헬라어 문장 내 검색 Language

ὄνομα δ’ οὐδὲν ἴδιον κεῖται τῷ τοιούτῳ χυμῷ, πλὴν εἴ πού τινεσ ἢ ξυστικὸν ἢ ὀξώδη κεκλήκασιν αὐτόν, ὅτι καὶ δριμὺσ ὁμοίωσ ὄξει γίγνεται καὶ ξύει γε τὸ σῶμα τοῦ ζῳού καὶ τὴν γῆν, εἰ κατ’ αὐτῆσ ἐκχυθείη, καί τινα μετὰ πομφολύγων οἱο͂ν ζύμωσίν τε καὶ ζέσιν ἐργάζεται, σηπεδόνοσ ἐπικτήτου προσελθούσησ ἐκείνῳ τῷ κατὰ φύσιν ἔχοντι χυμῷ τῷ μέλανι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 967)
ἀνεμωθέντοσ καὶ συμπεριληφθέντοσ ὑπὸ ὑγρότητοσ, καὶ πομφολύγων συστασῶν ἐκ τοῦ πάθουσ τούτου καθ’ ἑκάστην μὲν ἀοράτων διὰ σμικρότητα, συναπασῶν δὲ τὸν ὄγκον παρεχομένων ὁρατόν, χρῶμα ἐχουσῶν διὰ τὴν τοῦ ἀφροῦ γένεσιν ἰδεῖν λευκόν, ταύτην πᾶσαν τηκεδόνα ἁπαλῆσ σαρκὸσ μετὰ πνεύματοσ συμπλακεῖσαν λευκὸν εἶναι φλέγμα φαμέν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 434:1)
τὸ δὲ λευκὸν φλέγμα διὰ τὸ τῶν πομφολύγων πνεῦμα χαλεπὸν ἀποληφθέν, ἔξω δὲ τοῦ σώματοσ ἀναπνοὰσ ἴσχον ἠπιώτερον μέν, καταποικίλλει δὲ τὸ σῶμα λεύκασ ἀλφούσ τε καὶ τὰ τούτων συγγενῆ νοσήματα ἀποτίκτον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 444:1)
"ἡ δὲ χιὼν ἀπορρεῖ καὶ περιτήκεται δι’ ὑγρότητα τοῦ φύλλου τὸ γὰρ ὕδωρ σβέννυσιν αὐτῆσ καὶ κόπτει τὴν χαυνότητα διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν ἄθροισμα πομφολύγων ὅθεν οὐχ ἧττον ἐν τοῖσ περιψύκτοισ σφόδρα καὶ νοτεροῖσ τόποισ ἢ τοῖσ προσείλοισ αἱ χιόνεσ ῥέουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει θερμὸσ ἢ ψυχρόσ ἐστιν. 6:11)
αὕτη δὲ ἀναφυσᾶται κατὰ καιροὺσ ἀτάκτουσ ἐκ μέσου τοῦ βάθουσ μετὰ πομφολύγων ὡσ ἂν ζέοντοσ ὕδατοσ·
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 2 83:5)
κἠν πρύμνῃ λαχέτω μέ ποτε στιβάσ, αἳ θ’ ὑπὲρ αὐτῆσ ἠχεῦσαι ψακάδων τύμματι διφθερίδεσ, καὶ πῦρ ἐκ μυλάκων βεβιημένον, ἥ τ’ ἐπὶ τούτων χύτρη, καὶ κενεὸσ πομφολύγων θόρυβοσ, καί κε ῥυπῶντ’ ἐσίδοιμι διήκονον ἡ δὲ τράπεζα ἔστω μοι στρωτὴ νηὸσ ὕπερθε σανίσ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5461)

SEARCH

MENU NAVIGATION