Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σεμνότησ δὲ γίνεται ἐν τῷ ἀφελεῖ λόγῳ καὶ ἄλλωσ μὲν πολλαχῶσ, σεμνότερον δὲ ὅταν ἀπὸ προσώπου ἐπὶ τὰ πράγματα μετάγῃσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 3:1)
οὕτω καὶ διὰ πάντων καὶ δι’ ἑκάστου πολλαχῶσ νικᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 96:9)
πολλαχῶσ γὰρ λέγεται καὶ ἰσαχῶσ τῷ ὄντι τὸ ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 92:1)
ἀλλὰ πολλαχῶσ τὸ ἀγαθόν, καὶ ἔστι τι αὐτοῦ καλόν, καὶ τὸ μὲν πρακτὸν τὸ δ’ οὐ πρακτόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 109:2)
λέγεται δ’ ὁ ἀκόλαστοσ πολλαχῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 53:2)
ὅσοι μὲν οὖν ἕν τε τὸ πᾶν καὶ μίαν τινὰ φύσιν ὡσ ὕλην τιθέασι, καὶ ταύτην σωματικὴν καὶ μέγεθοσ ἔχουσαν, δῆλον ὅτι πολλαχῶσ ἁμαρτάνουσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 160:1)
ὅλωσ τε τὸ τῶν ὄντων ζητεῖν στοιχεῖα μὴ διελόντασ, πολλαχῶσ λεγομένων, ἀδύνατον εὑρεῖν, ἄλλωσ τε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ζητοῦντασ ἐξ οἱών ἐστὶ στοιχείων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 234:2)
πολλαχῶσ γὰρ ἐπισταμένων τὸ αὐτὸ μᾶλλον μὲν εἰδέναι φαμὲν τὸν τῷ εἶναι γνωρίζοντα τί τὸ πρᾶγμα ἢ τῷ μὴ εἶναι, αὐτῶν δὲ τούτων ἕτερον ἑτέρου μᾶλλον, καὶ μάλιστα τὸν τί ἐστιν ἀλλ’ οὐ τὸν πόσον ἢ ποῖον ἢ τί ποιεῖν ἢ πάσχειν πέφυκεν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 30:2)
καὶ τὸ ἰατρικὸν πρὸσ ἰατρικήν τὸ μὲν γὰρ τῷ ἔχειν ἰατρικὴν λέγεται ἰατρικὸν τὸ δὲ τῷ εὐφυὲσ εἶναι πρὸσ αὐτὴν τὸ δὲ τῷ ἔργον εἶναι τῆσ ἰατρικῆσ, ὁμοιοτρόπωσ δὲ καὶ ἄλλα ληψόμεθα λεγόμενα τούτοισ, οὕτω δὲ καὶ τὸ ὂν λέγεται πολλαχῶσ μὲν ἀλλ’ ἅπαν πρὸσ μίαν ἀρχήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 9:1)
ὥστ’ ἐπειδὴ πολλαχῶσ τὸ ἓν λέγεται, καὶ ταῦτα πολλαχῶσ μὲν λεχθήσεται, ὅμωσ δὲ μιᾶσ ἅπαντά ἐστι γνωρίζειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 27:3)
οὐ γὰρ εἰ πολλαχῶσ, ἑτέρασ, ἀλλ’ εἰ μήτε καθ’ ἓν μήτε πρὸσ ἓν οἱ λόγοι ἀναφέρονται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 27:4)
ἀλλ’ ὅμωσ εἰ καὶ πολλαχῶσ λέγεται τὸ ἕν, πρὸσ τὸ πρῶτον τἆλλα λεχθήσεται καὶ τὰ ἐναντία ὁμοίωσ, καὶ διὰ τοῦτο καὶ εἰ μὴ ἔστι τὸ ὂν ἢ τὸ ἓν καθόλου καὶ ταὐτὸ ἐπὶ πάντων ἢ χωριστόν, ὥσπερ ἴσωσ οὐκ ἔστιν ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸσ ἓν τὰ δὲ τῷ ἐφεξῆσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 41:2)
τὰ μὲν οὖν αἴτια σχεδὸν τοσαυταχῶσ λέγεται, συμβαίνει δὲ πολλαχῶσ λεγομένων τῶν αἰτίων καὶ πολλὰ τοῦ αὐτοῦ αἴτια εἶναι οὐ κατὰ συμβεβηκόσ οἱο͂ν τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ἡ ἀνδριαντοποιητικὴ καὶ ὁ χαλκὸσ οὐ καθ’ ἕτερόν τι ἀλλ’ ᾗ ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 16:2)
λέγονται γὰρ αἴτια πολλαχῶσ, καὶ αὐτῶν τῶν ὁμοειδῶν προτέρωσ καὶ ὑστέρωσ ἄλλο ἄλλου, οἱο͂ν ὑγιείασ ὁ ἰατρὸσ καὶ ὁ τεχνίτησ, καὶ τοῦ διὰ πασῶν τὸ διπλάσιον καὶ ἀριθμόσ, καὶ ἀεὶ τὰ περιέχοντα ὁτιοῦν τῶν καθ’ ἕκαστα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 25:1)
ἐπεὶ δὲ τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πολλαχῶσ λέγεται, ἀκολουθεῖν ἀνάγκη καὶ τἆλλα ὅσα κατὰ ταῦτα λέγεται, ὥστε καὶ τὸ ταὐτὸν καὶ τὸ ἕτερον καὶ τὸ ἐναντίον, ὥστ’ εἶναι ἕτερον καθ’ ἑκάστην κατηγορίαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 122:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION