Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ γὰρ ἐπιχειροῦσι φιλοσόφων ἀνδρῶν μεμνῆσθαι καὶ καταφεύγειν ἐπὶ τοὺσ εἰρημένουσ ἐν τῷ μέτρῳ λόγουσ, θεωρήσατε ἀποβλέψαντεσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰσ τοὺσ ὁμολογουμένωσ ἀγαθοὺσ καὶ χρηστοὺσ ποιητάσ, ὅσον κεχωρίσθαι ἐνόμισαν τοὺσ σώφρονασ καὶ τῶν ὁμοίων ἐρῶντασ, καὶ τοὺσ ἀκρατεῖσ ὧν οὐ χρὴ καὶ τοὺσ ὑβριστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1412)
τῶν Κελτέων, οἳ νῦν καλέονται Γάλλοι, τὰσ λιτρώδεισ τὰσ ποιητὰσ σφαίρασ, ᾗσι Ῥύπτουσι τὰσ ὀθόνασ, σάπων ἐπίκλην, τῇσι Ῥύπτειν τὸ σκῆνοσ ἐν λουτρῷ ἄριστον · καὶ ἀνδράχνη καὶ ἀείζωον ξὺν ὄξεϊ, ἀτὰρ καὶ λαπάθου Ῥιζέων ἀφέψημα ξὺν ἀπύρῳ θείῳ Ῥύπτει καλῶσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.112)
τί οὖν οὐ καὶ ἱερέασ τῶν θεῶν μόνουσ τοὺσ ποιητὰσ ἐποιήσαμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 2:6)
ὥστ’ εἰ τὴν φύσιν τιμῶμεν, τὴν αὐτῶν τῶν θεῶν διάταξιν καὶ βούλησιν τιμῶντεσ ἂν εἰήμεν καὶ τὸ πρότερον καὶ πρεσβύτερον καὶ κατ’ αὐτοὺσ ἄμεινον τοὺσ ποιητὰσ τιμιώτερον ἂν ποιοῖμεν τῇ τοιᾷδε προσρήσει προσαγορεύοντεσ τοὺσ ἅπαντα ταῦτα διαθέντασ θεοὺσ, ὥσπερ γε καὶ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἄνευ μέτρων προσαγορεύοντεσ οὐκ αἰσχυνόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 3:2)
ὅν γε μὴν ἠπίστουν τινὲσ τῶν λογοποιῶν μηδ’ εἶναι τὸ παράπαν Ὠκεανὸν, μηδὲ περιρρεῖν τὴν γῆν, ποιητὰσ δ’ εὑρόντασ τοὔνομα ψυχαγωγίασ ἕνεκα εἰσ ποίησιν θεῖναι, τοῦτον οὕτωσ καλῶσ ἀνεύρετε ὥστε οὐδὲ ἡ ἐνταῦθα νῆσοσ ὑμᾶσ διέφυγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:13)
ἅμα γὰρ τῷ τέλει τὸ κεφάλαιον εὐθὺσ ἐλάνθανε λυόμενον, καὶ πάλιν εἰσ ταυτὸ κατὰ τοὺσ ποιητὰσ κατῄει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:4)
σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄλλων παλαιῶν τοὺσ ἐνδοξοτάτουσ ἐπὶ λόγοισ ὑπῆρξέ μοι θεάσασθαι, ὁμοίωσ λογοποιούσ τε καὶ ποιητάσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:12)
ἓν δὲ τούτοισ ὃ πρόσεστι τοῖσ μὲν πολλοῖσ ἐπιεικῶσ κεχαρισμένον, τοῖσ δ’ ἐπιεικέσι πάντων ἀνιαρότατον, τοῦτ’ ἐκποδὼν ἀνελεῖν, λέγω τὰσ βλασφημίασ καὶ τοὺσ κώμουσ τουτουσὶ τοὺσ μεθημερίνουσ, καὶ νὴ Δία γε τοὺσ ἐπὶ ταῖσ παννυχίσι, καὶ μήτε ποιητὰσ εἶναι τούτων μήτε ἀγωνιστὰσ, μηδὲ παίζειν ἃ μὴ βέλτιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:8)
ὅταν δ’ εἰσ ποιητὰσ ἴδω τοὺσ κοινοὺσ τῶν Ἑλλήνων τροφέασ καὶ διδασκάλουσ, οἳ διαρρήδην ὁμολογοῦσι περὶ αὑτῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:11)
μηδ’ ὁτιοῦν ἐπίστασθαι, μηδὲ νεῶν ἀριθμὸν, ἀλλ’ ἀεὶ καὶ περὶ παντὸσ τὰσ Μούσασ ἐνοχλοῦσι δεόμενοι φράσαι σφίσιν, ὡσ αὐτοὶ μὲν προφητῶν σχῆμα καὶ τάξιν ἔχοντεσ, ἐκείνασ δὲ μάντεισ ἀληθεῖσ οὔσασ περὶ ἁπάντων, μᾶλλόν μοι δοκεῖ προσήκειν τὸ μὴ σὺν τέχνῃ κοσμεῖν ἐνίοτε ἢ δυοῖν θάτερον, ἢ τοὺσ ποιητὰσ ἐπιστήμῃ φάσκειν ἀποχρώντωσ ποιεῖν, ὃ μηδ’ αὐτοὶ δέχονται, ἢ τοῦ μηδενὸσ ἀξίαν τὴν τῶν Μουσῶν ἡγεῖσθαι δωρεάν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:12)
ἆρ’ οὖν οὐκ ἄτοπον τὸν μὲν ἄλλον χρόνον τοσοῦτον ὄντα τὸ πλῆθοσ διαλέγεσθαι καὶ παιδεύειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, καὶ μήτε τῶν πολιτικῶν μηδένα δυσμεναίνειν μήτε τῶν περὶ τοὺσ ποιητὰσ ἐσπουδακότων, ἀλλὰ καὶ κωμῳδίαν τινὰ συνθέντα εἰσ αὐτὸν ἡττηθέντ’ ἀπελθεῖν, καὶ εἴ τινα καὶ ἤρεσε, μηδὲν πλέον τοῦ γέλωτοσ τότε συμβῆναι, τοσούτῳ δ’ ὕστερον χρόνῳ καὶ ὅτ’ ἐκ τοσούτων κακῶν ἡ πόλισ αὐτὴν ἀνελάμβανε, καὶ ἡνίκα τοῖσ ἠδικηκόσι μὴ μνησικακήσειν ὀμωμόκεσαν, τηνικαῦτα δυσχερᾶναι τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:11)
εἰσ τοὺσ ποιητὰσ αὐτὸν τιθέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 163:8)
ναὶ, ἀλλ’ ἀπεστερήκαμεν αὐτὸν δόξησ φιλοσοφίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ τοὺσ μὲν τῆσ τραγῳδίασ ποιητὰσ οὐδ’ ἐν λόγῳ τίθησιν, Ὅμηρον δὲ τραγῳδιοποιὸν προσείρηκεν, οὐ τοῦτον τούτῳ κοσμῶν, ἀλλὰ τούτουσ μὲν διὰ τούτων κολούων, τοῦτον δὲ ᾧ τιμᾷ καθαιρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 15:8)
ἐγὼ γὰρ ὡσ μὲν ἅπαντά τισ ἂν προσθείη τε καὶ χρὴ Διὶ, καὶ Νεῖλον ἂν δοίην εἶναι διιπετῆ καὶ ἔργον ἐκείνου, ἐπεὶ καὶ πατέρα αὐτὸν ἀνδρῶν τε θεῶν τε καλοῦμεν Ὁμήρου καὶ τοῦτο τὸ ῥῆμα φθεγγομένου, καίτοι τῶν θεῶν, ἀλλ’ οὐ πάντων πατὴρ αὐτῶν τῶν θεῶν ἐστι κατ’ αὐτοὺσ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ οὐ δή που βιάσαιτ’ ἄν τισ καὶ τὸν Ποσειδῶ τούτου χάριν υἱὸν εἶναι Διὸσ καὶ τὴν Ἥραν θυγατέρα, καὶ ταῦτα Ὁμήρῳ δοκεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:15)
οὐκ ἐνταῦθα ὁ ποιητὴσ, ὅστισ ποτὲ οὗτόσ ἐστι, καλεῖ κόρακασ μὲν τοὺσ ἄλλουσ ποιητὰσ, ἀετὸν δ’ ἑαυτὸν πρὸσ ἐκείνουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 14:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION