Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περὶ τούτου Δημοσθένησ μὲν καὶ Κτησιφῶν πολὺν ποιήσονται λόγον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 28 1:2)
πουλύποδεσ δ’ ἐν ἐμοὶ θαλάμασ φῶκαί τε μέλαιναι οἰκία ποιήσονται ἀκηδέα, χήτεϊ λαῶν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 5:8)
ἡ βουλὴ δ’ ἐχαλέπαινε, τοὺσ ὑπηκόουσ σφῶν ἰσοπολίτασ εἰ ποιήσονται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 4:5)
φέρε δὴ πρὸσ Διὸσ, εἰ ταῦτ’ εἶπον οἱ Θηβαῖοι πρὸσ ἡμᾶσ, ἡνίκ’ ἦλθον ἐξ ἀρχῆσ, ὡσ ἐὰν ἀπώσωνται τὸν πόλεμον καὶ τὸν περιεστηκότα κίνδυνον αὐτοὺσ, ἐχθροὺσ ὑμᾶσ ποιήσονται καὶ μισήσουσιν, ἐὰν μὴ καθάπαξ αὐτοῖσ ἐπιτρέψητε ἀνελεῖν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τὴν Ἑλλάδα ὑφ’ αὑτοῖσ ποιήσασθαι, ἔσθ’ ὅστισ ἂν πονηροτέρουσ ἀνθρώπουσ ἡγήσατ’ ἂν εἶναι καὶ μᾶλλον δικαίουσ ἀπολωλέναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:3)
χωρὶσ γὰρ τῶν ἄλλων Θηβαίοισ μὲν, ἐὰν ἀγνωμονῶσί τι πρὸσ ἡμᾶσ, πολλοὺσ ἔσεσθαι τοὺσ οὐκ ἐπιτρέψοντασ ἡγοῦμαι, μάλιστα δ’ οἷσ νῦν χρῶνται τοὺσ Ἀρκάδασ καὶ τοὺσ Ἀργείουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ, οἳ τοῦτον τὸν τρόπον ἂν ἴδωσιν αὐτοὺσ προσφερομένουσ τοῖσ συμμάχοισ, ἀδίκημα κοινὸν ποιήσονται καὶ μιᾷ γνώμῃ πάντεσ ὡσ ἡμᾶσ μεταστήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 15:2)
οὐ γὰρ ὧν οὐ συναγωνιζομένων μὲν ὑμῶν ἔτυχον ἑκάτεροι μέμψιν ποιήσονται, τοῦτο μὲν γὰρ ἴσασι τῶν ἀδυνάτων ὂν, ἀλλ’ ὧν οὐχὶ κακῶσ ποιούντων αὐτοὺσ ἐπειράθησαν, χάριν ἕξουσιν ἀμφότεροι δικαίωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 5:1)
ὥστε ἑώσ ἔζη Κίμων τεθνάναι περιῆν τοῖσ βαρβάροισ τῷ φόβῳ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ μὴ σκοπεῖν ὅντινα τῶν παρ’ ἡμῶν ὑφ’ ἑαυτοῖσ ποιήσονται, ἀλλ’ ὅπωσ αὐτοὶ σωθήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 42:9)
τὸ γὰρ τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ὧν ἀντευπεποιήκαμεν ἀποστερεῖν αὖθισ ἐθέλειν ὥσπερ ἐκ μεταμελείασ ἡμᾶσ, ἄνευ τοῦ τῶν ἀδικωτάτων εἶναι, τεκμήριον ποιήσονται δή που πάντεσ ἢ τοῦ μηδὲν ὧν ἔφην τοὺσ προγόνουσ εἰργάσθαι, ἢ τοῦ μηδὲν ἡμᾶσ ἐκείνοισ κατὰ γένοσ προσήκειν, διὰ τὸ τοὺσ μὲν καὶ τῶν αὐτοὺσ ἀδικησάντων ὥσπερ εὖ πεποιηκότων ὑπὸ μεγαλοψυχίασ πολλάκισ προστῆναι καὶ πᾶσαν ὑπὲρ τούτων εἰσενηνοχέναι σπουδὴν, ἡμᾶσ δὲ καὶ ἃ τοῖσ εὐεργέταισ δικαίωσ ἀποδεδώκαμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ὡσ δυσμενεστάτουσ ἀναφανέντασ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ ἀφῃρηκέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 44:3)
ἔστι τοίνυν ἔν τινι τοιούτῳ καιρῷ τὰ πράγματα νῦν, εἴ τι δεῖ τοῖσ εἰρημένοισ πολλάκισ παρ’ ὑμῖν λόγοισ τεκμήρασθαι, ὥστε Θηβαίουσ μὲν Ὀρχομενοῦ καὶ Θεσπιῶν καὶ Πλαταιῶν οἰκισθεισῶν ἀσθενεῖσ γενέσθαι, Λακεδαιμονίουσ δ’, εἰ ποιήσονται τὴν Ἀρκαδίαν ὑφ’ ἑαυτοῖσ καὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρήσουσι, πάλιν ἰσχυροὺσ γενήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 6:2)
καὶ Μεγαρέασ τουτουσὶ τοὺσ καταράτουσ οὕτωσ εὖ τὰ παρ’ αὑτοῖσ σεμνύνειν ὥσθ’ Ἕρμωνα τὸν κυβερνήτην, τὸν μετὰ Λυσάνδρου λαβόντα τριήρεισ διακοσίασ ὅτ’ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ ἠτυχήσαμεν ἡμεῖσ, πεμψάντων Λακεδαιμονίων καὶ κελευόντων ποιήσασθαι πολίτην ἀποκρίνασθαι ὅτι, ὅταν αὐτοὺσ ἴδωσι Σπαρτιάτην αὐτὸν πεποιημένουσ, τότε καὶ αὐτοὶ Μεγαρέα ποιήσονται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 297:1)
καὶ τὰσ μὲν παραγωγάσ, ἃσ οὗτοι ποιήσονται, χαίρειν ἐᾶτε καὶ μὴ ἐπιτρέπετε λέγειν αὐτοῖσ, κελεύετε δὲ δεῖξαι ποῦ γέγραφεν κρίσιν, ἢ ποῦ γέγραφεν, ἄν τισ ἁλῷ φόνου, κατὰ τούτου τὰσ τιμωρίασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 305:2)
εἰ δὲ τὴν ἀπολογίαν ἐναντίαν τῇ διαμαρτυρίᾳ ποιήσονται, πῶσ οὐκ ἢ τὸν λόγον ἀνάγκη ἢ τὴν διαμαρτυρίαν ψευδῆ εἶναι;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 61:2)
εἰ δὲ καταπλαγέντεσ τὸ μῆκοσ τοῦ πελάγουσ εἰσ τοὐπίσω ποιήσονται τὸν πλοῦν, ὡσ ἀσεβεῖσ καὶ λυμεῶνασ ὅλου τοῦ ἔθνουσ τιμωρίαισ περιπεσεῖσθαι ταῖσ μεγίσταισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 55 4:3)
πρὸσ δὲ τὰσ τῶν δρεπανηφόρων ἁρμάτων ἐπιφορὰσ μηχανώμενοσ ὁ βασιλεὺσ παρήγγειλε τοῖσ ἐν τῇ φάλαγγι πεζοῖσ, ὅταν πλησιάζῃ τὰ τέθριππα, συνασπίσαι καὶ ταῖσ σαρίσαισ τὰσ ἀσπίδασ τύπτειν, ὅπωσ διὰ τὸν ψόφον πτυρόμενα τὴν εἰσ τοὐπίσω ποιήσηται φοράν, τοῖσ δὲ βιαζομένοισ διδόναι διαστήματα, δι’ ὧν ποιήσονται τὴν διέξοδον ἀκίνδυνον τοῖσ Μακεδόσιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 57 6:1)
ἐμπρησθεισῶν δὲ αὐτοῖσ ὑπὸ νύκτα τῶν νεῶν οὐκ ἔχοντασ ὅπωσ ποιήσονται τὴν ἄπαρσιν, ἀβουλήτῳ ἀνάγκῃ τοὺσ βίουσ ἐν ᾧ κατήχθησαν χωρίῳ ἱδρύσασθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 72 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION