헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνδοιάσαι, πολὺν τῆσ διαδοχῆσ λόγον ποιούμενον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 8:13)
ὃν ἐγὼ δέδοικα καὶ πάνυ ὀρρωδῶ τε καὶ ἀπορῶ ὅπη ποτε χρή με διαθέσθαι μεθ’ ὑμῶν, πότερα ὡσ τοῖσ πολλοῖσ δοκεῖ καὶ Ὁμήρῳ δὲ συνδοκεῖ, θεῶν παθήματα συμπεισθῆναι καὶ ἡμᾶσ, οἱο͂ν Ἄρεοσ δεσμὰ καὶ Ἀπόλλωνοσ θητείασ καὶ Ἡφαίστου ῥίψεισ εἰσ θάλατταν, οὕτω δὲ καὶ Ἰνοῦσ ἄχη καὶ φυγάσ τινασ, ἢ τοῦτο μὲν οὔτε ὅσιον οὔτε εὐσεβὲσ εἰπεῖν, ἄλλωσ τε καὶ περὶ τῶν θεῶν τὸν λόγον ποιούμενον, ἀλλὰ τοῦτον μὲν τὸν λόγον ὑπεροριστέον ἡμῖν οὐ μόνον ἔξω τοῦ Ἰσθμοῦ καὶ τῆσ Πελοποννήσου, ἀλλὰ καὶ ξυμπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 9:10)
αἷσ μὲν γάρ ἐστι τῶν πόλεων ἐν μύθοισ ἢ διηγήσεσιν ἡ φιλοτιμία, εἰσ ταῦτα εἰκὸσ ἀναχωρεῖν, ἥτισ δὲ εὐθὺσ ὀφθεῖσα χειροῦται καὶ οὐκ ἐᾷ ζητεῖν τὰ ἀρχαῖα, τί δεῖ ταύτην σεμνύνειν ἀπὸ τῶν παρελθόντων, ἀλλ’ οὐ περιηγεῖσθαι καθαπερεὶ τῆσ χειρὸσ ἔχοντα, μάρτυρα τὸν θεατὴν τῶν λόγων ποιούμενον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:2)
ἀδικεῖν φασί με τὰσ μελέτασ τῶν λόγων οὐ συνεχεῖσ ποιούμενον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 2:9)
φέρε δὴ τούτων οὕτωσ ὑποκειμένων τοὐμὸν θεάσασθε, κἂν μὲν εὑρίσκητε ἢ ῥᾳθυμοῦντα ἤ τι τῶν πάντων ἄλλο προὐργιαίτερον τῆσ ἐν τοῖσ λόγοισ διατριβῆσ ποιούμενον ἢ νῦν ἢ πρότερον λέγω, μᾶλλον δ’ ὅλωσ ἐλλελοιπότα ὑπερβολὴν τῆσ περὶ ταῦτα προθυμίασ τε καὶ σπουδῆσ, αἰτιᾶσθε καὶ μέμφεσθε ὅ τι βούλεσθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 5:8)
οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ταύτην λαβεῖν μὴ περὶ πλείστου ποιούμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 64:5)
διόπερ ἢ μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖσ τοιούτοισ, ἢ τὰσ μὲν κολάσεισ πατρικῶσ φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ δι’ ὀλιγωρίαν, τὰσ δὲ πρὸσ τὴν ἡλικίαν ὁμιλίασ δι’ ἐρωτικὰσ αἰτίασ ἀλλὰ μὴ δι’ ἐξουσίαν, ὅλωσ δὲ τὰσ δοκούσασ ἀτιμίασ ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 315:1)
ἀφίκετο δὲ αὐτῷ καὶ ὁ τῶν Πατάλων τῆσ χώρασ ἄρχων, ὃ δὴ τὸ Δέλτα ἔφην εἶναι τὸ πρὸσ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ἰνδοῦ ποιούμενον, μεῖζον ἔτι τοῦ Δέλτα τοῦ Αἰγυπτίου, καὶ οὗτοσ τήν τε χώραν αὐτῷ ἐνεδίδου πᾶσαν καὶ αὑτόν τε καὶ τὰ αὑτοῦ ἐπέτρεψεν.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 17 2:2)
ἡ δὲ οὐδ’ ὅτε φιλοσοφεῖν ἤρξατο ἐπαύσατο ἑταιροῦσα, πᾶσι δὲ τοῖσ Ἐπικουρείοισ συνῆν ἐν τοῖσ κήποισ, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ ἀναφανδὸν ὥστ’ ἐκεῖνον πολλὴν φροντίδα ποιούμενον αὐτῆσ τοῦτ’ ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸσ Ἕρμαρχον Ἐπιστολῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 53 2:2)
καθάπερ οὐδ’ ὁ καλὸσ Ξενοφῶν, ὃσ ἐν τῷ Συμποσίῳ ὑποτίθεται Καλλίαν τὸν Ἱππονίκου Αὐτολύκου τοῦ Λύκωνοσ ἐρῶντα καὶ νενικηκότοσ αὐτοῦ παγκράτιον ἑστίασιν ποιούμενον καὶ σὺν τοῖσ ἄλλοισ δαιτυμόσι παρόντα αὑτὸν τὸν ἴσωσ μηδὲ γεννηθέντα ἢ περὶ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν ὑπάρχοντα, ἐστὶν δὲ οὗτοσ ὁ καιρὸσ καθ’ ὃν Ἀριστίων ἄρχων ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 1:1)
εἶθ’ ὑμεῖσ τὸν οὕτωσ ὠμόν, τὸν οὕτωσ ἀγνώμονα, τὸν τηλικαύτασ δίκασ λαμβάνονθ’ ὧν αὐτὸσ ἠδικῆσθαι φησὶ μόνον οὐ γὰρ ἠδίκητό γε, τοῦτον ὑβρίζοντα λαβόντεσ εἴσ τινα τῶν πολιτῶν ἀφήσετε, καὶ μήθ’ ἑορτῆσ μήθ’ ἱερῶν μήτε νόμου μήτ’ ἄλλου μηδενὸσ πρόνοιαν ποιούμενον, οὐ καταψηφιεῖσθε;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 128:1)
ὑμεῖσ δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πρῶτον μὲν ἐκεῖνο ἐνθυμεῖσθε, ὅτι οὐ περὶ τούτων δικάσειν ὀμωμόκατε, ἀλλ’ εἰ κατὰ τοὺσ νόμουσ τὸ ψήφισμ’ εἶπεν, εἶθ’ ὅτι πάνδεινόν ἐστι, κατηγορίαν ποιούμενον ὡσ ἀδικοῦσί τινεσ τὴν πόλιν, αὐτὸν ἀξιοῦν ὧν ἀδικεῖ μειζόνων ὄντων μὴ δοῦναι δίκην·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 56:1)
ἀλλὰ τολμήσει πείθειν ὑμᾶσ ὡσ χρὴ τὸν οὕτωσ φανερῶσ ἐξεληλεγμένον φάσεισ ποιούμενον ἀδίκουσ κατὰ τῶν ἐμπόρων ἀφεῖναι καὶ μὴ τιμωρήσασθαι, ὥσπερ ἕνεκα τούτου γράψασ καθαρὰν εἶναι τὴν θάλατταν, ἵνα σωθέντεσ οἱ πλέοντεσ ἐκ τοῦ πελάγουσ ἐν τῷ λιμένι χρήματα τούτοισ ἀποτίνωσιν, ἢ διαφέρον τι τοῖσ ἐμπόροισ, ἂν μακρὸν διαφυγόντεσ πλοῦν Θεοκρίνῃ περιπέσωσιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 83:1)
τὸ δὲ τρίτον γένοσ οὔτε βασιλέωσ ὑπακοῦον οὔτε τοῦ δικαίου λόγον οὐδ’ ἔννοιαν ἔχον ἀεὶ λῃστεύει, ἀπροσδοκήτωσ δὲ τὰσ ἐμβολὰσ ἐκ τῆσ ἐρήμου ποιούμενον ἁρπάζει τὰ παρατυχόντα, καὶ ταχέωσ ἀνακάμπτει πρὸσ τὸν αὐτὸν τόπον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 49 2:3)
τοῦτον δ’ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ Ἄτλαντοσ ὄρουσ ἀναβαίνοντα καὶ τὰσ τῶν ἄστρων παρατηρήσεισ ποιούμενον ἐξαίφνησ ὑπὸ πνευμάτων συναρπαγέντα μεγάλων ἄφαντον γενέσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 60 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION