Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δολίησ δ’ οὐ λήθετο τέχνησ ἀντία ποιήσασ ὁπλάσ, τὰσ πρόσθεν ὄπισθεν, τὰσ δ’ ὄπιθεν πρόσθεν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 8:5)
ταῦτα δὲ ποιήσασ δαίνυ γάμον ἱμερόεντα, τίμιον ἀνθρώποισι καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 11:25)
μαρτυράμενοσ δὲ Ἡρακλῆσ τὸν Αὐγείου παῖδα Φυλέα, τῆσ τε αὐλῆσ τὸν θεμέλιον διεῖλε καὶ τὸν Ἀλφειὸν καὶ τὸν Πηνειὸν σύνεγγυσ ῥέοντασ παροχετεύσασ ἐπήγαγεν, ἔκρουν δι’ ἄλλησ ἐξόδου ποιήσασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 5:5)
Ἡρακλῆσ δὲ ἐντειλάμενοσ Ὕλλῳ, ὃσ ἐκ Δηιανείρασ ἦν αὐτῷ παῖσ πρεσβύτεροσ, Ιὄλην ἀνδρωθέντα γῆμαι, παραγενόμενοσ εἰσ Οἴτην ὄροσ ἔστι δὲ τοῦτο Τραχινίων, ἐκεῖ πυρὰν ποιήσασ ἐκέλευσεν ἐπιβὰσ ὑφάπτειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 7:22)
καὶ τοῦτο ποιήσασ Γλαῦκοσ τῆσ μαντείασ ἐπελάθετο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 3 2:4)
μένει δὲ παρ’ αὐτῇ πενταετίαν, καὶ σχεδίαν ποιήσασ ἀποπλεῖ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 24:2)
καὶ πῦρ ἄνωθεν, ὃ δὴ αἰθέρα ὀνομάζουσιν, ἐπιστήσασ, τετάρτῳ τούτῳ τὰ πάντα κατέλαβε, τῆσ τε φιλοτεχνίασ τὰ κράτιστα ἐνταῦθα τοῦτ’ εἰσηνέγκατο, κοσμήσασ μὲν ἄστροισ τὸν πάντα οὐρανὸν, ὥσπερ ταῖσ νήσοισ τὴν θάλατταν, καὶ δι’ αὐτῶν ποιήσασ διαφανῆ, τήν τε τοῦ πυρὸσ ἀπορροὴν καταπέμψασ μέχρι γῆσ, οὐκ ἐν ὅσῳ νῦν ἡμεῖσ διήλθομεν χρόνῳ περὶ αὐτῶν ἀποτελεώσασ ἅπαντα ταῦτα, ἀλλ’ ὀξύτερον ἢ νοῆσαι ἐγχωρεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 4:3)
μεγίστην δὲ καὶ κοινοτάτην εὐεργεσίαν εἰσ ἅπαντασ κατέθετο ἀθάνατον ποιήσασ τὸ γένοσ τῇ διαδοχῇ, γάμουσ τε καὶ παίδων γενέσεισ καὶ τροφῶν ἀφορμὰσ καὶ πόρουσ διὰ τῆσ ὑγιείασ ἐργασάμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 2:12)
καὶ πεποίηκεν ἡμῖν οἱο͂ν ἁρμονίαν τὸν βίον καὶ συνῆψε ταῖσ δωρεαῖσ, σοφίασ ἐρᾶν δι’ ὑγιείασ ποιήσασ, ὑγίειαν δὲ ἡδίω σὺν εὐπορίᾳ καταστήσασ, τῷ δὲ μέσῳ τὰ ἄκρα οἱο͂ν γόμφῳ συλλαβὼν καὶ βεβαιωσάμενοσ τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:6)
ὁ δὲ οὕτωσ ῥᾳδίωσ ἐκράτησε καὶ κατεστήσατο ὥστε πολλῶν μὲν καὶ ἀπείρων ὄντων τῶν διδομένων αὐτοῖσ, χαλεπῶν δὲ καὶ φοβερῶν εἰ μὴ τοσαῦτα λαμβάνοιεν, καὶ ἔτι πλείω τῶν διδομένων αὐτοῖσ, οὐχ ὅπωσ ἐπηύξησε τὰσ ἐπιθυμίασ αὐτῶν, ἀλλ’ ὁρίσασ τὸ δέον τοὺσ μὲν στρατιώτασ πρὸσ τοὺσ πόνουσ καὶ τὴν ἄσκησιν τῶν σωμάτων ἀμείνουσ ἐποίησεν, οὐκέτι τῷ λαμβάνειν αὐτοὺσ ἐάσασ προσέχειν, ἀλλὰ τὴν μελέτην τῶν πολεμικῶν αὐτοῖσ συνήθη ποιήσασ, οὐδὲ ἐν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ ὄντασ διάγειν, ἀλλ’ ὅπωσ μηδένα καιρὸν ἕξουσιν ἐπιθυμίασ τῆσ τοιαύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 9:8)
τοῦτο ποιήσασ ἐπήμυνε μὲν ταῖσ τῶν ἀρχομένων ἐνδείαισ, ἐπεμελήθη δὲ τῆσ εὐταξίασ τῶν στρατιωτῶν, τῶν δὲ χρημάτων βεβαιοτέραν ἐποίησε τὴν πρόσοδον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 10:1)
καὶ ταῦτα οὐ δή που κατηγορίασ ἕνεκα κοινῆσ τῶν Ἑλλήνων συνεσκευασάμην, ὥσπερ ὁ θαυμαστὸσ ἐκεῖνοσ ὁ τὸν Τρικάρανον ποιήσασ, μήποτε ἀνάγκη τοσαύτη γένοιτο, ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐπιδεικνύναι βούλομαι ὅτι οὔπω πρὸ ὑμῶν ἦν τὸ ἄρχειν εἰδέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 15:3)
εἰ δ’ ἔτυχον παριόντεσ Ὅμηροσ καὶ Ἡσίοδοσ, ῥᾳδίωσ ἄν μοι δοκοῦσιν εἰπεῖν τὸ περὶ τοῦ τείχουσ τοῦ Τρωικοῦ μυθολόγημα μεταθέντεσ, ὡσ ἄρα Ποσειδῶν καὶ Ἀπόλλων κοινῇ φιλοτεχνήσαντεσ ἀπειργάσαντο τὸ ἔργον τῇ πόλει, ὁ μὲν τὴν πέτραν παρασχὼν ἐκ τοῦ βυθοῦ τῆσ θαλάττησ καὶ ἅμα ποιήσασ δυνατὴν εἶναι κομισθῆναι, ὁ δ’ ὥσπερ εἰκὸσ οἰκιστὴν βουληθεὶσ τὴν ἑαυτοῦ πόλιν κοσμῆσαι προσθήκῃ τηλικαύτῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 5:8)
οἱο͂́ν τι καὶ περὶ Θετταλίαν λέγεται φιλανθρωπεύσασθαι, τὴν διασφάγα ποιήσασ τῶν Τεμπῶν ἕνεκα τῷ Πηνειῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 4:8)
τό τισ ἢ τὸ ποιήσασ ἐκολάσθη, λύσισ ὡσ εἰπεῖν αὕτη γέγονε τοῦ πονηρεύματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION