Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάντεσ γὰρ ἂν τοῦθ’ ὁμολογήσαιμεν, ὅτι τὰσ συνθήκασ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀπιστίασ ἕνεκα ποιούμεθα, ἵνα ὁ μὴ παραβὰσ τὰ γεγραμμένα δίκην λάβῃ τῇ ψήφῳ παρὰ τοῦ παραβάντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1612)
καὶ τῇ μὲν φήμῃ δημοσίᾳ θύομεν ὡσ θεῷ, τῶν δὲ συκοφαντῶν ὡσ κακούργων δημοσίᾳ προβολὰσ ποιούμεθα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1456)
ἐγὼ μὲν οὖν ἐκεῖνο δέδοικα μάλιστα, ὦ Ἀθηναῖοι, τὸ εἰθισμένον κακόν, ὅτι τοὺσ κρείττουσ φίλουσ ἀφιέντεσ ἀεὶ τοὺσ ἥττουσ αἱρούμεθα, καὶ πόλεμον ποιούμεθα δι’ ἑτέρουσ, ἐξὸν δι’ ἡμᾶσ αὐτοὺσ εἰρήνην ἄγειν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 41:2)
ἡμεῖσ δέ, οὓσ οἱ νῦν τῆσ πατρίδοσ προστάται φασὶν ἐλέῳ περισῴζειν, τήν τε γῆν ὑμῖν τήνδε αὐτὴν ἐσαεὶ βεβαιοῦμεν καὶ βεβαιώσομεν καὶ μάρτυρα τὸν θεὸν τῶνδε ποιούμεθα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 6:8)
καὶ μὴν εἰ τὸν Ἑλλήσποντον περὶ πλείονοσ τῆσ Ἀττικῆσ ποιούμεθα τῆσ σιτοπομπίασ ἕνεκα, πόσῳ τοῦ γε Ἑλλησπόντου Σικελίαν εἰκόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 7:10)
τοσοῦτον γὰρ ἡμῖν εἶναι δοκεῖ τὸ περιὸν τῶν φόβων ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι ὥστε ἀγαπητὸν ποιούμεθα, εἰ καὶ προσδεηθείσ τισ οἱο͂́σ τε ἔσται πεῖσαι τοὺσ ὑπολοίπουσ ἐθελῆσαι σωθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:3)
κἂν μὲν εἷσ τισ ἀπᾴδῃ τῶν χορευτῶν, τοῦτον ἐκβάλλομεν, ἂν δ’ ἅπασ ὁ χορὸσ οὕτωσ ἀμούσωσ ᾄδῃ, ποιούμεθα κέρδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 5:1)
νῦν δ’ οὕτωσ ἀλογίστωσ διακείμεθα ὥστε ὑφ’ ὧν μὲν οὐδ’ ὁτιοῦν χρηστὸν πείσεσθαι προσδοκῶμεν, ὑπὲρ τούτων ἐρίζομεν καὶ μαχόμεθα, ὧν δ’ ἐξῆν ἡμῖν ἐπιεικείᾳ χρωμένοισ ἀπολαύειν παρ’ οὐδὲν ποιούμεθα, καὶ ταῦθ’, ὥσ γ’ ἐγὼ μέμνημαι, καὶ τοῦ κρατίστου τῶν βασιλέων καὶ πάντασ παιδείᾳ παρελθόντοσ αὐτοῦ διαρρήδην περὶ τούτων ἐπιστείλαντοσ τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ καὶ ὑποσχομένου τούτουσ βελτίστουσ καὶ ἀρίστουσ κρινεῖν, οἵτινεσ ἂν τῆσ ὁμονοίασ ἄρχωσιν ἑκόντεσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:6)
εἰ δέ τισ ἡμῖν περὶ Πλάτωνοσ ὑπολάβοι ὅτι οὐ ταύτην κακῶσ εἴρηκε τὴν ῥητορικὴν ὑπὲρ ἧσ νῦν ἡμεῖσ τοὺσ λόγουσ ποιούμεθα, ἀλλὰ δύο οὐσῶν τὴν ἑτέραν κακίζει, πρῶτον μὲν οὐδὲν μᾶλλον τά γε ἡμῖν εἰρημένα φαύλωσ ἔχοντα ἐλέγχεται, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τοῦτο καλῶσ καὶ προσηκόντωσ ἅπαντα ταῦτα ἠνύσθαι μαρτυρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 110:2)
παρὰ δὲ τῶν ἄλλων ἡμῖν συγγνώμη δικαίωσ ἂν εἰή, τοὺσ λογίουσ θεοὺσ εἰ Πλάτωνοσ τοῦ καλοῦ περὶ πλείονοσ ποιούμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 114:4)
ἢ τῆσ μὲν Ἀριστείδου δικαιοσύνησ σύμβολον τὴν ἐπωνυμίαν ποιούμεθα ‐ οὐ γὰρ αὐτοί γέ που τάττοντι παρῆμεν αὐτῷ τοὺσ φόρουσ ‐ τῆσ δὲ Περικλέουσ ἀρετῆσ τε καὶ φύσεωσ οὐ ποιησόμεθα τὴν ἐπωνυμίαν σύμβολον, ἣν οὐκ ἀφ’ ἑνὸσ τῶν τῆσ ἀρετῆσ μορίων, ἀλλ’ ἀπὸ πάντων συλλήβδην ἐκτήσατο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 34:13)
ἀλλὰ μὴν ὅπου καὶ αὐτὸ τὸ εὐδοξεῖν περὶ πολλοῦ ποιούμεθα ὑπὲρ τῆσ εἰσ ὕστερον μνήμησ, ὧν γ’ ἐφ’ ἡμέρᾳ καὶ παραχρῆμα τέθνηκεν ἡ δόξα, ποῦ τισ ἂν τούτουσ τιθείη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 15:2)
εἰ μὲν ἡμῶν αὐτῶν ὡσ ἀληθῶσ ποιούμεθα λόγον, μηδένα τούτου τὸ παράπαν λόγον ποιεῖσθαι, μᾶλλον δ’ ὅπωσ αὐτίκα πεπαύσεται πάντα ποιεῖσθαι λόγον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 3:3)
Λεπτίνη, σὲ δ’ ἄν τισ ἔρηται τοῦ χάριν θυσίαισ καὶ τελεταῖσ τοὺσ θεοὺσ καὶ προσόδοισ τιμῶμεν, εἰ μὲν ὧν παρ’ αὐτῶν εὖ πεπόνθαμεν μόνων ἐρεῖσ, οὐκ ὀρθῶσ ἐρεῖσ, εἰ δὲ τοῦθ’ ἅπασι δῆλον ὡσ ἐφ’ ἑκάτερον ταῦτα βλέπει καὶ οὐ μόνον τῶν παρελθόντων, ἀλλὰ καὶ τῶν μελλόντων δι’ αὐτῶν ποιούμεθα πρόνοιαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 52:5)
οὗ δ’ ἕνεκα νῦν ποιούμεθα τὸν λόγον τοῦτ’ ἐστίν, ὅτι τὴν ὀνομαζομένην σοφίαν περὶ τὰ πρῶτα αἴτια καὶ τὰσ ἀρχὰσ ὑπολαμβάνουσι πάντεσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 23:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION