Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν τὸν αὐτὸν τρόπον προσήκει ὑμᾶσ καὶ περὶ Τιμάρχου ἐξετάζειν, καὶ μὴ σκοπεῖν εἴ τισ εἶδεν, ἀλλ’ εἰ πέπρακται τούτῳ ἡ πρᾶξισ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 751)
εἰ γὰρ ἡ μὲν πρᾶξισ αὕτη ἔσται, ὥσπερ εἰώθε γίγνεσθαι, λάθρᾳ καὶ ἐν ἐρημίαισ καὶ ἐν ἰδίαισ οἰκίαισ, ὁ δὲ ἄριστα μὲν εἰδώσ, καταισχύνασ δέ τινα τῶν πολιτῶν, ἐὰν τἀληθῆ μαρτυρήσῃ, ἔνοχοσ ἔσται τοῖσ μεγίστοισ ἐπιτιμίοισ, ὁ δὲ κρινόμενοσ καταμεμαρτυρημένοσ ὑπὸ τοῦ ἑαυτοῦ βίου καὶ τῆσ ἀληθείασ ἀξιώσει μὴ ἐξ ὧν γιγνώσκεται, ἀλλ’ ἐκ τῶν μαρτυριῶν κρίνεσθαι, ἀνῄρηται ὁ νόμοσ καὶ ἡ ἀλήθεια, καὶ δέδεικται φανερὰ ὁδόσ, δι’ ἧσ οἱ τὰ μέγιστα κακουργοῦντεσ ἀποφεύξονται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 901)
οὐ γάρ, εἰ κατὰ γραμματεῖόν τισ ἑαυτὸν κατῄσχυνε, τοῦτ’ ἐξήτασεν, ἀλλὰ παντελῶσ, ὅπωσ ἂν ἡ πρᾶξισ γένηται, τὸν πράξαντα κελεύει μὴ μετέχειν τῶν τῆσ πόλεωσ κοινῶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1602)
οὐκ ὢν δ’ ἰδιώτησ, ἀλλὰ πρὸσ τὰ κοινὰ προσιὼν καὶ λοιδορίαισ περιπίπτων, εἰσ συνήθειαν ἐποίησε τοῦ λόγου τούτου τὴν πόλιν καταστῆναι, καὶ διὰ τοῦτο ἐρωτῶσί τινεσ, εἰ κατὰ γραμματεῖον ἡ πρᾶξισ γεγένηται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1654)
ἐν γὰρ ταῖσ ὑμετέραισ γνώμαισ ἡ πρᾶξισ καταλείπεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1964)
διὰ ἐννέα δὲ τάλαντα ἀργυρίου πάντων Ἀρκάδων ἐξεληλυθότων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν, ἡ πρᾶξισ οὐ γεγένηται;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2402)
πέλοιτο δ’ οὖν τἀπὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξισ, ὡσ θέλει τόδ’ ἄγχιστον Ἀ‐ πίασ γαίασ μονόφρουρον ἑρ́κοσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 6 1:8)
φεῦ, ταχεῖά γ’ ἦλθε χρησμῶν πρᾶξισ, ἐσ δὲ παῖδ’ ἐμὸν Ζεὺσ ἀπέσκηψεν τελευτὴν θεσφάτων·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees 2:1)
ἵνα τοίνυν εἰδῇσ ὅτι καὶ ὅλωσ ἀρχαῖον νόμιμον τοῦτο καὶ Ἑλληνικὸν, φρονεῖν ἐπὶ τοῖσ ἑαυτοῦ, καὶ χωρὶσ τούτου τοῦ φρονήματοσ οὔτε πρᾶξισ κατ’ ἀνθρώπουσ ἀξία μνήμησ οὔτε λόγοσ διαφέρων οὔτ’ ἄλλο τελεσθείη ποτ’ ἂν οὐδὲν, ἄκουε οἱᾶ καὶ ὅσα παρῆλθέ σε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:5)
τό τε γὰρ εὖ πράττειν καὶ τὸ εὖ ζῆν τὸ αὐτὸ τῷ εὐδαιμονεῖν, ὧν ἕκαστον χρῆσίσ ἐστι καὶ ἐνέργεια, καὶ ἡ ζωὴ καὶ ἡ πρᾶξισ καὶ γὰρ ἡ πρακτικὴ χρηστικὴ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:1)
ἡ μὲν γὰρ κίνησισ συνεχέσ, ἡ δὲ πρᾶξισ κίνησισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 49:2)
ἡ γὰρ πρᾶξισ κίνησισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 98:3)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ὁτὲ μὲν πάθοσ, ὁτὲ δὲ πρᾶξισ, ὁτὲ δὲ ἕτερόν τι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 246:1)
πέρασ λέγεται τό τε ἔσχατον ἑκάστου καὶ οὗ ἔξω μηδὲν ἔστι λαβεῖν πρώτου καὶ οὗ ἔσω πάντα πρώτου, καὶ ὃ ἂν ᾖ εἶδοσ μεγέθουσ ἢ ἔχοντοσ μέγεθοσ, καὶ τὸ τέλοσ ἑκάστου τοιοῦτον δ’ ἐφ’ ὃ ἡ κίνησισ καὶ ἡ πρᾶξισ, καὶ οὐκ ἀφ’ οὗ ‐ ὁτὲ δὲ ἄμφω, καὶ ἀφ’ οὗ καὶ ἐφ’ ὃ καὶ τὸ οὗ ἕνεκα, καὶ ἡ οὐσία ἡ ἑκάστου καὶ τὸ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 196:1)
ἕξισ δὲ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον οἱο͂ν ἐνέργειά τισ τοῦ ἔχοντοσ καὶ ἐχομένου, ὥσπερ πρᾶξίσ τισ ἢ κίνησισ ὅταν γὰρ τὸ μὲν ποιῇ τὸ δὲ ποιῆται, ἔστι ποίησισ μεταξύ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 208:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION