Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δῆλον γὰρ ὅτι μὴ συμφωνοῦντοσ αὐτοῖσ τοῦ ποιήματοσ μηδὲ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντοσ οὐκ ἂν οὕτω σφόδρα ἐφίλουν οὐδὲ ἐπῄνουν ὡσ σοφούσ τε καὶ ἀγαθοὺσ καὶ τἀληθῆ λέγοντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 119:1)
τοῦ δὲ ποιήματοσ συντελεσθέντοσ ἀπίασι τὸ μηδὲν ὄντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 74:2)
ἀμφότερα δὲ τὰ προειρημένα πολλοὶ τῶν ποιητῶν δι’ ἐμμέτρου ποιήματοσ μεμαρτυρήκασι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 13 6:1)
τῶν δὲ συνόντων αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενοσ ὁ διθυραμβοποιόσ, μέγιστον ἔχων ἀξίωμα κατὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ ἰδίου ποιήματοσ, κατὰ τὸ συμπόσιον ἀναγνωσθέντων τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων μοχθηρῶν ὄντων ἐπηρωτήθη περὶ τῶν ποιημάτων τίνα κρίσιν ἔχοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 6 3:1)
φησὶ δ’ Ἀριστοτέλησ τὴν τῶν λόγων ἰδέαν αὐτοῦ μεταξὺ ποιήματοσ εἶναι καὶ πεζοῦ λόγου.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 36:2)
μηδεὶσ δὲ ὑπολαμβανέτω με ἀγνοεῖν ὅτι κακία ποιήματοσ ἡ καλουμένη λογοείδεια δοκεῖ τισ εἶναι, μηδὲ καταγιγνωσκέτω μου ταύτην τὴν ἀμαθίαν, ὡσ ἄρα ἐγὼ κακίαν τινὰ ἐν ἀρεταῖσ τάττω ποιημάτων ἢ λόγων·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 268)
ἦν δὲ ἡ ἀρχὴ τοῦ ποιήματοσ αὕτη, Νῦν δέ μοι ἔννεπε, Μοῦσα, μάχην νεκύων ἡρώων.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 24:4)
πῶσ γὰρ ἂν φαίνοιτο ὁμολογεῖν αὐτὸσ ἑαυτῷ ὁ ταῦτα ἀμφότερα λέγων, ὅσ γε τὸ μὲν πρῶτον αὐτὸσ ὑπέθετο χαλεπὸν εἶναι ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι ἀλαθείᾳ, ὀλίγον δὲ τοῦ ποιήματοσ εἰσ τὸ πρόσθεν προελθὼν ἐπελάθετο, καὶ Πιττακὸν τὸν ταὐτὰ λέγοντα ἑαυτῷ, ὅτι χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι, τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντοσ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 246:8)
τὸ δὲ φύσει βέλτιστον ἡμῶν, ἅτε οὐχ ἱκανῶσ πεπαιδευμένον λόγῳ οὐδὲ ἔθει, ἀνίησιν τὴν φυλακὴν τοῦ θρηνώδουσ τούτου, ἅτε ἀλλότρια πάθη θεωροῦν καὶ ἑαυτῷ οὐδὲν αἰσχρὸν ὂν εἰ ἄλλοσ ἀνὴρ ἀγαθὸσ φάσκων εἶναι ἀκαίρωσ πενθεῖ, τοῦτον ἐπαινεῖν καὶ ἐλεεῖν, ἀλλ’ ἐκεῖνο κερδαίνειν ἡγεῖται, τὴν ἡδονήν, καὶ οὐκ ἂν δέξαιτο αὐτῆσ στερηθῆναι καταφρονήσασ ὅλου τοῦ ποιήματοσ.
(플라톤, Republic, book 10 277:2)
ἔτι τὸ μὲν φαῦλον ἐπίγραμμα τοῦ ποιήματοσ πολλοστημόριόν ἐστι καὶ μικρὸν ἐπέχει παντάπασιν ἐν τῇ κωμῳδίᾳ χωρίον, καὶ οὔτε πλεονάζει τὰ τοιαῦτα οὔτε τῶν εὖ πεποιῆσθαι δοκούντων ἀπόλλυσι καὶ λυμαίνεται τὴν χάριν·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 14 9:1)
ὡσ δὴ καὶ λόγων ἆθλα τοῦ Ἀχιλλέωσ προθέντοσ, ἀφείσ, εἶπον ὅτι καὶ Πελίαν θάπτων Ἄκαστοσ ὁ υἱὸσ ἀγῶνα ποιήματοσ παράσχοι καὶ Σίβυλλα νικήσειεν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Ὅτι παλαιὸν ἦν ἀγώνισμα τὸ τῆσ ποιητικῆσ. 9:1)
παρ’ ὧν καὶ τὸν Ἀτλαντικὸν ἀκούσασ λόγον, ὡσ Πλάτων φησίν, ἐπεχείρησε διὰ ποιήματοσ ἐξενεγκεῖν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 26 1:3)
Καὶ εἶδον ἐγὼ σὺν πάντα τὸν μόχθον καὶ σὺν πᾶσαν ἀνδρείαν τοῦ ποιήματοσ, ὅτι αὐτὸ ζῆλοσ ἀνδρὸσ ἀπὸ τοῦ ἑταίρου αὐτοῦ. καί γε τοῦτο ματαιότησ καὶ προαίρεσισ πνεύματοσ.
(70인역 성경, 코헬렛 4:4)
Σάμιοσ δ’ ἦν καὶ Κρεώφυλοσ, ὅν φασι δεξάμενον ξενίᾳ ποτὲ Ὅμηρον λαβεῖν δῶρον τὴν ἐπιγραφὴν τοῦ ποιήματοσ ὃ καλοῦσιν Οἰχαλίασ ἅλωσιν.
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 30:4)
παρ’ ὧν καὶ τὸν Ἀτλαντικὸν ἀκούσασ λόγον, ὡσ Πλάτωνφησίν, ἐπεχείρησε διὰ ποιήματοσ ἐξενεγκεῖν εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ.
(작자 미상, 비가, Σόλονος, πρὸσ Κριτίαν257)

SEARCH

MENU NAVIGATION