Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότησ μικροῦ πρὸσ μέγαν καὶ ἀδόξου πρὸσ ἔνδοξον καὶ πένητοσ δὴ πρὸσ πλούσιον καὶ γενναῖον ἀγεννοῦσ, καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτοσ ὁ δικαστήσ τε καὶ ἡγεμὼν, ὅπωσ ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που πλουσίῳ μὲν μᾶλλον, πένητι δὲ ἧττον χαριζόμενόν τε καὶ παραπέμπον, ἀλλ’ ὅτῳ γένοιτο ἀεὶ, τοῦτον ὁμοίωσ ὠφελοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:6)
ἐξ ἐναντίων δὲ μάλιστα μὲν δοκεῖ ἡ διὰ τὸ χρήσιμον γίνεσθαι φιλία, οἱο͂ν πένησ πλουσίῳ, ἀμαθὴσ εἰδότι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 85:2)
ἔφην, καὶ ταύτην διανοεῖσθε διδόναι πλουσίῳ, ἵνα ὑμῖν καὶ αὐτὴ πυροὺσ δανείσῃ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 83:4)
πένητι καὶ πλουσίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ νέῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 49:1)
τὸν γὰρ ποιοῦντα αὐτὸ οὐκ ἐν γωνίᾳ δηλονότι δεήσει ποιεῖν, ἀλλὰ προσελθόντα ὑπατικῷ τινι, ἂν οὕτωσ τύχῃ, πλουσίῳ πυθέσθαι αὐτοῦ " 3ἔχεισ μοι εἰπεῖν, ὦ οὗτοσ, ᾧ τινι τοὺσ ἵππουσ τοὺσ σεαυτοῦ παρέδωκασ;
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι. 17:2)
τῷ δεῖνι, τῷ πλουσίῳ, τῷ ὑπατικῷ.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 94:1)
ξένου δ’ ἐπελθόντοσ τῷ πλουσίῳ τῶν μὲν ἰδίων οὐδὲν ἠξίωσεν ἐκεῖνοσ βοσκημάτων καταθύσασ εὐωχῆσαι τὸν φίλον, πέμψασ δὲ τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητοσ ἀπέσπασε, καὶ ταύτην παρασκευάσασ εἱστίασε τὸν ξένον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 182:2)
καὶ τῷ μὲν πλουσίῳ ἡ διατριβὴ οὐκ ἀηδὴσ ἐπαινουμένῳ καὶ εὐδαιμονιζομένῳ, σοὶ δὲ ὁ ὑπὲρ τῆσ ψυχῆσ ἀγὼν καὶ ὑπὲρ ἅπαντοσ τοῦ βίου τότε προκεῖσθαι δοκεῖ·
(루키아노스, De mercede, (no name) 11:7)
καὶ ἥ τε οἰκετεία εἰσ σὲ ἀποβλέπει καὶ τῶν παρόντων ἕκαστοσ ὅ τι πράξεισ ἐπιτηροῦσιν, οὐδὲ αὐτῷ δὲ ἀμελὲσ τῷ πλουσίῳ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ προεῖπέ τισι τῶν οἰκετῶν ἐπισκοπεῖν εἴ πωσ εἰσ τοὺσ παῖδασ ἢ εἰσ τὴν γυναῖκα πολλάκισ ἐκ περιωπῆσ ἀποβλέψεισ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 15:3)
ἄλλωσ τε οὐδὲ ὄνειδοσ αὐτῷ ἐστιν, ὡσ σὺ φήσ, τὸ παρασιτεῖν ἐκείνῳ, δῆλον ὅτι ὥσ τινι κρείττονι χείρονα, ὅπου γε μὴν τῷ πλουσίῳ τοῦτο λυσιτελέσ ἐστιν, τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον, ᾧ γε μετὰ τοῦ κοσμεῖσθαι ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ἀσφάλεια πολλὴ ἐκ τῆσ τούτου δορυφορίασ ὑπάρχει·
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 58:6)
οὔτε γὰρ μάχῃ ῥᾳδίωσ ἄν τισ ἐπιχειρήσαι τῷ πλουσίῳ τοῦτον ὁρῶν παρεστῶτα, ἀλλ’ οὐδ’ ἂν ἀποθάνοι φαρμάκῳ οὐδεὶσ ἔχων παράσιτον.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 59:1)
οὕτω μὲν ὁ παράσιτοσ διὰ φιλοστοργίαν πάντα κίνδυνον ὑπομένει, καὶ οὐκ ἂν παραχωρήσειεν τῷ πλουσίῳ φαγεῖν μόνῳ ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν αἱρεῖται συμφαγών.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 59:5)
ὅτι μὲν γὰρ οὐκ ἂν ἕλοιο πλουτῶν δὶσ τοσοῦτον πλοῦτον ὅμοια πάσχειν Φανομάχῳ τῷ πλουσίῳ καὶ θηλύνεσθαι ὡσ ἐκεῖνοσ εὖ οἶδα, κἂν μὴ εἴπῃσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 47:1)
πλούσιοσ πλουσίῳ μηδὲν πεμπέτω μηδὲ ἑστιάτω Κρονίοισ ὁ πλούσιοσ τὸν ίσότιμον.
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 2:9)
ἀντιπεμπέτω δὲ ὁ πένησ τῷ πλουσίῳ ὁ μὲν πεπαιδευμένοσ βιβλίον τῶν παλαιῶν, εἴ τι εὔφημον καὶ συμποτικόν, ἢ αὐτοῦ σύγγραμμα ὁποῖον ἂν δύνηται, καὶ τοῦτο λαμβανέτω ὁ πλούσιοσ πάνυ φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ λαβὼν ἀναγινωσκέτω εὐθύσ, ἢν δὲ ἀπωθῆται ἢ ἀπορρίψῃ, ἴστω τῆ τῆσ ἁρ́πησ ἀπειλῇ ἔνοχοσ ὤν, κἂν πέμψῃ ὅσα ἐχρῆν·
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION