헬라어 문장 내 검색 Language

ποθεῖν ποθοῦντα τήνδε γῆν στρατὸν λέγεισ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:10)
νυνὶ δὲ συνῳκισθήτην ὑπὸ τοῦ θεοῦ τούτου καὶ πόλεισ τε ἐπολίσατο τοῖσ ἀνθρώποισ αὐτόθι, ἃσ δὴ νήσουσ νυνὶ καλοῦμεν, ὡσ μηδὲ ἐν θαλάττῃ ποθεῖν τὴν γῆν, μηδὲ ἄλλο τι ἢ ἐν γῇ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:5)
ὅτῳ γὰρ ἄν τισ χαίρῃ, τοῦτ’ ἀνάγκη ποθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 8:1)
ἡμᾶσ δ’ οὐκ οἰεί ποθεῖν ἐκείνουσ;
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:15)
ὦ οὗτοσ οὗτοσ τυφεδανὲ καὶ χοιρόθλιψ, ποθεῖν ἐρᾶν τ’ ἐοίκασ ὡραίασ σοροῦ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode, lyric 2:16)
οὔτ̓ οὖν ποθεῖν τι αὐτὸσ ὅτου κύριοσ ἦν Ἀλέξανδροσ δοῦναι, οὔτε αὖ δεδιέναι, ὅτου κρατοίη ἐκεῖνοσ, ἔστιν οὗ εἴργεσθαι·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 3:2)
οἶμαι τοίνυν τινὰσ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ποθεῖν ἀκοῦσαι τὴν ἔχθραν, ἥτισ ἦν ἡμῖν πρὸσ ἀλλήλουσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 101:1)
τούτων δή μοι τέλοσ ἐχόντων, ἐκεῖνά σε οἰόμαι ποθεῖν ἔτι ἀκοῦσαι, πῶσ γίνεται λέξισ ἄμετροσ ὁμοία καλῷ ποιήματι ἢ μέλει, καὶ πῶσ ποίημα ἢ μέλοσ πεζῇ λέξει καλῇ παραπλήσιον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 251)
τὰ ἴδια τηρεῖν, τῶν ἀλλοτρίων μὴ ἀντιποιεῖσθαι, ἀλλὰ διδομένοισ μὲν χρῆσθαι, μὴ διδόμενα δὲ μὴ ποθεῖν, ἀφαιρουμένου δέ τινοσ ἀποδιδόναι εὐλύτωσ καὶ αὐτόθεν, χάριν εἰδότα οὗ ἐχρήσατο χρόνου, εἰ θέλεισ μὴ κλάειν τὴν τιτθὴν καὶ μάμμην.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 28:1)
καὶ σέ, ὦ ξέν’, οἶμαι μητέρ’ ἀθλίαν ποθεῖν.
(에우리피데스, Ion, episode 3:8)
κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέωσ καὶ στένοντοσ τὸν υἱὸν εἴσεισι πρὸσ αὐτὸν Ιὤαβοσ καὶ παρηγορῶν "ὦ δέσποτα, φησί, λανθάνεισ διαβάλλων σαυτὸν οἷσ ποιεῖσ, ὅτι τοὺσ μὲν ἀγαπῶντάσ σε καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντασ καὶ σαυτὸν καὶ τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖσ μισεῖν, στέργειν δὲ τοὺσ ἐχθροτάτουσ καὶ ποθεῖν οὐκέτ’ ὄντασ, οἳ δίκῃ τεθνήκασιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 310:1)
πέπυστο γάρ, ὅπερ ἦν ἀληθέσ, τοῖσ στασιώδεσι καὶ λῃστρικοῖσ τὸν δῆμον ὑποπεπτηχότα ποθεῖν μὲν εἰρήνην, ἀσθενέστερον δὲ ὄντα τῆσ ἐπαναστάσεωσ ἠρεμεῖν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 62:1)
ποθεῖν γὰρ ἔφη θεάσασθαι τὸν υἱὸν πρὸ τοῦ τελευτῆσαι.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 245:2)
οὔκουν νῦν χρὴ ποθεῖν ἀκούειν περὶ τῶν τοιούτων, ὥσπερ οὐδὲ διὰ τί περὶ τοῦ πλήθουσ τῶν χιτώνων ἑκάστου τῶν ὀργάνων διαπεφώνηται τοῖσ ἀνατομικοῖσ ἀνδράσιν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1111)
ἀλλὰ σύ, ὦ τολμηρότατε, καὶ τὴν Ῥέαν αὐτὴν γραῦν ἤδη καὶ μητέρα τοσούτων θεῶν οὖσαν ἀνέπεισασ παιδεραστεῖν καὶ τὸ Φρύγιον μειράκιον ποθεῖν, καὶ νῦν ἐκείνη μέμηνεν ὑπὸ σοῦ καὶ ζευξαμένη τοὺσ λέοντασ, παραλαβοῦσα καὶ τοὺσ Κορύβαντασ ἅτε μανικοὺσ καὶ αὐτοὺσ ὄντασ, ἄνω καὶ κάτω τὴν Ἴδην περιπολοῦσιν, ἡ μὲν ὀλολύζουσα ἐπὶ τῷ Ἄττῃ, οἱ Κορύβαντεσ δὲ ὁ μὲν αὐτῶν τέμνεται ξίφει τὸν πῆχυν, ὁ δὲ ἀνεὶσ τὴν κόμην ἱέται μεμηνὼσ διὰ τῶν ὀρῶν, ὁ δὲ αὐλεῖ τῷ κέρατι, ὁ δὲ ἐπιβομβεῖ τῷ τυμπάνῳ ἢ ἐπικτυπεῖ τῷ κυμβάλῳ, καὶ ὅλωσ θόρυβοσ καὶ μανία τὰ ἐν τῇ Ἴδῃ ἅπαντά ἐστι.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ. 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION