Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ποῖοσ Τίμαρχοσ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1303)
ἀλλ’ ὁ τοῦ πατρὸσ αὐτῷ πατὴρ, τούτῳ δὲ ὁμώνυμοσ Ἀπελλᾶσ ἐκεῖνοσ, ἀρχὴν γὰρ οἶμαι ταύτην μικρῷ πρόσθεν ὁ λόγοσ ἐνεδίδου, ποῖόσ τισ ἡμῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:6)
ποῖοσ ταῦτα Σιμωνίδησ θρηνήσει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 1:5)
ἃ δ’ ἤκουσε παραχρῆμα ἠπίστατο, ἰδὼν δ’ εὐθὺσ ἂν ἔγνω ποῖόσ τισ ἀνὴρ καὶ πότερον ἀσπάζεσθαι χρὴ ἢ φυλάττεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:10)
ὦ πάλαι ποτὲ ἡδίων ᾄδειν Ἐλευσὶσ ἐμοὶ τίσ Ὀρφεὺσ ἢ Θάμυρισ ἢ ποῖοσ Ἐλευσίνιοσ οἰκήτωρ Μουσαῖοσ ἀρκέσει τοσούτῳ πράγματι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 1:1)
ὁ δ’ ἔτυχε μεταχειριζόμενοσ τὴν ἐπιστολὴν τὴν πρὸσ Διονύσιον, καὶ μάλα μεστὸσ ὢν θυμοῦ προσβλέψασ δέ μοι, ποῖόσ τισ, ἔφη, σοὶ φαίνομαι εἰσ ἐπιστολάσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:1)
τριχῆ γὰρ δὴ διαστησώμεθα, καὶ θεωρήσαντεσ μίαν οἰκίαν ἐκ πόλεωσ πρῶτον, εἶτα εἰσ ἄνδρα ἕνα ἀναβῶμεν τῷ λόγῳ καὶ σκεψώμεθα ποῖόσ τισ ᾧ τισ οὐκ ἂν αἰσχύναιτο ὁμοιούμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:3)
ὅλωσ δ’ ἔγωγε θαυμάζω, εἴ τίσ ἐστιν ἁπλούστεροσ ἢ δικαιότεροσ τρόποσ ἐξετάσεωσ εἰ φιλαργύρουσ ἐποίησε Περικλῆσ Ἀθηναίουσ ἢ καὶ ἄλλουσ τινὰσ ἀνθρώπουσ Ἑλλήνων ἢ καὶ βαρβάρων, ἢ αὐτὸν ἰδεῖν καὶ σκέψασθαι τὸν Περικλέα ποῖόσ τισ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 31:13)
τί οὖν κωλύει καὶ νῦν ἡμᾶσ, ἀρχὴ δὲ ἡμῖν ἐκ θεῶν, ἐξετάσαι πάλιν πῶσ εἶχε τὰ τῶν καιρῶν, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἀρτίωσ ἐξητάσαμεν, καὶ δεῖξαι διὰ βραχέων ἐν ποίοισ τισὶ πράγμασι ποῖόσ τισ ἦν ὁ Θεμιστοκλῆσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 64:6)
εἰ δ’ αὖ βούλει κἀνταῦθα τὸ τῆσ ὁδοῦ πάρεργον, ὃ πρὸσ τοὺσ Ιὤνασ ἐπολιτεύσατο, οὐκ ἀπὸ τοῦ βήματοσ, οὐδ’ ὁρώμενοσ αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν πετρῶν καὶ τῶν τόπων τῶν ναυλόχων, οἷσ ἤλπιζεν αὐτοὺσ προσμίξειν, ποῖοσ Μίνωσ Ὁμηρικὸσ ταῦτα μέμψαιτ’ ἂν, ἢ τίσ Αἰακὸσ ἄρασ τὰσ χεῖρασ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τῷ Διί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 76:2)
ταῦτα πάντα ὁρῶν καὶ ἀκούων ὁ πάντα καρτερώτατοσ ἠνείχετο ‐ ἃ ποῖοσ Ὀδυσσεὺσ ἀδακρυτὶ τὴν γυναῖκα ὁρῶν ῥᾳδίωσ ἂν ἤνεγκε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 78:8)
χῶν μὲν οὐ τῇ φύσει τῆσ χώρασ ποῖοσ δ’ ὧν ἴσμεν ποταμὸσ χρόνου κρεῖττον ὕδωρ παρέχεται σὺν τοσούτῳ ῥεύματι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 31:11)
τὴν τοίνυν ἀξίαν ὅ τ’ Ἀπόλλων, ἅτε μάντισ καὶ ποιητὴσ ὢν καὶ κατ’ ἀμφότερα ἐξηγητὴσ τῆσ ἀληθείασ, παρακελεύεται τιμᾶν, σύ τ’ ἂν εὖ φρονῇσ καὶ μὴ θεοῖσ ἐχθρὸσ ᾖσ, σκέψει πανταχοῦ, σκέψει δ’ ὅπωσ ἁπάντων ὑπαρχόντων οὐ δείξεισ ἀτιμάζων, ἀλλ’ ἐπὶ παντὸσ ἀεὶ παραλαμβάνων, οὕτω κρινεῖσ ἀναφέρων ἐπ’ ἐκεῖνο τὴν γνώμην, τὸ ποῖόσ τισ ἕκαστοσ ἡμῶν καὶ πόσου τινὸσ ἄξιοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 4:10)
οὐ γὰρ λέγομεν ποῖόσ τισ τὸ ἦθοσ, ὅτι σοφὸσ ἢ δεινόσ, ἀλλ’ ὅτι πρᾶοσ ἢ θρασύσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 35:1)
ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION