Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπὸ μὲν οὖν τῆσ ἀναισχύντου πραγματείασ, ἐὰν σωφρονῇσ, ἀποστήσῃ, ποιήσῃ δέ, ὦ Κτησιφῶν, διὰ σαυτοῦ τὴν ἀπολογίαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 242 1:1)
δείσασ δὲ Ἀμφιτρύων μὴ πάλιν τι ποιήσῃ τοιοῦτον, ἔπεμψεν αὐτὸν εἰσ τὰ βουφόρβια.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 9:6)
νῦν δὲ ὥσπερ οὓσ ἂν φοβῆταί τισ μὴ ποιήσῃ τισ εὖ, τούτουσ αἱρεῖσθαι δέον, οὐχ οἷσ ἄν τισ καὶ ἄλλουσ προσγενέσθαι συνεύξαιτο, οὕτω ταῦτα παραινοῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 4:1)
ἐπὶ δὲ τῆσ ἕκτησ πρυτανείασ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ καὶ περὶ τῆσ ὀστρακοφορίασ ἐπιχειροτονίαν διδόασιν, εἰ δοκεῖ ποιεῖν ἢ μή, καὶ συκοφαντῶν προβολὰσ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν μετοίκων μέχρι τριῶν ἑκατέρων, κἄν τισ ὑποσχόμενόσ τι μὴ ποιήσῃ τῷ δήμῳ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 43 5:1)
ἐν χρόνῳ γὰρ πᾶσα κίνησισ καὶ τέλουσ τινόσ, οἱο͂ν ἡ οἰκοδομική, καὶ τελεία ὅταν ποιήσῃ οὗ ἐφίεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 36:5)
τότε οὖν ἔσται γραμματικόσ, ἐὰν καὶ γραμματικόν τι ποιήσῃ καὶ γραμματικῶσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 37:2)
ἐνίοτε γὰρ οὐδ’ ἐστὶν ἴσον τὸ τὴν προϋπαρχὴν ἀμείψασθαι, ἐπειδὰν ὃ μὲν σπουδαῖον εἰδὼσ εὖ ποιήσῃ, τῷ δὲ ἡ ἀνταπόδοσισ γίνηται ὃν οἰέται μοχθηρὸν εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 24:1)
συγγνώμη γὰρ ὀργιζομένῳ κακὸν φάναι οὐρανόμηκεσ, ἢ πελώριον εἰπεῖν, καὶ ὅταν ἔχῃ ἤδη τοὺσ ἀκροατὰσ καὶ ποιήσῃ ἐνθουσιάσαι ἢ ἐπαίνοισ ἢ ψόγοισ ἢ ὀργῇ ἢ φιλίᾳ, οἱο͂ν καὶ Ἰσοκράτησ ποιεῖ ἐν τῷ Πανηγυρικῷ ἐπὶ τέλει "φήμην δὲ καὶ μνήμην" καὶ "οἵτινεσ ἔτλησαν" ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 11:2)
ἐπὴν ὁ πατὴρ ὁ πελαργὸσ ἐκπετησίμουσ πάντασ ποιήσῃ τοὺσ πελαργιδέασ τρέφων, δεῖ τοὺσ νεοττοὺσ τὸν πατέρα πάλιν τρέφειν.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric14)
ἐγὼ ’ πιδείξω καθ’ ἓν ὃσ ἂν τὸν κότταβον ἀφεὶσ ἐπὶ τὴν πλάστιγγα ποιήσῃ πεσεῖν Β.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 75 1:4)
ἐγὼ διδάξω καθ’ ἕν ὃσ ἂν τὸν κότταβον ἀφεὶσ ἐπὶ τὴν πλάστιγγα ποιήσῃ πεσεῖν β.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 4 1:11)
πρὶν μολεῖν καὶ κεῖνον, ἀνστῶ,6 μὴ κακὸν σὲ μέγα ποιήσῃ κἀμὲ τήνδε δειλάκραν, ἁμέρα καὶ δή10, τὸ φῶσ διὰ τᾶσ θυρίδοσ οὐκ εἰσορῇσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5120)
ὡσ οἱ μέγιστοι τῶν θεῶν καὶ φίλτατοι τῇ πόλει πάρεισιν ἐνταῦθα γὰρ Δήμητρα καὶ Δημήτριον ἅμα παρῆγ’ ὁ καιρόσ, χἠ μὲν τὰ σεμνὰ τῆσ Κόρησ μυστήρια ἔρχεθ’ ἵνα ποιήσῃ, ὁ δ’ ἱλαρόσ, ὥσπερ τὸν θεὸν δεῖ, καὶ καλὸσ καὶ γελῶν πάρεστι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 633)
εἰ γὰρ ὁ μὲν Σόλων ἔθηκεν νόμον ἐξεῖναι δοῦναι τὰ ἑαυτοῦ ᾧ ἄν τισ βούληται, ἐὰν μὴ παῖδεσ ὦσι γνήσιοι, οὐχ ἵν’ ἀποστερήσῃ τοὺσ ἐγγυτάτω γένει τῆσ ἀγχιστείασ, ἀλλ’ ἵν’ εἰσ τὸ μέσον καταθεὶσ τὴν ὠφέλειαν ἐφάμιλλον ποιήσῃ τὸ ποιεῖν ἀλλήλουσ εὖ, σὺ δὲ τοὐναντίον εἰσενήνοχασ μὴ ἐξεῖναι τῷ δήμῳ τῶν αὑτοῦ δοῦναι μηδενὶ μηδέν, πῶσ σέ τισ φήσει τοὺσ Σόλωνοσ ἀνεγνωκέναι νόμουσ ἢ συνιέναι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 137:3)
ἐπειδὰν δ’ ἀκούῃ λέγοντασ, εὐδοκιμοῦντασ ἐν ὑμῖν, ἑτέρουσ κρίνοντασ, τί καὶ ποιήσῃ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 180:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION