Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ποιμὴν ὑπέσχετο στρατὸν εὔζωνον ἄξειν ὁδὸν ἀτριβῆ τρισὶν ἡμέραισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:18)
ὢν γὰρ τηλικοῦτοσ ὁ βασιλεὺσ ἡμερότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διενήνοχεν ἁπάντων βασιλέων, ὥστε μικρὸν μὲν οἱᾶ πατὴρ, μικρὸν δὲ οἱᾶ ποιμὴν τῶν ἄλλων εἰπεῖν εἶναι, καὶ πάντα ὅσα ποιηταὶ δυνάστασ ἡμεροῦντεσ ἐφθέγξαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:5)
Ὁμήρῳ μὲν εἰσ τὴν σύνοδον τῶν χειμάρρων εἴρηται τῶν δέ τε τηλόθι δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, πανηγυρικὸσ ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐν Περγάμῳ1)
καὶ Σκίρασ εἷσ δ’ ἐστὶν οὗτοσ τῆσ Ἰταλικῆσ καλουμένησ κωμῳδίασ ποιητήσ, γένοσ Ταραντῖνοσ ἐν Μελεάγρῳ φησὶν ἔνθ’ οὔτε ποιμὴν ἀξιοῖ νέμειν βοτὰ οὔτε ἀσχέδωροσ νεμόμενοσ καπρώζεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 64 1:18)
ὅστισ μὲν γὰρ ὑπερόπτησ τῶν στρατευομένων καὶ οὐδεπώποτε ἢ σπανίωσ ἑώρακε τοὺσ ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ κινδυνεύοντασ καὶ πονοῦντασ, τὸν δὲ ἀνόνητον καὶ ἄνοπλον ὄχλον διατελεῖ θωπεύων, ὅμοιόν γε πέπονθε καθάπερ εἰ ποιμὴν τοὺσ συμφυλάττοντασ αὐτῷ κύνασ ἀγνοοίη καὶ μήτε τροφὴν αὐτοῖσ ὀρέγοι μήτε συναγρυπνήσειέ ποτε φυλάττουσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 33:2)
ποιμὴν καθέστηκ̓, αἰπολῶ καὶ βουκολῶ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 2:6)
ποιμὴν ταῖσ ἀληθείαισ·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ Κυνισμοῦ. 35:2)
ὡσ αὐτὸσ εἰή κολασθῆναι δίκαιοσ ὁ ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰσ αὐτὸν καὶ τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι δὲ τοῦ λαοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 402:1)
Ἐπεὶ καὶ Ἀθρόγγησ ἀνὴρ οὔτε προγόνων ἐπιφανὴσ ἀξιώματι οὔτε ἀρετῆσ περιουσίᾳ ἤ τινων πλήθει χρημάτων, ποιμὴν δὲ καὶ ἀνεπιφανὴσ τοῖσ πᾶσιν εἰσ τὰ πάντα ὤν, ἄλλωσ δὲ μεγέθει σώματοσ καὶ τῇ κατὰ χεῖρασ ἀλκῇ διαπρέπων, ἐτόλμησεν ἐπὶ βασιλείᾳ φρονῆσαι τῷ κτώμενόν τε αὐτὴν ἡδονῆσ πλέον ὑβρίσαι καὶ θνήσκων οὐκ ἐν μεγάλοισ τίθεσθαι τῆσ ψυχῆσ τὸ ἐπὶ τοιοῖσδε ἀνάλωμα γενησόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 334:1)
τὸ γὰρ υκ καθ’ ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ σὼσ ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένεσ κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτωσ συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 96:2)
Τότε καὶ ποιμήν τισ ἀντιποιηθῆναι βασιλείασ ἐτόλμησεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 81:1)
τὰ μὲν δὴ πρῶτα ἀκούσασ ἥσυχοσ ἦν ὁ ποιμήν·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 2 5:1)
ὡσ δ’ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατ’ ὄρεσφι ῥέοντεσ ἐσ μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ κρουνῶν ἐκ μεγάλων κοίλησ ἔντοσθε χαράδρησ, τῶν δέ τε τηλόσε δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν·
(호메로스, 일리아스, Book 4 46:4)
δὴ τότε μιν τρὶσ τόσσον ἕλεν μένοσ ὥσ τε λέοντα ὅν ῥά τε ποιμὴν ἀγρῷ ἐπ’ εἰροπόκοισ ὀί̈εσσι χραύσῃ μέν τ’ αὐλῆσ ὑπεράλμενον οὐδὲ δαμάσσῃ·
(호메로스, 일리아스, Book 5 18:2)
οὐρανόθεν δ’ ἄρ’ ὑπερράγη ἄσπετοσ αἰθήρ, πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν·
(호메로스, 일리아스, Book 8 55:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION