Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐξητικόν, καὶ τοιαῦτα ποιοῦντοσ οὐδεὶσ κωλύει τῶν Ἑλλήνων, ἐν οἷσ λέγει καὶ ταῦτα εἰδότεσ οἱ Ἕλληνεσ οὐ πέμπομεν πρέσβεισ περὶ τούτων καὶ ἀγανακτοῦμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:3)
ἐν τέλει, ὥστ’ ἐκείνου ποιοῦντοσ τί αὐτοὶ ποιοῦμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:4)
καίτοι εἰ ἀντεστρέφοντο αἱ ὡρ͂αι τοῦ ἔτουσ ἐν τοῖσ τόποισ τούτοισ, ὁμοίωσ μὲν ἂν πρὸσ μεσημβρίαν ἀπιόντοσ τοῦ ἡλίου καὶ χειμῶνα ποιοῦντοσ ταύτῃ θέροσ ἦν κατ’ Αἴγυπτον καὶ τὴν τοῦ Νείλου λῆξιν, ὁμοίωσ δ’ ἂν πρὸσ ἄρκτον ἐπανιόντοσ ἐπλεονέκτει θέρμῃ τὰ πρόσβορρα, ὃ πολλοῦ δεῖν οὕτωσ ἔχειν φαίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 12:3)
καὶ τί γένοιτ’ ἂν χάριεν τοῦ ποιοῦντοσ μὲν, οὐ γιγνώσκοντοσ δὲ ὃ ποιεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 2:2)
φιλία, εὔνοια, σύνεσισ, μνήμη, μετρία τιμὴ τῶν λόγων, αἰδὼσ τοῦ ποιοῦντοσ τοὺσ λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 3:3)
κατ’ οὐσίαν δ’ οὔ, διὰ τὸ μηθὲν εἶναι οὐσίᾳ ἐναντίον, οὐδὲ τοῦ πρόσ τι ἔστι γὰρ θατέρου μεταβάλλοντοσ μὴ ἀληθεύεσθαι θάτερον μηδὲν μεταβάλλον, ὥστε κατὰ συμβεβηκὸσ ἡ κίνησισ αὐτῶν, οὐδὲ ποιοῦντοσ καὶ πάσχοντοσ, ἢ κινοῦντοσ καὶ κινουμένου, ὅτι οὐκ ἔστι κινήσεωσ κίνησισ οὐδὲ γενέσεωσ γένεσισ, οὐδ’ ὅλωσ μεταβολῆσ μεταβολή.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 187:1)
οὐ γάρ ἐστι τοῦ εὖ ποιοῦντοσ εὐχερῶσ εὐεργετεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 12:5)
ἡ μὲν γὰρ κόλασισ τοῦ πάσχοντοσ ἕνεκά ἐστιν, ἡ δὲ τιμωρία τοῦ ποιοῦντοσ, ἵνα πληρωθῇ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 17:2)
ὡσ ἂν ἐμπίῃ μεθ’ ἡμῶν, εὖ ποιοῦντοσ κὠφελοῦντοσ τοῦ φεοῦ τἀρώματα.
(아리스토파네스, Peace, Parabasis, pnigos1)
τοὐναντίον γὰρ ἂν ἦν θαυμαστόν, εἰ μηδὲν ποιοῦντεσ ἡμεῖσ ὧν τοῖσ πολεμοῦσι προσήκει τοῦ πάντα ποιοῦντοσ περιῆμεν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 30:5)
ἢ γὰρ παρόντων καὶ κατὰ τὸ ψήφισμ’ αὐτὸν ἐξορκωσάντων, ἃ μὲν εἰλήφει τῆσ πόλεωσ, ἀποδώσειν, τῶν δὲ λοιπῶν ἀφέξεσθαι, ἢ μὴ ποιοῦντοσ ταῦτα ἀπαγγελεῖν ἡμᾶσ εὐθέωσ δεῦρο, ὥστ’ ἐν ἐκείνοισ τοῖσ πόρρω καὶ ἐλάττοσι τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν ἰδόντασ ὑμᾶσ περὶ τῶνδε τῶν ἐγγὺσ καὶ μειζόνων, λέγω δὲ Φωκέων καὶ Πυλῶν, οὐ προήσεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 196:4)
ἐπειδὴ δὲ καλῶσ καὶ τὰ δίκαια ποιῶν ὁ δῆμοσ ἅπασ οὕτωσ ὠργίσθη καὶ παρωξύνθη καὶ σφόδρ’ ἐσπούδασεν ἐφ’ οἷσ ἠδικημένῳ μοι συνῄδει, ὥστε πάντα ποιοῦντοσ τούτου καί τινων ἄλλων ὑπὲρ αὐτοῦ, οὐκ ἐπείσθη οὐδ’ ἀπέβλεψεν εἰσ τὰσ οὐσίασ τὰσ τούτων οὐδὲ τὰσ ὑποσχέσεισ, ἀλλὰ μιᾷ γνώμῃ κατεχειροτόνησεν αὐτοῦ, πολλοί μοι προσιόντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐν τῷ δικαστηρίῳ νῦν ὄντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἠξίουν καὶ παρεκελεύοντ’ ἐπεξελθεῖν καὶ παραδοῦναι τοῦτον εἰσ ὑμᾶσ, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, δι’ ἀμφότερ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νὴ τοὺσ θεούσ, καὶ δεινὰ πεπονθέναι νομίζοντεσ ἐμὲ καὶ δίκην ἅμα βουλόμενοι λαβεῖν ὧν ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐτεθέαντο θρασὺν ὄντα καὶ βδελυρὸν καὶ οὐδὲ καθεκτὸν ἔτι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 3:1)
ἐγὼ δ’ ὑπ’ ἐχθροῦ, νήφοντοσ, ἑώθεν, ὕβρει καὶ οὐκ οἴνῳ τοῦτο ποιοῦντοσ, ἐναντίον πολλῶν καὶ ξένων καὶ πολιτῶν ὑβριζόμην, καὶ ταῦτ’ ἐν ἱερῷ καὶ οἷ πολλή μοι ἦν ἀνάγκη βαδίζειν χορηγοῦντι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 97:1)
εἰ δὲ μὴ ποιοῦντόσ σου κατεσκεύαζόν τινεσ καταψευδόμενοί σου, οἱ δὲ λοιποὶ τῶν στρατιωτῶν οὐκ ἐκείνοισ ἐπετίμων, ἀλλὰ σοὶ ἐπέχαιρον, δῆλον ὅτι ἐκ τῶν ἄλλων ὧν ἔζησ ἄξιοσ αὐτοῖσ ἐδόκεισ εἶναι τοῦ τοιαῦτ’ ἀκούειν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 178:4)
αἰτιωμένου δὲ καὶ δεινὰ ποιοῦντοσ τἀνθρώπου, καὶ λέγοντοσ ὅτι οὐδεὶσ ἄλλοσ ὑφῄρηται, εἰσ τοῦτ’ ἀφικνεῖται βδελυρίασ ὥστε τύπτειν ἐπεχείρησε τὸν ἄνθρωπον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 72:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION