Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦσαν δὲ ὑπερμεγέθεισ αὗται, συγκρουόμεναι δὲ ἀλλήλαισ ὑπὸ τῆσ τῶν πνευμάτων βίασ τὸν διὰ θαλάσσησ πόρον ἀπέκλειον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 22:2)
καὶ καυχώμενον ὡσ Ἥρᾳ μιγέντα ἐνέδησε τροχῷ, ὑφ’ οὗ φερόμενοσ διὰ πνευμάτων ἐν αἰθέρι ταύτην τίνει δίκην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 35:2)
οἱ δὲ ἑταῖροι νομίζοντεσ χρυσὸν ἐν τῷ ἀσκῷ κομίζειν αὐτόν, λύσαντεσ τοὺσ ἀνέμουσ ἐξαφῆκαν, καὶ πάλιν εἰσ τοὐπίσω παρεγένοντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἁρπασθέντεσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 11:1)
προϊόντοσ δὲ σὺν ἐπείξει τοσοῦδε στρατοῦ, μήτε ἡμέραν ἐκλείποντοσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ μήτε νύκτα, ἔδεισαν, καὶ στόμα ἕτερον ἐπὶ θάτερα τοῦ λιμένοσ ὤρυσσον ἐσ μέσον τὸ πέλαγοσ, οἷ μηδὲν χῶμα προελθεῖν ἐδύνατο ὑπὸ βάθουσ τε καὶ πνευμάτων ἀγριωτέρων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 5:6)
Ἢν δὲ ἐπίτασιν ἴσχῃ ὁ εἱλεὸσ, πάντων ἄνω ἡ φορὴ, πνευμάτων, φλέγματοσ, χολῆσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.137)
ἄριστον δὲ καὶ ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἐμφυσῆν · καὶ γὰρ καὶ τῇδε πνευμάτων καταρρηκτικὸν πταρμοῖσι· καὶ ὁκοῖόν τι κύστισ ἀγωγὸν οὔρων καὶ Ῥὶν μύξησ· πρήσσει δὲ θέρμῃ προσηνεῖ τάδε τῇδε καὶ τῶν ἄλλων τῶν πταρμικῶν κρέσσον, πεπέρεοσ, ἐλλεβόρου, στρουθίου, εὐφορβίου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.123)
ὕπνοσ πολλὸσ, παχυτὴσ , ἀργίη, ὀμίχλη τῆσ αἰσθήσιοσ· ἀγαθὸν δὲ ξυμμετρίη· κοιλίησ ἔκκρισισ ἐπὶ τοῖσι ὕπνοισι ἄριστον, μάλιστα πνευμάτων καὶ φλεγμάτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.135)
καὶ φάσματοσ μὲν ἄλλου του συμβάντοσ οἱᾶ κατ’ οὐρανὸν, ἢ σεισμῶν ἢ πνευμάτων ἔξω τοῦ μετρίου κατασχόντων, ἔδει μὲν δεδιέναι πάντασ, ἔδει δ’ ἀλλήλουσ συγκαλεῖν, ἰέναι δὲ θεωροὺσ εἰσ Δελφοὺσ καὶ Δωδώνην καὶ παρ’ Ἀμφιάρεων περὶ σωτηρίασ, Φιλίππου δ’ ἐπιπολάζοντοσ τοσοῦτον ἤδη χρόνον καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐκ βάθρων κινοῦντοσ καὶ τοσαύτην γῆν ἐπερχομένου, ὅσην οὐδέπω κῦμα ἐπέκλυσεν, οὐδεὶσ οὐ λόγοσ, οὐ σύλλογοσ, οὐκ εὐχὴ πρέπουσα, οὐκ ἐρώτημα Ἑλληνικὸν, ἀλλ’ ὥσπερ νεφέλῃ κεκαλυμμένοσ, ἢ τὴν τῶν ποιητῶν ἄτοπον κυνῆν περικείμενοσ, δρᾶσαι φανερὸσ, παθεῖν δ’ ἀφανὴσ, περιέρχεται δημαγωγῶν τοὺσ Ἕλληνασ, πάντα ἐκζητῶν, πάντα εὑρίσκων εἴ τί τῳ πέπρακται δυσχερὲσ εἰσ τὸ πλησίον, εἰ ῥῆμά τισ ἔφθεγκται μόνον, διαβάλλων ἐν μέρει πάντασ, ὥσπερ παισὶ τοῖσ Ἕλλησι διαλεγόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 11:5)
εἰ δὲ δὴ καὶ περὶ τούτων διαλέγει τῶν κυβερνητῶν ὧν τισ πυνθάνεται παρ’ ἑτέρου τι καὶ ζητεῖ, οὐ γὰρ περί γε τοῦ Ποσειδῶνοσ, οὐδὲ τῶν Νηρηίδων, οὐδὲ τῶν Διοσκούρων, ὅμωσ δ’ αὐτοῖσ ἀποδίδωσ εἶναι κυβερνήταισ, ὡσ ἄνθρωποσ ἀνθρώποισ, καὶ τέχνην ἔχειν τὴν κυβερνητικὴν, τούτοισ ἅπασίν ἐστι τὸ στοχάζεσθαι, οἴ γε καὶ πρὶν ἀπαίρειν εὐθὺσ κάθηνται στοχαζόμενοι περὶ τῶν πνευμάτων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 35:14)
ὥστ’ οὐκ ἂν τὸ συνεχὲσ τῶν πνευμάτων αἴτιον εἰή, ἃ πρὶν εἶναι κεκίνηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 2:5)
ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνό γε δῆλον ὅτι οὐδ’ ἐν τοῖσ φαυλοτάτοισ τῶν ποταμῶν ἐστιν ὁ Νεῖλοσ, οὐδ’ οὕτω παρὰ πάντασ εὐμεταχείριστοσ ὥστε μόνου τούτου τὰ στόματα ὑπὸ τῶν πνευμάτων ἀνακόπτεσθαι καὶ μεταπίπτειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:2)
καὶ πνεύματα μεσημβρινὰ πνευμάτων πάντων σύνισμεν ὄντα θερμότατα, καὶ αὐτὸν τὸν ἥλιον μεσημβρίζοντα τὰ εἴσω φλέγοντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 5:9)
ὅταν γὰρ οἱ μὲν ἐκ τῶν πνευμάτων, οἱ δ’ ἐξ ὑετῶν, οἱ δ’ ἐκ χιόνοσ, οἱ δὲ τὸν ἥλιον τοῦ χειμῶνοσ εἶναι τὸν τήκοντα, οἱ δὲ τὸν ἥλιον τοῦ θέρουσ τὸν ἀπελαύνοντα τὸ ὕδωρ, οἱ δ’ ὅθεν ἄν τισ βούληται φάσκειν γίγνεσθαι τὴν ἀνάβασιν, πάντεσ δὲ εἰκάζωσιν, εἰδῇ δὲ μηδεὶσ, οὐ μόνον ἐκ τῶν καθ’ ἕκαστον ἐλέγχονται δήπουθεν, ἀλλὰ καὶ πάντεσ κοινῇ περὶ ἀλλήλουσ ὅτι οὐ τἀληθὲσ εὑρήκασιν, ἀλλ’ ἕκαστοσ λόγον εἰπεῖν βεβούληται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:7)
μάλιστα δὲ δοκοῦσιν εἶναι δύο, καθάπερ ἐπὶ τῶν πνευμάτων λέγεται τὰ μὲν βόρεια τὰ δὲ νότια, τὰ δ’ ἄλλα τούτων παρεκβάσεισ, οὕτω καὶ τῶν πολιτειῶν δύο, δῆμοσ καὶ ὀλιγαρχία.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 36:1)
οἵ τε γὰρ ἰατροὶ τοὺσ καιροὺσ τῶν σωμάτων ἱκανῶσ λέγουσι, καὶ περὶ τῶν πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια τῶν νοτίων ἐπαινοῦντεσ μᾶλλον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 285:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION