Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἡνίκα μὲν δι’ ἀπεχθείασ ἀλλήλοισ ἦμεν, κατείχετε ὑμᾶσ αὐτοὺσ, ὅτε δ’ ἔργῳ πάντα ὑφ’ ἡμῶν λέλυται καὶ συστρατεύεσθαι βουλόμενοι πάρεσμεν, τηνικαῦτα ὀργιεῖσθε, σκοπεῖσθε μὴ θάτερον οὗ βούλεσθε ποιήσητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:7)
μὴ τοίνυν δυοῖν παραδόξοιν ὃ μέν ἐστι καθ’ ὑμῶν ἰσχυρὸν ποιήσητε, ὃ δ’ εἰσ σωτηρίαν ὑπάρχει διαφθείρητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 9:3)
μὴ τοίνυν ὑμεῖσ αὐτὸ παντὸσ τοῦ χρόνου ποιήσητε, μηδ’ εἰσ πλέον ἐκτείνητε τὸν σεισμὸν ἢ ἐν ὅσῳ τότε ἐπαύσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 13:2)
ἂν οὕτω ποιήσητε καὶ τοῦτ’ ἐθελήσηθ’ ὡσ ἀληθῶσ, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν ἐπὶ τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε, ἢ πολεμήσετ’ ἐξ ἴσου·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 26:1)
κἂν οὕτω ποιήσητε καὶ ταῦτ’ ἐθελήσηθ’ ὡσ ἀληθῶσ, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν ἐπὶ τῆσ αὑτοῦ Φίλιππον ἀναγκάσετε, οὗ μεῖζον οὐδὲν ἂν γένοιτ’ ἀγαθόν, ἢ πολεμήσετ’ ἐξ ἴσου.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 54:2)
μήθ’ ὑμεῖσ ποιήσητε μηδὲν ἀνάξιον ὑμῶν αὐτῶν, μήτε, εἴ τισ φαῦλόσ ἐστι τῶν εὑρημένων τὴν δωρειάν, ἐχέτω, ἀλλ’ ἰδίᾳ κατὰ τόνδε κριθήτω τὸν νόμον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 135:1)
μὴ τοίνυν μηδὲ δημοσίᾳ τοῦτο ποιήσητε, ἀλλὰ κελεύετε τούτουσ τοὺσ ἐροῦντασ ὑπὲρ τοῦ νόμου, εἴ τινα τῶν εὑρημένων τὴν δωρειὰν ἀνάξιον εἶναί φασιν ἢ μὴ πεποιηκότ’ ἐφ’ οἷσ εὑρ́ετ’ ἔχειν, ἢ ἄλλ’ ὁτιοῦν ἐγκαλοῦσίν τινι, γράφεσθαι κατὰ τὸν νόμον ὃν παρεισφέρομεν νῦν ἡμεῖσ, ἢ θέντων ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν θήσειν, ἢ θέντασ αὐτούσ, ὅταν πρῶτον γένωνται νομοθέται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 182:3)
οὕτωσ ὄναισθε τούτων, μὴ περιίδητέ με, μηδὲ ποιήσητε τὴν μητέρα καὶ τῶν ἐπιλοίπων ἐλπίδων εἰσ τὸν βίον στερηθεῖσαν ἀνάξιον αὑτῆσ τι παθεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 32:5)
ὧν ἐνθυμουμένουσ χρὴ ποιήσασθαί τιν’ ἡμῶν πρόνοιαν, εἰδότασ ὅτι ἐγὼ μὲν τἀμαυτοῦ δι’ ὑμῶν κομισάμενοσ εἰκότωσ λῃτουργεῖν ἐθελήσω, χάριτασ ὀφείλων ὅτι μοι δικαίωσ ἀπέδοτε τὴν οὐσίαν, οὗτοσ δ’, ἐὰν αὐτὸν ποιήσητε τῶν ἐμῶν κύριον, οὐδὲν ποιήσει τοιοῦτον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 36:1)
ἐγὼ δὲ τοῦ μὲν πατρὸσ ὀρφανὸσ κατελείφθην, τὴν δὲ μητέρ’ ἱκετεύω ὑμᾶσ καὶ ἀντιβολῶ διὰ τοῦτον τὸν ἀγῶν’ ἀπόδοτέ μοι θάψαι εἰσ τὰ πατρῷα μνήματα καὶ μή με κωλύσητε, μηδ’ ἄπολιν ποιήσητε, μηδὲ τῶν οἰκείων ἀποστερήσητε τοσούτων ὄντων τὸ πλῆθοσ, καὶ ὅλωσ ἀπολέσητε.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 95:2)
χρὴ δ’, ὦ Ἀθηναῖοι, ὥσπερ οἱ πρῶτοι νομοθέται περὶ τῶν ἐν τῷ δήμῳ λεγόντων τοῖσ προγόνοισ ὑμῶν ἐνομοθέτησαν, οὕτω καὶ ὑμᾶσ ζητεῖν ἀκούειν, ἵνα βελτίουσ τοὺσ προσιόντασ ὑμῖν ποιήσητε.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 20:1)
ἐὰν γὰρ ταῦτα ποιήσητε, δυεῖν ὧν βούλεσθε ὑπάρξει θάτερον ὑμῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8 4:4)
ὥσθ’, ὅταν κλείσητε τὰσ θύρασ καὶ σκότοσ ἔνδον ποιήσητε, μέμνησθε μηδέποτε λέγειν ὅτι μόνοι ἐστέ·
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντασ ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 13:2)
οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι τοὺσ παῖδασ παραστησάμενοι ἐξαιτοῦνται ὑμᾶσ, ἡμεῖσ δὲ τὸν πατέρα τουτονὶ καὶ ἡμᾶσ ἐξαιτούμεθα, μὴ ἡμᾶσ ἀντὶ μὲν ἐπιτίμων ἀτίμουσ ποιήσητε, ἀντὶ δὲ πολιτῶν ἀπόλιδασ·
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 42:2)
ἐὰν δ’ ἐμὲ πένητα ποιήσητε, καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἀδικήσετε·
(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίασ ἀπαράσημος 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION