Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ οὐχὶ τὰ συμβάντα λογιζόμενοι, ἀλλὰ τὴν εὔνοιαν τὴν ἐμὴν ἀποδεχόμενοι, συλλεγέντεσ οἱ φεύγοντεσ Βοιωτῶν ᾕρηνταί μοι συνηγόρουσ, ἥκουσι δ’ ἀπὸ τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων πρέσβεισ, οὓσ ἐγὼ τὴν τρίτην πρεσβείαν τὴν ἐπὶ τοὺσ Ἀμφικτύονασ πρεσβεύων ἔσωσα, Οἰταίων ἐγχειρούντων λέγειν ὡσ δεῖ τοὺσ ἡβῶντασ ὠθεῖν κατὰ τοῦ κρημνοῦ, καὶ παρήγαγον εἰσ τοὺσ Ἀμφικτύονασ, ὥστε ἀπολογίασ τυχεῖν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1422)
ὁ γὰρ τὴν χεῖρα μέλλων ὑμῶν αἴρειν, οὗτοσ ὁ πρεσβεύων ἐστίν, ὁπότερ’ ἂν αὐτῷ δοκῇ, καὶ τὴν εἰρήνην καὶ τὸν πόλεμον ποιεῖν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 60:7)
Σύλλασ δ’ ἐπὶ φρονήματοσ ἐπέστέλλε τῇ βουλῇ περί τε αὑτοῦ καταλέγων, ὅσα περὶ Λιβύην ἐσ Ιὀγόρθαν τὸν Νομάδα ἔτι ταμιεύων ἢ ἐπὶ τοῖσ Κιμβρικοῖσ πρεσβεύων ἢ Κιλικίασ ἡγούμενοσ ἢ ἐν τοῖσ συμμαχικοῖσ ἢ ὑπατεύων ἔπραξε, τὰ δ’ ἔναγχοσ ἐσ Μιθριδάτην ὑπερεπαίρων τε μάλιστα καὶ καταλογιζόμενοσ αὐτοῖσ ἀθρόωσ ἔθνη πολλά, ὅσα Μιθριδάτου γενόμενα Ῥωμαιοισ ἀναλάβοι, καὶ οὐδενὸσ ἧττον, ὅτι τοὺσ ἐξελαθέντασ ἐκ Ῥώμησ ὑπὸ Κίννα καταφυγόντασ ἐσ αὑτὸν ὑποδέξαιτο ἀπορουμένουσ καὶ ἐπικουφίζοι τὰσ συμφορὰσ αὐτοῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 2:1)
ἡττηθέντοσ γὰρ ὕστερον Ἀντιόχου φεύγοντα τὸν Ἀννίβαν καὶ ἀλώμενον περὶ Βιθυνίαν, πρεσβεύων, ἐφ’ ἕτερα πρὸσ Προυσίαν, οὔτε τι πρὸσ τοῦ Ἀννίβου προπαθών, οὔτε Ῥωμαίων ἐντειλαμένων, οὔτε φοβερὸν ἔτι αὐτοῖσ γενέσθαι δυνάμενον Καρχηδόνοσ κατεστραμμένησ, ἔκτεινε διὰ τοῦ Προυσίου φαρμάκῳ, λεγόμενον μὲν ἐσχηκέναι ποτὲ χρησμὸν ὧδε ἔχοντα "Λίβυσσα κρύψει βῶλοσ Ἀννίβου δέμασ," καὶ οἰόμενον ἐν Λιβύῃ τεθνήξεσθαι, ποταμὸσ δ’ ἔστι Λίβυσσοσ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ, καὶ πεδίον ἐκ τοῦ ποταμοῦ Λίβυσσα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 6:3)
οἷσ δ’ ἄν τισ ἀγήλαι τήνδε τὴν ἡμέραν πρεσβεύων γε δὴ τὸν νόμον, ὃσ ἐπὶ τούτοισ νενίκηκεν, ἐκπληροῦται τὰ νῦν εἰσ δύναμιν, πάντων πᾶσαν προθυμίαν εἰσφερομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:2)
καὶ πρεσβεύων τὴν τέχνην ἀτιμάσει τοὺσ πατέρασ τῶν τεχνῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 30:7)
οὐδέποτε ἡμέρα καὶ νὺξ ταὐτὰ συμφήσουσιν ‐ ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον ἄγει τὰ δίκαια πρεσβεύων καὶ τοὺσ ἐν ὕβρει θρασεῖσ νουθετῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 51:8)
ὁ δὲ πρεσβεύων ἦν Ἀλέξανδροσ Μακεδόνων βασιλεύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 102:2)
ἀλλὰ πρεσβεύων γὰρ ἐσ Φάρσαλον ᾤχετ’, εἶτ’ ἐκεῖ μόνοσ μόνοισ τοῖσ Πενέσταισι ξυνῆν τοῖσ Θετταλῶν, αὐτὸσ πενέστησ ὢν ἔλαττων οὐδενόσ.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe4)
εἰ δέ τινεσ σκώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλύαροι, ὡσ ἅδιστοσ ἔφυ πάντων Φοινίκιοσ οἶνοσ, οὐ προσέχω τὸν νοῦν αὐτοῖσ ἐστὶ δὲ καὶ Θάσιοσ πίνειν γενναῖοσ, ἐὰν ᾖ πολλαῖσ πρεσβεύων ἐτέων περικαλλέσιν ὡρ́αισ, οἶδα δὲ κἀξ ἄλλων πόλεων βοτρυοσταγῆ ἔρνη εἰπεῖν αἰνῆσαί τε καὶ οὔ με λέληθ’ ὀνομῆναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 52 3:4)
"Ἐπικράτησ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ πρὸσ βασιλέα πρεσβεύσασ, ὥσ φησιν Ἡγήσανδροσ, καὶ πολλὰ δῶρα παρ’ ἐκείνου λαβὼν οὐκ ᾐσχύνετο κολακεύων οὕτωσ φανερῶσ καὶ τολμηρῶσ τὸν βασιλέα ὡσ καὶ εἰπεῖν δεῖν κατ’ ἐνιαυτὸν οὐκ ἐννέα ἄρχοντασ, ἀλλ’ ἐννέα πρέσβεισ αἱρεῖσθαι πρὸσ βασιλέα, θαυμάζω δὲ ἔγωγε τῶν Ἀθηναίων πῶσ τοῦτον μὲν ἄκριτον εἰάσαν, Δημάδην δὲ δέκα ταλάντοισ ἐζημίωσαν ὅτι θεὸν εἰσηγήσατο Ἀλέξανδρον, καὶ Τιμαγόραν δ’ ἀπέκτειναν ὅτι πρεσβεύων ὡσ βασιλέα προσεκύνησεν αὐτόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:24)
θυρσοφόροσ μέγα πρεσβεύων Διόνυσοσ φησὶν Ιὤν ὁ Χῖοσ ἐν τοῖσ ἐλεγείοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 681)
βούλομαι δ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι καὶ γὰρ ηὐδοκίμησεν ὁ Πύθων παρ’ ὑμῖν ἐν τῇ δημηγορίᾳ, ὁ τότε πρεσβεύων, αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ οὓσ ἔλεγεν ὑπομνῆσαι·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 27:2)
λέγεται τοίνυν ἐκεῖνοσ, τειχίζειν εἰπὼν τοῖσ πολίταισ, κἂν ἀφικνῆταί τισ ἐκ Λακεδαίμονοσ, κατέχειν κελεύσασ, οἴχεσθαι πρεσβεύων αὐτὸσ ὡσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, λόγων δὲ γιγνομένων ἐκεῖ καί τινων ἀπαγγελλόντων ὡσ Ἀθηναῖοι τειχίζουσιν, ἀρνεῖσθαι καὶ πρέσβεισ πέμπειν σκεψομένουσ κελεύειν, ἐπειδὴ δ’ οὐχ ἧκον οὗτοι, πέμπειν ἑτέρουσ παραινεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 96:2)
ἀλλ’ ὅμωσ οὐδεὶσ πώποτε τούτων διὰ παντὸσ ἔδωκεν ἑαυτὸν εἰσ οὐδὲν τῇ πόλει, ἀλλ’ ὁ μὲν γράφων οὐκ ἂν ἐπρέσβευσεν, ὁ δὲ πρεσβεύων οὐκ ἂν ἔγραψεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 319:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION