Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δὲ ἧκεν εἰσ Ὑπερβορέουσ πρὸσ Ἄτλαντα, εἰπόντοσ Προμηθέωσ τῷ Ἡρακλεῖ αὐτὸν ἐπὶ τὰ μῆλα μὴ πορεύεσθαι, διαδεξάμενον δὲ Ἄτλαντοσ τὸν πόλον ἀποστέλλειν ἐκεῖνον, πεισθεὶσ διεδέξατο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:31)
ὁ δὲ θεὸσ εἶπεν αὐτῷ εἰσ τὴν πατρίδα μὴ πορεύεσθαι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 7:9)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
ἐπεὶ καὶ θεοὺσ αὐτοὺσ καὶ τὸν σύμπαντα δὴ κόσμον τε καὶ οὐρανὸν φιλίαν καὶ κοινωνίαν φασὶν εἶναι τὴν συνέχουσαν, καὶ διὰ τούτων τὸν ἀεὶ χρόνον ἀσφαλῶσ ἅπαντα πορεύεσθαι, φθόνον δὲ καὶ δυσμένειαν ἐν θεῶν οἴκοισ οὐδ’ ἐν ἤθεσιν οὔτε εἶναί ποτε οὔτε γίγνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 9:11)
μετὰ δὲ ταῦτα ἐδόκουν τοὺσ μὲν πορεύεσθαι, αὐτὸσ δὲ συνεξιέναι μετ’ αὐτῶν, καὶ ἐπειδὴ γιγνόμεθα πρὸσ τῇ πυλίδι, οὗ ἡ ἐκτροπὴ πρὸσ τὸ ἱερόν ἐστι, τοὺσ μὲν βαδίζειν εὐθὺ τοῦ ἱεροῦ, αὐτὸσ δὲ ἀπαλλαττόμενοσ δεξιοῦσθαί τε αὐτοὺσ καὶ χάριν ἔχειν, ὅτι πανταχοῦ κοσμοῖεν καὶ μέλοι πάντωσ αὐτοῖσ τῶν ἐμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 17:2)
τὸ μὲν γὰρ μέλλον ἅπασιν ἦν ἐν ἀφανεῖ, λεπτὴν καὶ ἄπιστον ἔχον τὴν ἐλπίδα, τὰ δὲ παρόντα στέρησισ πόλεωσ καὶ κτημάτων καὶ διαίτησ ἁπάσησ τῆσ πρότερον καὶ μηδὲ τὴν αὐτὴν πορεύεσθαι, μηδ’ ἐν ταυτῷ μετοικεῖν, ἀλλ’ ἀπεζεῦχθαι γονέασ καὶ παῖδασ καὶ γυναῖκασ καὶ ἄνδρασ, καὶ πάντα ἦν τὰ φρικωδέστατα ἀκοῦσαι, μὴ ὅτι ὑπομεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:6)
" ταῦτ’ εἰπόντασ ἂν αὐτοὺσ οἶμαι ῥᾳδίωσ πάλιν πορεύεσθαι παρὰ τοὺσ πλείονασ, εἰ δὴ δεῖ κἀκείνουσ μετὰ τῶν πλειόνων κεῖσθαι δοκεῖν ὥσπερ ἔγωγε οὐκ οἶμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:9)
ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστὶν ἀνθρώπων ὑποκοριζομένων τὴν αὑτῶν φαυλότητα καὶ δυστυχίαν, οἳ τὸ μὲν δίκαιον, οἶμαι, καὶ ἀληθὲσ οὐκ ἐθέλουσι λέγειν, ὅτι τὴν ὀρθὴν οὔτ’ ἴσασιν οὔτε δύνανται πορεύεσθαι, φασὶ δὲ τοῖσ ἀκροαταῖσ χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ τῶν ὑποκριτῶν οἱ ἐκπίπτοντεσ καὶ μὴ δυνάμενοι τὸ δρᾶμα περαίνειν κατὰ φύσιν τοῖσ θεαταῖσ φάσκοιεν χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:6)
τῶν δ’ ὀνομάτων τῷ μὲν σοφιστῇ ὁμωνυμίαι χρήσιμοι παρὰ ταύτασ γὰρ κακουργεῖ, τῷ ποιητῇ δὲ συνωνυμίαι, λέγω δὲ κύριά τε καὶ συνώνυμα οἱο͂ν τὸ πορεύεσθαι καὶ τὸ βαδίζειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 7:1)
ἀσαφῆ δὲ ἂν μὴ προθεὶσ εἴπῃσ, μέλλων πολλὰ μεταξὺ ἐμβάλλειν, οἱο͂ν "ἔμελλον γὰρ διαλεχθεὶσ ἐκείνῳ τάδε καὶ τάδε καὶ ὧδε πορεύεσθαι" , ἀλλὰ μὴ "ἔμελλον γὰρ διαλεχθεὶσ πορεύεσθαι, εἶτα τάδε καὶ τάδε καὶ ὧδε ἐγένετο" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 7:2)
ἄνεμοσ νότοσ ἐπὰν πνεύσῃ ἐν ἐκείνῳ τῷ χώρῳ, τῆσ ψάμμου ἐπιφορεῖ κατὰ τῆσ ὁδοῦ ἐπὶ μέγα, καὶ ἀφανίζεται τῆσ ὁδοῦ τὰ σημεῖα οὐδὲ ἔστιν εἰδέναι ἵνα χρὴ πορεύεσθαι καθάπερ ἐν πελάγει τῇ ψάμμῳ, ὅτι σημεῖα οὐκ ἔστι κατὰ τὴν ὁδὸν οὔτε που ὄροσ οὔτε δένδρον οὔτε γήλοφοι βέβαιοι ἀνεστηκότεσ, οἷσ2τισιν οἱ ὁδῖται τεκμαίροιντο ἂν τὴν πορείαν, καθάπερ οἱ ναῦται τοῖσ ἄστροισ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 4:3)
μείνασ δὲ ἐνταῦθα ἡμέρασ δύο, ὡσ καὶ Φίλιπποσ αὐτῷ ξὺν τῇ λοιπῇ στρατιᾷ ἀφίκετο, τοῦτον μὲν ἐπὶ τὸν Ἀκεσίνην ποταμὸν ἐκπέμπει ξὺν οἷσ ἔχων ἧκε, τάξασ παρὰ τοῦ Ἀκεσίνου ποταμοῦ τὴν ὄχθην πορεύεσθαι·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 4 1:2)
ἀλλὰ νύκτωρ ἠναγκάζοντο γῆν πολλὴν πορεύεσθαι καὶ προσωτέρω ἀπὸ θαλάσσησ, ἐπεὶ αὐτῷ γε ἐν σπουδῇ ἦν ἐλθεῖν τὰ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆσ χώρασ καὶ λιμένασ τε ἰδεῖν τοὺσ ὄντασ καὶ ὅσα γε ἐν παρόδῳ δυνατὰ γένοιτο τῷ ναυτικῷ παρασκευάσαι, ἢ φρέατα ὀρύξαντασ ἢ ἀγορᾶσ που ἢ ὁρ́μου ἐπιμεληθέντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 23 1:2)
ὅμωσ δὲ τά γε τῆσ ἐπιστροφῆσ τῆσ κατὰ τὴν εἴσοδον τὴν ἐσ τὴν πόλιν ἐθελῆσαι αὐτοῖσ πεισθῆναι λέγει Ἀριστόβουλοσ, καὶ τῇ πρώτῃ μὲν παρὰ τὸν ποταμὸν τὸν Εὐφράτην καταστρατοπεδεῦσαι, ἐσ δὲ τὴν ὑστεραίαν ἐν δεξιᾷ ἔχοντα τὸν ποταμὸν παῤ αὐτὸν πορεύεσθαι, θέλοντα ὑπερβάλλειν τῆσ πόλεωσ τὸ μέροσ τὸ ἐσ δυσμὰσ τετραμμένον, ὡσ ταύτῃ ἐπιστρέψαντα πρὸσ ἑώ ἄγειν·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 17 5:1)
οὔ τοι σωφρόνων οὐδὲ γενναίων ἐστὶν ἀνθρώπων, ἐλλείποντάσ τι δι’ ἔνδειαν χρημάτων τῶν τοῦ πολέμου εὐχερῶσ τὰ τοιαῦτ’ ὀνείδη φέρειν, οὐδ’ ἐπὶ μὲν Κορινθίουσ καὶ Μεγαρέασ ἁρπάσαντασ τὰ ὅπλα πορεύεσθαι, Φίλιππον δ’ ἐᾶν πόλεισ Ἑλληνίδασ ἀνδραποδίζεσθαι δι’ ἀπορίαν ἐφοδίων τοῖσ στρατευομένοισ.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 26:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION