Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ γὰρ ἀνῆκεν ἡ χώρα τοὺσ ἄνδρασ, ἐκόσμει καὶ κατεσκεύαζε τὸν βίον αὐτοῖσ, ἃ μητρὸσ ἦν ἔργα ποιοῦσα, καὶ οὐ περιεῖδεν ὥσπερ ἀλλοτρίασ τῆσ τροφοῦ δεηθέντασ, ἀλλ’ ἐκ τῶν αὐτῶν κόλπων ἐδωρεῖτο τὰ δεύτερα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 14:1)
εἶτα καὶ πάνδεινον, ὅτε μὲν οὔτε τριήρεισ εἴχομεν οὔτε τείχη οὔθ’ ὅλωσ ἀνενηνόχειμεν ἐκ τῆσ πολλῆσ καὶ συνεχοῦσ ταλαιπωρίασ, τότε μὲν κηδομένουσ αὐτῶν φανῆναι καὶ μὴ περιιδεῖν, νῦν δ’ ὅτε ἐπανελήλυθε καλῶσ ποιοῦσα εἰσ τὰ πράγματα ἡ πόλισ καὶ ἀνέρρωται, μὴ μόνον τὸ βοηθῆσαι φυγεῖν, ἀλλὰ καὶ πόλεμον ἄρασθαι πρὸσ αὐτοὺσ, μηδὲν ἔχοντασ μέμψασθαι, καὶ πλείω νῦν λόγον τῆσ Λακεδαιμονίων ἀσφαλείασ ἢ τῆσ ἡμετέρασ αὐτῶν τότε ποιήσασθαι, ὥσπερ ἂν εἴ τισ νοσῶν μὲν καὶ ἀρρώστωσ ἔχων προθυμοῖτο τοὺσ φίλουσ ὠφελεῖν, ὅτε μηδ’ ἔξω τῆσ οἰκίασ βαδίζειν οἱο͂́ν τ’ ἐστὶν αὐτῷ, ῥαί̈σασ δὲ καὶ λαβὼν δύναμιν, εἶτα παίοι καὶ ἄγχοι καὶ πατάττοι τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ ἀντὶ τοῦ βοηθεῖν ἐφ’ ἑτέρουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 9:11)
ὑμεῖσ δὲ ἐπὶ πολλῆσ μὲν εἰρήνησ καὶ βαθείασ ἡσυχίασ, ἣ τὰ πάντων ἀνθρώπων καλῶσ ποιοῦσα ηὔξηκε πράγματα, πολλῶν δὲ καὶ συλλαμβανόντων ὑμῖν, οὐ μόνον οὐ κωλυόντων, ἐξέσται τῶν Ἑλλήνων πολλοὺσ συνεπιλήψεσθαι, ὥσπερ ἔρανον κοινὸν τῷ γένει πληροῦντασ, τοὺσ μὲν ἀποδιδόντασ ὑμῖν εὐεργεσίασ ἀνθ’ ὧν ἔτυχον αὐτοὶ δεηθέντεσ ποτὲ, τοὺσ δὲ τὸ τῆσ τύχησ ἄδηλον ἐν ὑμῖν εὖ τιθεμένουσ, τοὺσ δ’ αὐτὸ τοῦτο δεῖγμα ἐκφέροντασ φιλοκαλίασ καὶ μεγαλοπρεπείασ τὸ ὑμῖν εἰσ τὰ παρόντα συνεισενεγκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 15:12)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
ἡ γὰρ ποιοῦσα ἄρχει καὶ ἐπιτάττει περὶ ἕκαστον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 91:1)
ὥστε κἀχθὲσ θἠκάτῃ ποιοῦσα παιγνίαν ἐγὼ τοῖσι παισὶ τὴν ἑταίραν ἐκάλεσ’ ἐκ τῶν γειτόνων, παῖδα χρηστὴν κἀγαπητὴν ἐκ Βοιωτῶν ἔγχελυν·
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees3)
κοινῶσ μέντοι ἡ θρίδαξ εὐστόμαχοσ, ψυκτική, εὐκοίλιοσ, ὑπνωτική, εὔχυλοσ, ἐφεκτικὴ τῆσ πρὸσ τὰ ἀφροδίσια ὁρμῆσ, ἡ δὲ τρυφερωτέρα θρίδαξ εὐστομαχωτέρα καὶ μᾶλλον ὕπνον ποιοῦσα, ἡ δὲ σκληροτέρα καὶ ψαθυρὰ ἧττόν ἐστι καὶ εὐστόμαχοσ καὶ εὐκοίλιοσ, ὕπνον τε ποιεῖ, ἡ δὲ μέλαινα θρίδαξ ψύχει μᾶλλον εὐκοίλιόσ τέ ἐστι, , καὶ αἱ μὲν θερινοὶ εὐχυλότεραι καὶ τροφιμώτεραι, αἱ δὲ φθινοπωρινοὶ ἄτροφοι καὶ ἀχυλότεραι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 812)
"φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡσ ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ ταῦτα δ’ ἐστὶν οἰκεῖα τῆσ ἀρετῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34 3:6)
θηρεύει δ’ εἰσ τροφὴν ἑαυτῆσ τὰ ἰχθύδια προσαπτομένη καὶ ναρκᾶν καὶ ἀκινητίζειν ποιοῦσα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 95 2:2)
διόπερ ὡσ ἐπ’ ὠφελείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦτο ποιοῦσα τῇ κυνηγετικῇ θεῷ ἡ κυνηγέτισ ἀνάκειται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 126 2:2)
μετὰ ταῦθ’ ἡ τύχη, καλῶσ ποιοῦσα, πολλὰ πεποίηκε τὰ κοινά, καὶ τετρακόσι’ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων προσέρχεται, οὐδενὸσ οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰσ οὐσίασ ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντοσ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 45:1)
ἔτι δ’ εἰ μηδὲν ἔμελλε τοῦτ’ ἔσεσθαι δυσχερέσ, οὐδ’ ἐκεῖνο καλῶσ ἔχειν ἡγοῦμαι, εἰσ τοιαύτην ἄγειν ἀνάγκην τὴν πόλιν δι’ ἧσ ἅπαντασ ἐξ ἴσου τῶν αὐτῶν ἀξιώσει τοῖσ τὰ μέγιστ’ εὐεργετοῦσιν, ἢ μὴ τοῦτο ποιοῦσα χάριν τισὶν οὐκ ἀποδώσει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 161:1)
Ὀλυμπιόδωροσ γὰρ οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, γυναῖκα μὲν ἀστὴν κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ οὐδεπώποτε ἔγημεν, οὐδ’ εἰσὶν αὐτῷ παῖδεσ οὐδὲ ἐγένοντο, ἑταίραν δὲ λυσάμενοσ ἔνδον ἔχει, καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ λυμαινομένη ἅπαντασ ἡμᾶσ καὶ ποιοῦσα τουτονὶ περαιτέρω μαίνεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 64:2)
μετὰ δὲ ταῦτα χρόνῳ ὕστερον παιδίων αὐτῇ δυοῖν ἤδη γεγενημένων, καὶ τοῦ μὲν πατρὸσ στρατευομένου καὶ ἀποδημοῦντοσ μετὰ Θρασυβούλου, αὐτὴ δ’ οὖσ’ ἐν ἀπορίαισ ἠναγκάσθη τὸν Κλεινίαν τὸν τοῦ Κλειδίκου τιτθεῦσαι, τῷ μὲν εἰσ ἔμ’ ἥκοντι κινδύνῳ νῦν μὰ τὸν Δι’ οὐχὶ συμφέρον πρᾶγμα ποιήσασα ἀπὸ γὰρ ταύτησ τῆσ τιτθείασ ἅπασ’ ἡ περὶ ἡμᾶσ γέγονεν βλασφημία, τῇ μέντοι ὑπαρχούσῃ πενίᾳ ἴσωσ καὶ ἀναγκαῖα καὶ ἁρμόττοντα ποιοῦσα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 59:1)
καὶ λέγω ταῦτα μὰ τὸν Δία οὐκ ἀπεχθάνεσθαι βουλόμενοσ ὑμῖν οὐδὲ διασύρων τὴν πόλιν, ἀλλ’ ὅπωσ μηδὲν ἀνάξιον ἑαυτῆσ μηδὲ ἀλλότριον τῆσ ἄλλησ εὐκοσμίασ καὶ τῆσ πολιτείασ φαίνηται ποιοῦσα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 204:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION