헬라어 문장 내 검색 Language

ἢ οὐκ ἴστε ὅτι ὁ πρόγονοσ ὁ ἡμέτεροσ οὐκ ἐν Τίρυνθι οὐδὲ Ἄργει, ἀλλ̓ οὐδὲ ἐν Πελοποννήσῳ ἢ Θήβαισ μένων ἐσ τοσόνδε κλέοσ ἦλθεν ὡσ θεὸσ ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι ἢ δοκεῖν;
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 26 5:1)
"ἢ καθάπερ ὁ πρόγονοσ ὑμῶν Μελέαγροσ ὁ Γαδαρεὺσ ἐν ταῖσ Χάρισιν ἐπιγραφομέναισ ἔφη τὸν Ὅμηρον Σύρον ὄντα τὸ γένοσ κατὰ τὰ πάτρια ἰχθύων ἀπεχομένουσ ποιῆσαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ δαψιλείασ πολλῆσ οὔσησ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4526)
εὑρίσκει γάρ, οἶμαι, καὶ ἀκούει τοὺσ μὲν ὑμετέρουσ προγόνουσ, ἐξὸν αὐτοῖσ τῶν λοιπῶν ἄρχειν Ἑλλήνων ὥστ’ αὐτοὺσ ὑπακούειν βασιλεῖ, οὐ μόνον οὐκ ἀνασχομένουσ τὸν λόγον τοῦτον, ἡνίκ’ ἦλθεν Ἀλέξανδροσ ὁ τούτων πρόγονοσ περὶ τούτων κῆρυξ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν προελομένουσ καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ὑπομείναντασ, καὶ μετὰ ταῦτα πράξαντασ ταῦθ’ ἃ πάντεσ ἀεὶ γλίχονται λέγειν, ἀξίωσ δ’ οὐδεὶσ εἰπεῖν δεδύνηται, διόπερ κἀγὼ παραλείψω, δικαίωσ ἔστι γὰρ μείζω τἀκείνων ἔργα ἢ ὡσ τῷ λόγῳ τισ ἂν εἴποι, τοὺσ δὲ Θηβαίων καὶ Ἀργείων προγόνουσ τοὺσ μὲν συστρατεύσαντασ τῷ βαρβάρῳ, τοὺσ δ’ οὐκ ἐναντιωθέντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 13:1)
ὥσπερ γὰρ ὀλίγον τι πρότερον ἀκηκόατε ὅτι τῷ Βουσέλῳ πέντε υἱεῖσ ἐγένοντο, τούτων εἷσ ἦν Στρατίοσ ὁ τουτουὶ πρόγονοσ Μακαρτάτου, καὶ ἕτεροσ Ἁγνίασ ὁ τουτουὶ πρόγονοσ τοῦ παιδόσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 28:4)
πάνυ γε, εἶπεν, ὥσπερ ὁ πρόγονόσ σου.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 81:4)
ποῖοσ, ἔφη, πρόγονοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 82:1)
ἢ δῆλον ὅτι οὐδ’ ἀκούσεσθε παρ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, οὐδὲ ἂν αὐτὸσ ὑμῖν ὁ τοῦ Πέλοποσ διαλέγηται πρόγονοσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 101:1)
Δαρδάνῳ γὰρ τῷ Διὸσ καὶ Ἠλέκτρασ τῆσ Ἀτλαντίδοσ δύο γενέσθαι φασὶν ἐκ Βατείασ παῖδασ, Ζάκυνθόν τε καὶ Ἐριχθόνιον, ὧν ὁ μὲν Αἰνείου πρόγονοσ ἦν, Ζάκυνθοσ δὲ τῆσ νήσου κτίστησ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 3:2)
μηθεὶσ δ’ ἀγνοεῖν μ’ ὑπολάβῃ μήθ’ ὅτι Ἀφαρεὺσ ὁ πρόγονόσ τε καὶ εἰσποίητοσ Ἰσοκράτει γενόμενοσ ἐν τῷ πρὸσ Μεγακλείδην περὶ τῆσ Ἀντιδόσεωσ λόγῳ διορίζεται μηδεμίαν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ὑπόθεσιν εἰσ δικαστήριον γεγράφθαι, μήθ’ ὅτι δέσμασ πάνυ πολλὰσ δικανικῶν λόγων Ἰσοκρατείων περιφέρεσθαί φησιν ὑπὸ τῶν βυβλιοπωλῶν Ἀριστοτέλησ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 183)
ἐκ γῆσ πατρόσ σου πρόγονοσ ἔβλαστεν πατήρ;
(에우리피데스, Ion, episode30)
καὶ γὰρ γῆν οἰκήσουσι, φησί, ταύτην εὐδαίμονα, ἣν Ἅβραμοσ ᾤκησεν ὁ ὑμέτεροσ πρόγονοσ καὶ τῶν πάντων ἀπολαύσουσιν ἀγαθῶν, εἰσ ταῦτα σοῦ καὶ τῆσ σῆσ συνέσεωσ αὐτοῖσ ἡγουμένησ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 333:1)
ὁ ποτὸν ἐκ πέτρασ ἀναβλύσασ σπανίζουσι, δι’ ὃν Ἄδαμοσ τῶν ἀπὸ γῆσ τε καρπῶν καὶ θαλάσσησ μεταλαμβάνει, δι’ ὃν Νῶχοσ ἐκ τῆσ ἐπομβρίασ διέφυγε, δι’ ὃν Ἅβραμοσ ὁ ἡμέτεροσ πρόγονοσ ἐξ ἀλήτου τὴν Χαναναίαν κατέσχε γῆν, δι’ ὃν Ἴσακοσ γηραιοῖσ ἐτέχθη γονεῦσι, δι’ ὃν Ιἄκωβοσ δώδεκα παίδων ἀρεταῖσ ἐκοσμήθη, δι’ ὃν Ιὤσηποσ ἐδεσπότευσε τῆσ Αἰγυπτίων δυνάμεωσ, οὗτοσ ὑμῖν τούτουσ χαρίζεται τοὺσ λόγουσ δι’ ἑρμηνέωσ ἐμοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 110:1)
τὸ γὰρ σοφὸν καὶ θεῖον ἀδωροδόκητον εἶναι καὶ προῖκα τοὺσ δεομένουσ ὠφελεῖν, μηνύσειν δ’ αὐτῷ τὰ γεγραμμένα σημαίνοντα καταστροφὴν αὐτῷ τοῦ βίου, ὅτι μηδ’ οἷσ ὁ πρόγονοσ αὐτοῦ διὰ τὰσ εἰσ θεὸν ὕβρεισ ἐκολάσθη τούτοισ ἔμαθεν εὐσεβεῖν καὶ μηδὲν ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν μηχανᾶσθαι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 300:2)
αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐκ ἀλόγωσ ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγράφησαν, ἐπειδήπερ ὁ πρόγονοσ ἡμῶν Ιὤσηποσ ἑαυτὸν ἔφη πρὸσ τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶναι, καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ εἰσ τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο τοῦ βασιλέωσ ἐπιτρέψαντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 106:1)
τοῦ δὲ Γέλωνοσ τούτου πρόγονοσ, οἰκήτωρ ὁ ἐν Γέλῃ, ἦν ἐκ νήσου Τήλου τῆσ ἐπὶ Τριοπίῳ κειμένησ·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 153 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION