Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σκέψασθε τοίνυν καὶ τάδε, ἄν με σῴσητε, οἱο͂ν ἕξετε πολίτην·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 231:1)
ὥστ’ εἴπερ ἡγεῖσθε πολίτην ἀγαθὸν Ἀριστείδην καὶ δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον προσήκει κάκιστον νομίζειν, ὡσ τἀναντία περὶ τῶν πόλεων ἐκείνῳ γιγνώσκοντα.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 20:1)
τοῦτον Ἀλκιβιάδησ πολίτην ὄντα καὶ <οὐ> τὸν ἐπιτυχόντα, δυνάμενοσ παρὰ τοῖσ ἀγωνοθέταισ τῶν Ἠλείων, <τὸ ζεῦγοσ> ἀφελόμενοσ αὐτὸσ ἠγωνίζετο.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 40:2)
αὖθισ δὲ παῖδασ ἐγέννησε Δηίφοβον Ἕλενον Πάμμονα Πολίτην Ἄντιφον Ἱππόνοον Πολύδωρον Τρωίλον·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 5:18)
Ἡ μὲν δὴ βουλὴ τὸν Κίνναν, ὡσ ἐν κινδύνῳ τε τὴν πόλιν καταλιπόντα ὕπατον καὶ δούλοισ ἐλευθερίαν κηρύξαντα, ἐψηφίσατο μήτε ὕπατον μήτε πολίτην ἔτι εἶναι καὶ Λεύκιον Μερόλαν ἐχειροτόνησαν ἀντ’ αὐτοῦ, τὸν ἱερέα τοῦ Διόσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 2:4)
Σίττιον δὲ Καληνοί, πολίτην σφῶν ὄντα καὶ πολλὰ ἐσ αὐτοὺσ ἐκ περιουσίασ δαψιλοῦσ ἀναλώσαντα, ἐφύλασσον, σιδηροφοροῦντέσ τε ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τοῖσ οἰκέταισ ἀπειλοῦντεσ καὶ τοὺσ στρατιώτασ ἀπερύκοντεσ ἀπὸ τῶν τειχῶν, μέχρι μαραινομένου τοῦ κακοῦ καὶ ἐσ τοὺσ τρεῖσ ἐπρέσβευσαν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἔτυχον Σίττιον τῆσ ἄλλησ Ἰταλίασ εἰργόμενον ἐν τῇ πατρίδι μένειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 12:4)
καὶ τὸ τῶν παρόντων ἐκέλευεν ὁρᾶν, πίστιν τε δόντων αὐτῷ καὶ λαβόντων, καὶ πολίτην πεποιημένων καὶ στρατηγὸν ἀποφηνάντων καὶ τὰ ἴδια ἐπιτρεψάντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:10)
μάλιστα μὲν γὰρ κἀκείνων ἑκάστη, λέγω δ’ ὧν τισ καὶ λόγοσ ἐστὶ καὶ μέγα τοὔνομα, οὐκ ἀπέχονται μὴ οὐ πολίτην τιθέναι καὶ τῷ προσρήματι τούτῳ καλεῖν, ὅπου γε καὶ προστάτην ἀτεχνῶσ ὥσπερ τινὲσ μητέρεσ ἀντιποιούμεναι παιδὸσ, οἱο͂ν δὴ πάρεστιν ὁρᾶν τοῦτον, τὸ μὲν εἶναι μητρὶ διδοῦσαι τῇ φύσει λαχούσῃ, τὸ κεκλῆσθαι δὲ αὐτὰσ οὐκ ἀφαιρούμεναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:4)
καὶ οὔτε θάλαττα διείργει τὸ μὴ εἶναι πολίτην οὔτε πλῆθοσ τὰσ ἐν μέσῳ χώρασ, οὐδ’ Ἀσία καὶ Εὐρώπη διῄρηται ἐνταῦθα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 17:9)
ἔφησθα μὴ χρῆναι τὸν ἀγαθὸν πολίτην τὰσ ἐπιθυμίασ ἐκ παντὸσ τρόπου ζητεῖν ἀποπιμπλάναι, μήτ’ αὐτὸν ἑαυτοῦ μήτε τῶν πολιτῶν, μηδὲ τοῦτον ὁρ́ον τῆσ εὐδαιμονίασ τίθεσθαι, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα ἀντὶ τῶν ἡδίστων προαιρεῖσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:8)
ὄντοσ δὲ νόμου αὐτοῖσ μὴ εἶναι πολίτην ὃσ ἂν μὴ ἐξ ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντεσ ἐψηφίσαντο τὸν ἐξ ἑνὸσ ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶσ τριάκοντα εἶναι πολίτην.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 24:1)
φασὶν αἰτεῖσθαί τιν’ ἡμῶν ἑκατὸν ἐσ Καρχηδόνα ἄνδρα μοχθηρὸν πολίτην ὀξίνην Ὑπέρβολον·
(아리스토텔레스, Parabasis, antepirrheme3)
ἕτερα δὴ καὶ τὰ ἄδικα πρὸσ ἑκάστουσ τούτων, καὶ αὔξησιν λαμβάνει τῷ μᾶλλον πρὸσ φίλουσ εἶναι, οἱο͂ν χρήματα ἀποστερῆσαι ἑταῖρον δεινότερον ἢ πολίτην, καὶ μὴ βοηθῆσαι ἀδελφῷ ἢ ὀθνείῳ, καὶ πατάξαι πατέρα ἢ ὁντινοῦν ἄλλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 92:2)
ὥστε τίνα χρὴ καλεῖν πολίτην καὶ τίσ ὁ πολίτησ ἐστὶ σκεπτέον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 7:1)
οὐ γὰρ τὸν αὐτὸν ὁμολογοῦσι πάντεσ εἶναι πολίτην·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION