Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ Διὸσ, πόσου ποτ’ ἂν ἐπρίασθε, ὅτε ἤρχεσθε ὑπ’ αὐτῶν καὶ ὑβρίζεσθε ὑπὸ τῶν τυράννων, εἰσ τοιοῦτον καιρὸν περιστῆναι τὰ πράγματα καὶ τοιαύτην λαβὴν ὑμῖν παραπεσεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 19:9)
καίτοι πρὸσ θεῶν πόσου ποτ’ ἂν ἡγεῖσθε πρίασθαι τοὺσ Ὀλυνθίουσ, ἡνίκ’ ἀπώλλυντο καὶ τὰ πολλὰ καὶ δεινὰ ἐκεῖνα ἔπασχον, ἐκγενέσθαι γνῶναι ταῦθ’ ἑαυτοῖσ πρότερον καὶ βουλεύσασθαι βέλτιον περὶ τῶν πραγμάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 3:4)
ὥστε πόσου ποτ’ ἂν πρίαιντο οἱ ῥήτορεσ, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, φανῆναί τινα ὥσπερ ἐν μάχῃ σφίσιν, ἢ Πλάτωνα λέγω, ἢ καὶ ὁντινοῦν ἐπίκουρον καὶ βοηθὸν, τὰ τῶν τυράννων κακὰ εἰσ μέσον οἴσοντα καὶ δείξοντα καὶ μηδὲ νύκτωρ ἀνήσοντα λέγοντ’ αὐτοὺσ κακῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 75:8)
οἱ δ’ αὖ τυραννεῖν ἐπιθυμοῦντεσ πόσου ποτ’ ἂν πρίαιντο ἀπιστηθῆναι τὸ τῶν ῥητόρων ἔθνοσ ἐν ταῖσ πόλεσι καὶ κόλακασ καὶ μαγείρων οὐδὲν βελτίουσ ὑποληφθῆναι, τοὺσ τῷ λόγῳ πείθειν ἐπιχειροῦντασ, ἵνα μὴ μάτην ἡ παροιμία τὰσ ἐρήμουσ τρυγᾶν ἀγορεύῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 75:10)
τὴν τοίνυν ἀξίαν ὅ τ’ Ἀπόλλων, ἅτε μάντισ καὶ ποιητὴσ ὢν καὶ κατ’ ἀμφότερα ἐξηγητὴσ τῆσ ἀληθείασ, παρακελεύεται τιμᾶν, σύ τ’ ἂν εὖ φρονῇσ καὶ μὴ θεοῖσ ἐχθρὸσ ᾖσ, σκέψει πανταχοῦ, σκέψει δ’ ὅπωσ ἁπάντων ὑπαρχόντων οὐ δείξεισ ἀτιμάζων, ἀλλ’ ἐπὶ παντὸσ ἀεὶ παραλαμβάνων, οὕτω κρινεῖσ ἀναφέρων ἐπ’ ἐκεῖνο τὴν γνώμην, τὸ ποῖόσ τισ ἕκαστοσ ἡμῶν καὶ πόσου τινὸσ ἄξιοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:10)
τοῦ τε σίτου πωλουμένου ἐν τῇ χώρᾳ δεκαδράχμου, καλέσασ τοὺσ ἐργαζομένουσ ἠρώτα, πόσου βούλονται αὑτῷ ἐργάζεσθαι·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 121:1)
ἐπεὶ δ’ ἐστί τισ ὁρ́οσ καὶ τῷ ἰατρῷ, πρὸσ ὃν ἀναφέρων κρίνει τὸ ὑγιεινὸν σώματι καὶ μή, καὶ πρὸσ ὃν μέχρι ποσοῦ ποιητέον ἕκαστον καὶ εὖ ὑγιαῖνον, εἰ δὲ ἔλαττον ἢ πλέον, οὐκέτι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 65:1)
ἔστι δὲ καὶ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον, καὶ καθ’ αὑτὰ καὶ πρὸσ ἄλληλα λεγόμενα, τοῦ ποσοῦ πάθη καθ’ αὑτά·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 161:1)
μέροσ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον εἰσ ὃ διαιρεθείη ἂν τὸ ποσὸν ὁπωσοῦν ἀεὶ γὰρ τὸ ἀφαιρούμενον τοῦ ποσοῦ ᾗ ποσὸν μέροσ λέγεται ἐκείνου, οἱο͂ν τῶν τριῶν τὰ δύο μέροσ λέγεταί πωσ, ἄλλον δὲ τρόπον τὰ καταμετροῦντα τῶν τοιούτων μόνον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 234:1)
ἔτι εἰσ ἃ τὸ εἶδοσ διαιρεθείη ἂν ἄνευ τοῦ ποσοῦ, καὶ ταῦτα μόρια λέγεται τούτου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 235:2)
ἔτι τοῦ ποσοῦ ἔχοντοσ δὲ ἀρχὴν καὶ μέσον καὶ ἔσχατον, ὅσων μὲν μὴ ποιεῖ ἡ θέσισ διαφοράν, πᾶν λέγεται, ὅσων δὲ ποιεῖ, ὅλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 242:1)
οὐ μόνον δὲ περὶ τῆσ οὐσίασ ὁ λόγοσ δηλοῖ τὸ μὴ γίγνεσθαι τὸ εἶδοσ, ἀλλὰ περὶ πάντων ὁμοίωσ τῶν πρώτων κοινὸσ ὁ λόγοσ, οἱο͂ν ποσοῦ ποιοῦ καὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:1)
γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἡ χαλκῆ σφαῖρα ἀλλ’ οὐ σφαῖρα οὐδὲ χαλκόσ, καὶ ἐπὶ χαλκοῦ, εἰ γίγνεται ἀεὶ γὰρ δεῖ προϋπάρχειν τὴν ὕλην καὶ τὸ εἶδοσ, οὕτωσ καὶ ἐπὶ τοῦ τί ἐστι καὶ ἐπὶ τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ κατηγοριῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:2)
οὕτω καὶ ἐπὶ αἰτίου καὶ ἑνὸσ καὶ τῶν τοιούτων ἁπάντων, διὸ καὶ τὸ ἑνὶ εἶναι τὸ ἀδιαιρέτῳ ἐστὶν εἶναι, ὅπερ τόδε ὄντι καὶ ἰδίᾳ χωριστῷ ἢ τόπῳ ἢ εἴδει ἢ διανοίᾳ, ἢ καὶ τὸ ὅλῳ καὶ ἀδιαιρέτῳ, μάλιστα δὲ τὸ μέτρῳ εἶναι πρώτῳ ἑκάστου γένουσ καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 11:2)
ὅτι μὲν οὖν τὸ ἑνὶ εἶναι μάλιστά ἐστι κατὰ τὸ ὄνομα ἀφορίζοντι μέτρον τι, καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ, εἶτα τοῦ ποιοῦ, φανερόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 28:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION