Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πλούτει τε γὰρ κατ’ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ’ ἔχων ἐὰν δ’ ἀπῇ τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ’ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶσ οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸσ τὴν ἡδονήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 68 2:2)
νοῦν γ’ ἔχων πλουτεῖ γὰρ ὁ Βλεπαῖοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 39 2:2)
πλούτει τε γὰρ κατ’ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ’ ἔχων ἐὰν δ’ ἀπῇ τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ’ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶσ οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸσ τὴν ἡδονήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12 1:1)
ἀμείβομαι Μούσῃσι πρὸσ θύρῃσ1’ ᾄδων καὶ δόντι καὶ μὴ δόντι πλέονα τῶν αἰτέω, καὶ ἐπὶ τέλει δὲ τοῦ ἰάμβου φησὶν ἀλλ’, ὦγαθοί, ἐπορέξαθ’ ὧν μυχὸσ πλουτεῖ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 59 3:2)
οὐχ ὁρᾷσ ὅτι πλουτεῖ καὶ τριηραρχίασ ἐρεῖ καὶ λῃτουργίασ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 199:3)
οὐ γάρ ἐστι φορητὸσ ἅνθρωποσ, ἀλλὰ καὶ πλουτεῖ μόνοσ καὶ λέγειν δύναται μόνοσ, καὶ πάντεσ εἰσὶ τούτῳ καθάρματα καὶ πτωχοὶ καὶ οὐδ’ ἄνθρωποι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 256:3)
"μὴ πλούτει," φησί, "κακῶσ, μηδὲ διαβαλλέτω σε λόγοσ πρὸσ τοὺσ πίστεωσ κεκοινωνηκότασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. a'. QALHS 16:4)
ἡ μὲν ἡμετέρα πλουτεῖ πόλισ, αἱ δὲ τῶν ἀντιπάλων σπανίζουσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 64 2:1)
καὶ πλουτεῖ μὲν ἀπὸ τοῦ τοιούτου·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Λητώ. 2:2)
μηδὲν σκαιόν, ὦ Τίμων, ἀλλὰ τὸ πάνυ τοῦτο ἄγριον καὶ τραχὺ καταβαλὼν προτείνασ τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει πάλιν καὶ ἴσθι Ἀθηναίων τὰ πρῶτα καὶ ὑπερόρα τῶν ἀχαρίστων ἐκείνων μόνοσ αὐτὸσ εὐδαιμονῶν.
(루키아노스, Timon, (no name) 35:1)
οὔτε γὰρ πλοῦτοσ κάλλοσ φέρει τῷ κεκτημένῳ μετ’ ἀνανδρίασ ‐ ἄλλῳ γὰρ ὁ τοιοῦτοσ πλουτεῖ καὶ οὐχ ἑαυτῷ ‐ οὔτε σώματοσ κάλλοσ καὶ ἰσχὺσ δειλῷ καὶ κακῷ συνοικοῦντα πρέποντα φαίνεται ἀλλ’ ἀπρεπῆ, καὶ ἐπιφανέστερον ποιεῖ τὸν ἔχοντα καὶ ἐκφαίνει τὴν δειλίαν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 82:3)
ἀθάνατοσ πέφυκεν οὔτε ὡσ θνητόσ, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ θάλλει τε καὶ ζῇ, ὅταν εὐπορήσῃ, τοτὲ δὲ ἀποθνῄσκει, πάλιν δὲ ἀναβιώσκεται διὰ τὴν τοῦ πατρὸσ φύσιν, τὸ δὲ ποριζόμενον ἀεὶ ὑπεκρεῖ, ὥστε οὔτε ἀπορεῖ Ἔρωσ ποτὲ οὔτε πλουτεῖ, σοφίασ τε αὖ καὶ ἀμαθίασ ἐν μέσῳ ἐστίν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 329:1)
φαῦλοσ ἤ τινοσ νίκησ ἢ ἄλλησ φιλοτιμίασ τῶν καλῶν, χρήματά τε οὐκ ἐθέλων εὐδοξίασ ἕνεκα καὶ τῶν τοιούτων ἀγώνων ἀναλίσκειν, δεδιὼσ τὰσ ἐπιθυμίασ τὰσ ἀναλωτικὰσ ἐγείρειν καὶ συμπαρακαλεῖν ἐπὶ συμμαχίαν τε καὶ φιλονικίαν, ὀλίγοισ τισὶν ἑαυτοῦ πολεμῶν ὀλιγαρχικῶσ τὰ πολλὰ ἡττᾶται καὶ πλουτεῖ.
(플라톤, Republic, book 8 242:1)
πλούτει τε γὰρ κατ’ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ’ ἔχων·
(소포클레스, Antigone, episode7)
ἀλλ’ αὐτὸσ σὺ ταῦθ’ ὅπῃ θέλεισ ζήτει τε κἀξίχνευε καὶ πλούτει λαβὼν τὰσ βοῦσ τε καὶ τὸν χρυσὸν ε μὴ πλεῖστον ἔτι σν χρόνον.
(소포클레스, Ichneutae 16:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION