Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί καινὸν, εἰ καὶ πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ ταυτὸν τοῦτο ποιεῖν οἰόμεθα δεῖν, ἐπεὶ καὶ πρώτουσ εὐεργέτασ ἅπαντεσ ἴσμεν θεοὺσ, καὶ ὡσ ἐξ ἀρχῆσ συστησαμένουσ τόδε τὸ πᾶν, καὶ ὡσ τῇ διηνεκεῖ διὰ πάντων προνοίᾳ συνέχοντασ τοῦτ’ ἀεὶ καὶ κοσμοῦντασ καὶ χαίροντασ τῷ προσρήματι τούτῳ μᾶλλον ἢ πολυτελείαισ ἐναγισμάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 53:2)
Λεοννάτῳ δὲ καὶ Μενελάῳ φιλοκυνήγοισ οὖσιν αὐλαῖαι σταδίων ἑκατὸν ἠκολούθουν, αἷσ περιιστάντεσ τὰσ θήρασ ι ἐκυνήγουν, τὰσ δὲ χρυσᾶσ πλατάνουσ καὶ τὴν χρυσῆν ἄμπελον ὑφ’ ἣν οἱ Περσῶν βασιλεῖσ ἐχρημάτιζον πολλάκισ καθήμενοι, σμαραγδίνουσ βότρυσ ἔχουσαν καὶ τῶν ’ Ἰνδικῶν ἀνθράκων ἄλλων τε παντοδαπῶν λίθων ὑπερβαλλόντων ταῖσ πολυτελείαισ, ἐλάττω φησὶν ὁ Φύλαρχοσ φαίνεσθαι τῆσ καθ’ ἡμέραν ἑκάστοτε γινομένησ παρ’ Ἀλεξάνδρῳ δαπάνησ, ἦν γὰρ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ κλινῶν ρ’, χρυσοῖ δὲ κίονεσ ν’ κατεῖχον αὐτήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55 3:1)
Λαίδα γοῦν ἀναφανδὸν εἶχε τὴν ἑταίραν καὶ ταῖσ Διονυσίου πολυτελείαισ ἔχαιρεν καίτοι πολλάκισ ἐνυβριζόμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 1:2)
τοῦτο δὲ τὸ ἔθνοσ οὐ μόνον τῶν πλησιοχώρων Ἀράβων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρει πλούτῳ καὶ ταῖσ ἄλλαισ ταῖσ κατὰ μέροσ πολυτελείαισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 47 5:1)
τὰσ δ’ ὀροφὰσ καὶ θύρασ χρυσαῖσ φιάλαισ λιθοκολλήτοισ καὶ πυκναῖσ διειληφότεσ ἅπασαν τὴν τῶν οἰκιῶν κατὰ μέροσ οἰκοδομίαν πεποίηνται θαυμαστὴν ταῖσ πολυτελείαισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 47 7:1)
αὐτοὶ δ’ οἱ ἱερεῖσ πολὺ τῶν ἄλλων ὑπερέχουσι τρυφῇ καὶ ταῖσ ἄλλαισ ταῖσ ἐν τῷ βίῳ καθαρειότησι καὶ πολυτελείαισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 46 2:1)
Τῆσ εἰσ τοὺσ τετελευτηκότασ προυνόησεν ὁσίασ οὐ πολυτελείαισ ἐνταφίων οὐ κατασκευαῖσ μνημείων ἐπιφανῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν περὶ τὴν κηδείαν τοῖσ οἰκειοτάτοισ ἐπιτελεῖν, πᾶσι δὲ τοῖσ παριοῦσι καὶ προσελθεῖν καὶ συναποδύρασθαι.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 166:1)
κἀνταῦθα χρονιωτέραν ἐποιήσατο τὴν ἐπιδημίαν πλείονι χρώμενοσ τῇ λαμπρότητι περὶ τὴν τοῦ πατρὸσ ἡμέραν γενέθλιον ἔν τε ταῖσ τῶν θεωριῶν πολυτελείαισ καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ἐπίνοιαν τῶν ἄλλων ἀναλωμάτων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 48:3)
ἐπεὶ δὲ τοὺσ περὶ αὑτὸν ἑώρα παντάπασιν ἐκτετρυφηκότασ καὶ φορτικοὺσ ταῖσ διαίταισ καὶ πολυτελείαισ ὄντασ, ὥστε Ἅγνωνα μέν τὸν Τήϊον ἀργυροῦσ ἐν ταῖσ κρηπῖσιν ἥλουσ φορεῖν, Λεοννάτῳ δὲ πολλαῖσ καμήλοισ ἀπ’ Αἰγύπτου κόνιν εἰσ τὰ γυμνάσια παρακομίζεσθαι, Φιλώτᾳ δὲ πρὸσ θήρασ σταδίων ἑκατὸν αὐλαίασ γεγονέναι, μύρῳ δὲ χρωμένουσ ἰέναι πρὸσ ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ὅσουσ οὐδὲ ἐλαίῳ, τρίπτασ δὲ καὶ κατευναστὰσ περιαγομένουσ, ἐπετίμησε πρᾴωσ καὶ φιλοσόφωσ, θαυμάζειν φάμενοσ εἰ τοσούτουσ ἠγωνισμένοι καὶ τηλικούτουσ ἀγῶνασ οὐ μνημονεύουσιν ὅτι τῶν καταπονηθέντων οἱ καταπονήσαντεσ ἥδιον καθεύδουσιν, οὐδὲ ὁρῶσι τοῖσ Περσῶν βίοισ τοὺσ ἑαυτῶν παραβάλλοντεσ, ὅτι δουλικώτατον μέν ἐστι τὸ τρυφᾶν, βασιλικώτατον δὲ τὸ πονεῖν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 40 1:1)
αὐτοὶ δὲ τὴν μὲν τῶν ἀμιμητοβίων ἐκείνην σύνοδον κατέλυσαν, ἑτέραν δὲ συνέταξαν οὐδέν τι λειπομένην ἐκείνησ ἁβρότητι καὶ τρυφαῖσ καὶ πολυτελείαισ, ἣν συναποθανουμένων ἐκάλουν.
(플루타르코스, Antony, chapter 71 3:1)
ἐπεὶ δὲ τοῦτο μὲν ὁδοῦ τῆσ Ἀππίασ ἀποδειχθεὶσ ἐπιμελητὴσ πάμπολλα χρήματα προσανάλωσε τῶν ἑαυτοῦ, τοῦτο δὲ ἀγορανομῶν ζεύγη μονομάχων τριακόσια καὶ εἴκοσι παρέσχε καὶ ταῖσ ἄλλαισ περί θέατρα καὶ πομπὰσ καὶ δεῖπνα χορηγίαισ καὶ πολυτελείαισ τὰσ πρὸ αὐτοῦ κατέκλυσε φιλοτιμίασ, οὕτω διέθηκε τὸν δῆμον ὡσ καινὰσ μὲν ἀρχάσ καινὰσ δὲ τιμὰσ ζητεῖν ἕκαστον, αἷσ αὐτόν ἀμείψαιντο.
(플루타르코스, Caesar, chapter 5 5:1)
ἦν δὲ πρόσχημα τῆσ Τυρρηνίασ ἡ πόλισ, ὅπλων μὲν ἀριθμῷ καὶ πλήθει τῶν στρατευομένων οὐκ ἀποδέουσα τῆσ Ῥώμησ, πλούτῳ δὲ καὶ βίων ἁβρότητι καὶ τρυφαῖσ καὶ πολυτελείαισ ἀγαλλομένη πολλοὺσ καὶ καλοὺσ ἀγῶνασ ἠγωνίσατο περὶ δόξησ καὶ δυναστείασ πολεμοῦσα Ῥωμαίοισ.
(플루타르코스, Camillus, chapter 2 3:1)
ἔπραττε δὲ ταῦτα διασύρων τὸ πρᾶγμα, καὶ διδάσκων ὅτι παίζοντα δεῖ τῇ παιδιᾷ χρῆσθαι καὶ χάριτι παραπέμπειν ἀτύφῳ μᾶλλον ἢ παρασκευαῖσ καὶ πολυτελείαισ, εἰσ τὰ μηδενὸσ ἄξια φροντίδασ μεγάλασ καὶ σπουδὰσ κατατιθέμενον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 46 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION