헬라어 문장 내 검색 Language

καλὸσ δὲ κἀγαθὸσ τῷ τῶν ἀγαθῶν τὰ καλὰ ὑπάρχειν αὐτῷ δι’ αὑτὰ καὶ τῷ πρακτικὸσ εἶναι τῶν καλῶν καὶ αὑτῶν ἕνεκα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 54:2)
οὔπω γὰρ πρακτικὸσ τῶν τοιούτων διὰ τὴν ἡλικίαν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 98:3)
καὶ ἡ μὲν δικαιοσύνη ἐστὶ καθ’ ἣν ὁ δίκαιοσ λέγεται πρακτικὸσ κατὰ προαίρεσιν τοῦ δικαίου, καὶ διανεμητικὸσ καὶ αὑτῷ πρὸσ ἄλλον καὶ ἑτέρῳ πρὸσ ἕτερον οὐχ οὕτωσ ὥστε τοῦ μὲν αἱρετοῦ πλέον αὑτῷ ἔλαττον δὲ τῷ πλησίον, τοῦ βλαβεροῦ δ’ ἀνάπαλιν, ἀλλὰ τοῦ ἴσου τοῦ κατ’ ἀναλογίαν, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἄλλῳ πρὸσ ἄλλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 82:1)
ὁ γὰρ τῶν τοιούτων προαιρετικὸσ καὶ πρακτικόσ, καὶ ὁ μὴ ἀκριβοδίκαιοσ ἐπὶ τὸ χεῖρον ἀλλ’ ἐλαττωτικόσ, καίπερ ἔχων τὸν νόμον βοηθόν, ἐπιεικήσ ἐστι, καὶ ἡ ἕξισ αὕτη ἐπιείκεια, δικαιοσύνη τισ οὖσα καὶ οὐχ ἑτέρα τισ ἕξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 148:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ δέδεικται πρότερον ὅτι πρακτικόσ γε ὁ φρόνιμοσ τῶν γὰρ ἐσχάτων τισ καὶ τὰσ ἄλλασ ἔχων ἀρετάσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 17:4)
ἔτι οὐ τῷ εἰδέναι μόνον φρόνιμοσ ἀλλὰ καὶ τῷ πρακτικόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 123:3)
ὁ δ’ ἀκρατὴσ οὐ πρακτικόσ ‐ τὸν δὲ δεινὸν οὐδὲν κωλύει ἀκρατῆ εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 123:4)
ἀμφισβητεῖται δὲ παρ’ αὐτῶν τῶν ὁμολογούντων τὸν μετ’ ἀρετῆσ εἶναι βίον αἱρετώτατον πότερον ὁ πολιτικὸσ καὶ πρακτικὸσ βίοσ αἱρετὸσ ἢ μᾶλλον ὁ πάντων τῶν ἐκτὸσ ἀπολελυμένοσ, οἱο͂ν θεωρητικόσ τισ, ὃν μόνον τινέσ φασιν εἶναι φιλόσοφον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 28:1)
δεῖ δ’ οὐ μόνον ἀρετὴν ἀλλὰ καὶ δύναμιν ὑπάρχειν, καθ’ ἣν ἔσται πρακτικόσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 58:1)
εὐπραγίαν θετέον, καὶ κοινῇ πάσησ πόλεωσ ἂν εἰή καὶ καθ’ ἕκαστον ἄριστοσ βίοσ ὁ πρακτικόσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 59:1)
ὁ μὲν γὰρ πρακτικόσ ἐστι λόγοσ ὁ δὲ θεωρητικόσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 235:1)
πολυφιλία δὲ καὶ χρηστοφιλία οὐκ ἄδηλα, τοῦ φίλου ὡρισμένου, ὅτι ἔστιν ὁ τοιοῦτοσ φίλοσ ὅστισ ἃ οἰέται ἀγαθὰ εἶναι ἐκείνῳ, πρακτικόσ ἐστιν αὐτῶν δι’ ἐκεῖνον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 16:1)
ἤδη δ’ αὐτοῦ μέλλοντοσ διαλύειν τὴν ἐκκλησίαν ἀναστὰσ Θεόδωροσ ὁ Συρακόσιοσ, ἐν τοῖσ ἱππεῦσιν εὐδοκιμῶν καὶ δοκῶν εἶναι πρακτικόσ, ἀπετόλμησε περὶ τῆσ ἐλευθερίασ τοιούτοισ χρήσασθαι λόγοισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 63 12:2)
καὶ τῶν ὁ μὲν θεωρηματικὸσ εἰσ τὸν φυσικὸν καὶ λογικόν, ὁ δὲ πρακτικὸσ εἰσ τὸν ἠθικὸν καὶ πολιτικόν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 48:3)
κοινωνικὸσ γὰρ φύσει καὶ πρακτικόσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 123:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION