Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο δὴ βούλομαι διὰ βραχέων ἐπανελθὼν ἐξετάσαι καὶ δεῖξαι τὴν συνέχειαν τῆσ πολιτείασ, ᾗ κέχρηται πρὸσ τὸ Ἑλληνικὸν ἡ πόλισ, καὶ ὅτι οὐκ ἔστι πρόσρημα βέλτιον ἐπενεγκεῖν οὗ νῦν ἐφθεγξάμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 24:1)
περὶ μὲν οὖν αἰκίασ καὶ βλάβησ καὶ τῶν τοιούτων ἔξεστιν εἰπεῖν ὡσ ἄκων τισ ἔπραξε, τὸ δὲ τῆσ κακοηθίασ τοσοῦτον διενήνοχεν ὥστε πρῶτον μὲν ἐπώνυμόν ἐστι τῆσ κακίασ, ὡσ οὐδεμίαν συγγνώμην ἐνδεχόμενον, ἔπειτ’ οὐδενὸσ πράγματόσ ἐστι πρόσρημα, ἀλλὰ φύσεωσ μηδὲν ἄν τῳ χρηστὸν εἶναι συμβουλομένησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:2)
ταῦτ’ ἐστὶν ἄνω βλεπόντων, οὐκ εἰσ ὀρύγματα καὶ πέτρασ, ταῦθ’ ὡσ ἀληθῶσ ἑορακότων τὴν φύσιν, οὐ τὴν τῶν λίθων οὐδὲ τῶν ξύλων, ἀλλ’ ὑφ’ ᾗ πάντα ἄγεται, ταῦτα ὃ τῆσ θείασ πολιτείασ μέροσ ἡμῖν ἐπιβάλλει μετειληφότων, ἐπεὶ καὶ τὸν πάντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, ὃσ τὸ κάλλιστον ἁπάντων σχῆμα καὶ πρόσρημα εἴληφε, μία δή που γνώμη καὶ φιλίασ δύναμισ διοικεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:4)
δύ’ ἐν τούτοισ μαρτυρῶν, ὅτι τε ἡ ῥητορικὴ σύνεδροσ τῆσ βασιλικῆσ καὶ ὅτι περὶ τὸν αὐτόν ἐστι τό τε τοῦ ἐχέφρονοσ πρόσρημα καὶ τὸ λέγειν καλῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 98:2)
πολλοῦ μέντἂν ἄξιον ἦν κολακεία, εἰ Περικλεῖ τοῦτ’ ἦν ἐπενεγκεῖν τὸ πρόσρημα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:3)
ἐπεὶ κακοῦ γέ του μέλλοντοσ καταλήψεσθαι τοὺσ Ἕλληνασ ἐν αὐτῇ, σχετλίαν καὶ οὐ θείαν τὸ πρόσρημα ἂν αὐτῆσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 72:1)
εἰ γὰρ ὁ μὲν Ζεὺσ ἐδίδου τῇ Ἀθηνᾷ δωρεὰν τὰσ ναῦσ, ὁ δ’ Ἀπόλλων ταῦτα ἔφραζεν, ὁ δὲ ἐξ ἀρχῆσ πρὸσ ταῦτα ἡρ́μοστο κἀν τοῖσ παροῦσι μόνοσ ταὐτὰ τοῖσ θεοῖσ ἐγίγνωσκε, πῶσ οὐκ ἔμελλε τοῦτο τὸ πρόσρημα οἴσεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 99:5)
οὐ γὰρ δὴ νῦν μὲν φήσεισ τοῦτον λυσιτελεῖν, ὕστερον δὲ οὐκέτι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν διὰ τέλουσ εἶναι προσῆκεν, εἴ γε μέλλει ταῖσ ἀληθείαισ τὸ πρόσρημα σώζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:11)
μέχρι φύσεωσ τῶν περὶ τὸ στόμα συνόδων, ταύτῃ τῇ δυνάμει γλυκύτητα παρεχόμενον, μέλι τὸ κατὰ πάντων μάλιστα πρόσρημα ἔσχεν, τὸ δὲ τῆσ σαρκὸσ διαλυτικὸν τῷ κάειν, ἀφρῶδεσ γένοσ, ἐκ πάντων ἀφορισθὲν τῶν χυμῶν, ὀπὸσ ἐπωνομάσθη.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 275:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION