀδυνάτων εἰδότεσ, οἱο͂ν βασιλεύειν τε πάντων ἀνθρώπων καὶ ἀθάνατοι εἶναι, προαιρεῖται δ’ οὐθεὶσ μὴ ἀγνοῶν ὅτι ἀδύνατον, οὐδ’ ὅλωσ ἃ δυνατὸν μέν, μὴ ἐφ’ αὑτῷ δ’ οἰέται πρᾶξαι ἢ μὴ πρᾶξαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 165:3)
οὐθεὶσ γὰρ τέλοσ οὐδὲν προαιρεῖται, ἀλλὰ τὰ πρὸσ τὸ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 169:2)
λέγω δ’ οἱο͂ν οὐθεὶσ ὑγιαίνειν προαιρεῖται, ἀλλὰ περιπατεῖν ἢ καθῆσθαι τοῦ ὑγιαίνειν ἕνεκεν, οὐδ’ εὐδαιμονεῖν, ἀλλὰ χρηματίζεσθαι ἢ κινδυνεύειν τοῦ εὐδαιμονεῖν ἕνεκα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 169:3)
καὶ ὅλωσ δηλοῖ ἀεὶ προαιρούμενοσ τί τε καὶ τίνοσ ἕνεκα προαιρεῖται, ἔστι δὲ τὸ μὲν τίνοσ, οὗ ἕνεκα προαιρεῖται ἄλλο, τὸ δὲ τί, ὃ προαιρεῖται ἕνεκα ἄλλου.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 170:1)
ἐπειδὴ οὖν οὔτε δόξα οὔτε βούλησίσ ἐστι προαίρεσίσ ἐστιν ὡσ ἑκάτερον, οὐδ’ ἄμφω ἐξαίφνησ γὰρ προαιρεῖται μὲν οὐθείσ, δοκεῖ δὲ πράττειν καὶ βούλονται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 178:1)
εἰ δὴ προαιρεῖται μὲν μηθεὶσ μὴ παρασκευασάμενοσ μηδὲ βουλευσάμενοσ, εἰ χεῖρον ἢ βέλτιον, βουλεύεται δὲ ὅσα ἐφ’ ἡμῖν ἐστι τῶν δυνατῶν καὶ εἶναι καὶ μὴ τῶν πρὸσ τὸ τέλοσ, δῆλον ὅτι ἡ προαίρεσισ μέν ἐστιν ὄρεξισ τῶν ἐφ’ αὑτῷ βουλευτική.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 181:3)
καίτοι αἱρετώτερον ἡ ἐνέργεια τῆσ ἀρετῆσ, ὅτι πράττουσι μὲν φαῦλα καὶ ἀναγκαζόμενοι, προαιρεῖται δ’ οὐδείσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 214:3)
προαιρεῖται δὲ τὰ τοιαῦτα οὐδείσ, ἀλλ’ ὅσα οἰέται γενέσθαι ἂν δι’ αὑτοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 34:1)
οὐ γὰρ ἔστιν ἀδικία πρὸσ τὰ αὑτοῦ ἁπλῶσ, τὸ δὲ κτῆμα καὶ τὸ τέκνον, ἑώσ ἂν ᾖ πηλίκον καὶ χωρισθῇ, ὥσπερ μέροσ αὑτοῦ, αὑτὸν δ’ οὐδεὶσ προαιρεῖται βλάπτειν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 92:5)
οὐκ ἔστι δὲ προαιρετὸν οὐδὲν γεγονόσ, οἱο͂ν οὐδεὶσ προαιρεῖται Ἴλιον πεπορθηκέναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 18:1)
ὁ μακάριοσ δὴ φίλων τοιούτων δεήσεται, εἴπερ θεωρεῖν προαιρεῖται πράξεισ ἐπιεικεῖσ καὶ οἰκείασ, τοιαῦται δ’ αἱ τοῦ ἀγαθοῦ φίλου ὄντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 113:1)
οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τοῖσ τυράννοισ ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντεσ κέρδη τε μεγάλα καὶ τιμὰσ μεγάλασ οὔσασ αὐτοῖσ, οὕτω καὶ τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστοσ προαιρεῖται κινδυνεύειν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 249:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION