Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περιβολῆσ καὶ τοῦτο, ὅταν μὴ ψιλὸν τὸ εἰσαγόμενον λέγῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν εἰσαγόμενον, τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ κυρίοισ νόμοισ ὑπάρχον τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι, ὁ δὲ προὔλαβε τὴν ποιότητα τοῦ εἰσαγομένου τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ οὖσι νόμοισ κυρίοισ ὑπάρχον, εἶτα ἡ ποιότησ προσληφθεῖσα καλόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σαφέσ, καὶ νῦν τὸ εἰσαγόμενον, τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 9:1)
ἡ γὰρ ποιότησ αὐτοῦ τοιαύτη, τῷ Σωκράτη τοσούτου ἄξιον ἄνδρα κατακεκρίσθαι, ὅμωσ οὕτωσ ἀφελὴσ ἀνὴρ πολλάκισ φησὶν ἐθαύμασα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 13:4)
ἐθίζεται δὲ τὸ ὑπ’ ἀγωγῆσ μὴ ἐμφύτου τῷ πολλάκισ κινεῖσθαι πώσ, οὕτωσ ἤδη τὸ ἐνεργητικόν, ὃ ἐν τοῖσ ἀψύχοισ οὐχ ὁρῶμεν οὐδὲ γὰρ ἂν μυριάκισ ῥίψῃσ ἄνω τὸν λίθον, οὐδέποτε ποιήσει τοῦτο μὴ βίᾳ, διὸ ἔστω <τὸ> ἦθοσ τοῦτο ψυχῆσ κατὰ ἐπιτακτικὸν λόγον <τοῦ ἀλόγου μέν,> δυναμένου δ’ ἀκολουθεῖν τῷ λόγῳ ποιότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 44:1)
λεκτέον δὴ κατὰ τί τῆσ ψυχῆσ ποιότησ τὰ ἤθη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 45:1)
καὶ κατὰ μὲν ταῦτα οὐκ ἔστι ποιότησ, ἀλλὰ πάσχει, κατὰ δὲ τὰσ δυνάμεισ ποιότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 46:3)
ὅμοια λέγεται τά τε πάντῃ ταὐτὸ πεπονθότα, καὶ τὰ πλείω ταὐτὰ πεπονθότα ἢ ἕτερα, καὶ ὧν ἡ ποιότησ μία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 117:1)
‐ ἕνα μὲν δὴ τρόπον τοῦτον λέγεται ἡ ποιότησ διαφορὰ οὐσίασ, ἕνα δὲ ὡσ τὰ ἀκίνητα καὶ τὰ μαθηματικά, ὥσπερ οἱ ἀριθμοὶ ποιοί τινεσ, οἱο͂ν οἱ σύνθετοι καὶ μὴ μόνον ἐφ’ ἓν ὄντεσ ἀλλ’ ὧν μίμημα τὸ ἐπίπεδον καὶ τὸ στερεόν οὗτοι δ’ εἰσὶν οἱ ποσάκισ ποσοὶ ἢ ποσάκισ ποσάκισ ποσοί, καὶ ὅλωσ ὃ παρὰ τὸ ποσὸν ὑπάρχει ἐν τῇ οὐσίᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 167:1)
πρώτη μὲν γὰρ ποιότησ ἡ τῆσ οὐσίασ διαφορά ταύτησ δέ τι καὶ ἡ ἐν τοῖσ ἀριθμοῖσ ποιότησ μέροσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 169:3)
ταῦτά τε οὖν τὰ πρόσ τι πάντα κατ’ ἀριθμὸν λέγεται καὶ ἀριθμοῦ πάθη, καὶ ἔτι τὸ ἴσον καὶ ὅμοιον καὶ ταὐτὸ κατ’ ἄλλον τρόπον κατὰ γὰρ τὸ ἓν λέγεται πάντα, ταὐτὰ μὲν γὰρ ὧν μία ἡ οὐσία, ὅμοια δ’ ὧν ἡ ποιότησ μία, ἴσα δὲ ὧν τὸ ποσὸν ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 178:3)
πάθοσ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ποιότησ καθ’ ἣν ἀλλοιοῦσθαι ἐνδέχεται, οἱο͂ν τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν, καὶ γλυκὺ καὶ πικρόν, καὶ βαρύτησ καὶ κουφότησ, καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 213:1)
οὗ γὰρ ἡ διαφορὰ καὶ ἡ ποιότησ ἐστί, τοῦτ’ ἔστι τὸ ὑποκείμενον, ὃ λέγομεν ὕλην.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 254:2)
ποιότησ γὰρ πᾶσα μεταβάλλει·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 54:2)
ἐκ δὲ τούτων αὖ μεταλαμβάνει κατὰ τὸ συνεχὲσ ἕλκοντα τὰ τούτων ἑξῆσ, εἶτ’ ἐξ ἐκείνων αὖθισ ἕτερα καὶ τοῦτ’ οὐ παύεται γιγνόμενον, ἄχρισ ἂν εἰσ ἅπαντ’ αὐτοῦ διαδοθῇ τὰ μόρια τῆσ τρεφούσησ οὐσίασ ἡ ποιότησ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1530)
ἴσωσ οὖν ἡ "ποιότησ" ἅμα ἀλλόκοτόν τε φαίνεται ὄνομα καὶ οὐ μανθάνεισ ἁθρόον λεγόμενον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 243:4)
"ὧν οὔτε καθ’ ἑαυτὰ ποιότησ ἐστὶν οὔτε πάθοσ ἢ μεταβολὴ συνελθόντων, ἀλλ’ οὐδὲ συνέλευσισ ἡ σύγκρασιν ποιοῦσα καὶ μῖξιν καὶ συμφυϊάν ἀλλὰ πληγὰσ καὶ ἀποπηδήσεισ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 10 1:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION