Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁμολογουμένωσ γὰρ εἰσ ἄνδρα, καίπερ οὐκ ὢν αὐτὸσ ἀνήρ, τὰσ βλασφημίασ ποιήσεται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1672)
ἐὰν δ’ ὁ αὐτὸσ ἐν τοῖσ πρὸσ ἡμᾶσ ἔργοισ γένηται, οἱο͂σ νῦν ἐστιν ἐν τοῖσ ἐπαγγέλμασιν, ἀσφαλῆ καὶ ῥᾴδιον τὸν καθ’ αὑτοῦ ποιήσεται ἔπαινον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1692)
ὁ γὰρ μισότεκνοσ καὶ πατὴρ πονηρὸσ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο δημαγωγὸσ χρηστόσ, οὐδὲ ὁ τὰ φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων οὐδέποθ’ ὑμᾶσ περὶ πολλοῦ ποιήσεται τοὺσ ἀλλοτρίουσ, οὐδέ γε ὁ ἰδία πονηρὸσ ἄν ποτε γένοιτο δημοσίᾳ χρηστόσ, οὐδ’ ὅστισ ἐστὶν οἴκοι φαῦλοσ, οὐδέποτ’ ἦν ἐν Μακεδονία καλὸσ κἀγαθόσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 782)
οὐδενί τε ἐκφήνασ, ὅπῃ τὸν πλοῦν ποιήσεται, περὶ ἑσπέραν ἀνήγετο, ἐπαγγείλασ τοῖσ λοιποῖσ κυβερνήταισ πρὸσ τὸν λαμπτῆρα τῆσ ἑαυτοῦ νεὼσ καὶ μεθ’ ἡμέραν πρὸσ τὸ σημεῖον εὐθύνειν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 2:3)
μὴ γὰρ ὅτι κρατηθέντοσ ἡμῶν τοῦ στόλου, ἢ τοῖσ ὅλοισ ἐκείνων ὑπερεχόντων, ἀλλ’ εἰ ψευδὴσ μόνον φήμη καὶ δόξα ἀφίκοιτο, ὅτι ἐπταίκαμεν, πάντα ἀνακεχαίτισται καὶ μεθέστηκε, καὶ τῶν νῦν κατ’ ἀνάγκασ ὑμῶν ἀκροωμένων οὐδείσ ἐστιν ὅστισ οὐ διὰ Λακεδαιμονίων εὐθὺσ τὰ ἑαυτοῦ ποιήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:10)
νῦν μὲν γὰρ οἶμαι τὸν καιρὸν θεραπεύων στέρξειν ἐπαγγέλλεται, εἰ δ’ ἀπαλλαγείη τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἔχθρασ, πρόφασιν τὸ μὴ συστρατεύσασθαι ποιήσεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 10:8)
ἐπεὶ δ’ ἅμα τ’ ἔξω τῆσ ὑποθέσεώσ ἐστι καὶ μῆκοσ ἐπεισέρχεται τοῖσ λόγοισ, παραλείψω ταῦτα, τοσοῦτον ἐπιφθεγξάμενοσ καὶ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ, ὅτι ἐπειδὴ ἔδει στρατεύειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προὔκρινε τελευτᾶν, ἔργῳ μὲν ἅπασαν λύσασ αἰτίαν, δείξασ δ’ ὁπόσου τιμᾶται τὰσ πρότερον πράξεισ καὶ τὰ πολιτεύματα, καὶ ὅτι οὐδέποτε ἑκὼν εἶναι τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ προσήκοντοσ οὐδὲν πρότερον ποιήσεται, οὐ πλοῦτον, οὐ παῖδασ, οὐκ ἐλπίδασ, οὐ τὴν σωτηρίαν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:2)
εἰ δ’ ὡσ περὶ Σκαμάνδρου καὶ τούτου ἢ Ὅμηροσ ἤ τισ ἄλλοσ ποιήσεται τοὺσ λόγουσ, ἢ Σιμοῦντοσ, ἢ Γρανίκου, συγγνώμην ἂν ἡμῖν ἔχοι, εἰ μᾶλλον ἂν αὐτὸν φαῖμεν τῶν ἐν Τροίᾳ γιγνώσκειν ἢ τῶν κατ’ Αἴγυπτον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 29:4)
περὶ δὴ τούτων ἐπιστήσαντασ, ἅπαντα τὸν δυνάμενον ζῆν κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν θέσθαι τινὰ σκοπὸν τοῦ καλῶσ ζῆν, ἤτοι τιμὴν ἢ δόξαν ἢ πλοῦτον ἢ παιδείαν, πρὸσ ὃν ἀποβλέπων ποιήσεται πάσασ τὰσ πράξεισ ὡσ τό γε μὴ συντετάχθαι τὸν βίον πρόσ τι τέλοσ ἀφροσύνησ πολλῆσ σημεῖον ἐστίν, μάλιστα δὴ δεῖ πρῶτον ἐν αὑτῷ διορίσασθαι μήτε προπετῶσ μήτε ῥαθύμωσ, ἐν τίνι τῶν ἡμετέρων τὸ ζῆν εὖ, καὶ τίνων ἄνευ τοῖσ ἀνθρώποισ οὐκ ἐνδέχεται τοῦθ’ ὑπάρχειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 15:1)
ὥσ γ’ ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ’ ὁρῶν ὅτι τὰσ αἰτίασ καὶ τὰσ διαβολάσ, αἷσ ἐκ τοῦ πρότεροσ λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι τῷ φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν δικαζόντων ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ τοῦ λέγοντοσ ὑστέρου δίκαια εὐνοϊκῶσ προσδέξεται, καὶ παρασχὼν αὑτὸν ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτέροισ ἀκροατὴν οὕτω τὴν διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 10:1)
περὶ τοίνυν τοῦ νόμου τοῦ διαρρήδην οὐκ ἐῶντοσ ἐξεῖναι μὴ ποιησαμένῃ τῇ βουλῇ τὰσ τριήρεισ αἰτῆσαι τὴν δωρειάν, ἄξιόν ἐστιν ἀκοῦσαι τὴν ἀπολογίαν ἣν ποιήσεται, καὶ θεωρῆσαι τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου δι’ ὧν ἐγχειρεῖ λέγειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 11:1)
καίτοι πῶσ ἂν τεχνικώτερον ἢ κακουργότερον συμπαρεσκεύασαν ἄνθρωποι, ὅπωσ οἱ μὲν ἐκπεσοῦνται τῶν βασιλέων, εἷσ δ’ ὃν αὐτοὶ βούλονται πᾶσαν ὑφ’ αὑτῷ ποιήσεται τὴν ἀρχήν, ἢ τοὺσ μὲν τοῖν δυοῖν βοηθήσαντασ ἂν εἰσ φόβον καὶ συκοφαντίασ εὐλάβειαν καθιστάντεσ, ἣν εἰκὸσ προσδοκᾶν ἐκείνουσ ἐφ’ ἑαυτοὺσ ἐλθεῖν ἂν διὰ τοῦ ψηφίσματοσ τουτουί, τῷ δ’ ἑνὶ πράττοντι τὴν ἀρχὴν καὶ πάντα τἀναντία τοῖσ ὑμῖν συμφέρουσι κατασκευάζοντι τοσαύτην ἐξουσίαν διδόντεσ τοῦ ταῦτ’ ἀδεῶσ πράττειν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 18:1)
καὶ τούτῳ μέν, ἐὰν καταψηφίσησθε, τιμητόν, κοὐκ ἐκ τῶν ἑαυτοῦ χρημάτων, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐμῶν ποιήσεται τὴν ἔκτεισιν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 88:3)
ἐὰν οὖν ἐπισκήψωμαι αὐτῷ, πόθεν τὴν ἀπόδειξιν ποιήσεται τοῦ ἀληθῆ μαρτυρεῖν;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 52:2)
ἀπολογίαν τοίνυν ποιήσεται ὅτι ἐν τοῖσ γράμμασιν τοῖσ τραπεζιτικοῖσ ἐπὶ Ἀλκισθένουσ ἄρχοντοσ ἦν ἐγγεγραμμένοσ τό τε ναῦλον τῶν ξύλων εἰληφὼσ καὶ τὴν τιμὴν τῶν φιαλῶν, ὃ ἀπέτεισεν Τιμοσθένει ὑπὲρ τούτου ὁ πατήρ, καὶ ὅτι αὐτὸσ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ οὐκ ἐπεδήμει, ἀλλὰ παρὰ βασιλεῖ ἦν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 72:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION