헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀπὸ δὲ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ μικρὸν καὶ σφόδρα ξανθὸν τὸ αἷμα καὶ ξὺν βηχὶ ἀνάγουσι· κἢν μὴ ἀνάγωσι δὲ, διηνεκέωσ βήσσουσ ι· αἴσθησισ δὲ καὶ πόνου, ἔνθα ὁ βρόγχοσ, ἢ μικρόν τι νέρθεν ἢ ὕπερθεν· φωνὴν βραγχώδεεσ , ἀσαφέεσ· Ἢν δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ ᾖ, ἀθρόωσ ἡ ἀναγωγὴ, ἐπὶ δὲ μᾶλλον, εἰ ἐκ διαβρώσιοσ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωσ , ἀφρῶδεσ, στρογγύλον , ὡσ ἄλλην ἀπ’ ἄλλησ ἀναγωγὴν διακεκρίσθαι· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν ξυνῷ ἀγγείῳ φορὴτῶν τοῦ θώρηκοσ ἀναγομένων ἄλλη· καὶ διαστήσαισ ἂν τὰ ξυμμεμιγμένα ἐκ παραθέσιοσ, ὡσ ὄντα μέρεα θώρηκοσ · τὴσ τὰ δὲ ἰδέην σαρκοει δέα δοκοίησ ἂν πλεύμονοσ ἔμμεναι μέρεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.68)
Γίγνεται δ’ οὖν ἀμφὶ τήνδε τὴν φλέβα καὶ κέδματα · εὖτε Ῥηγνυμένη αἱμορραγίῃ ὤκιστα κτείνει · ὕπερθεν μὲν διὰ πλεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ ἐκχεομένου , ἢν ἐν τῷ θώρηκι Ῥαγῇ· ἢν δὲ παρὰ τὴν ἀρχὴν, ἐσ τὴν κάτω κοιλίην τοῖσι ἐντέροισι περιχέεται, ὡσ ἐμπλείειν τὰ ἔντερα, εὖτε πρὶν ἢ καθὲν ἐκφανῆναι τὸ αἷμα, θνήσκουσι οἵδε· ἦν δὲ ἡ κοιλίη πληρευμένη αἵματοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.176)
εἰ δέ τι τοῦ πλεύμονοσ ἀπορραγείη βίῃ, σμικρὸν, λευκὸν, στρογγύλον , χαλαζῶδεσ · θώρηξ εὐρύτεροσ μὲν, ἀδιάστροφοσ, ἠδὲ ἀνέλκωτοσ· ἢν δὲ ἀνεκπύητοσ ὁ πνεύμων ᾖ, ὑγρῶν δὲ ὁκοῖόν τι πεπηγότων ἔμπλεωσ, διαλήψιεσ τῶν παροξυσμῶν τοῦδε μέζονεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.233)
τῶν λόγων ἡδονήν, ζῶντεσ κατὰ τὸν αὐτὸν Πλάτωνα, ὃσ ἐν τῷ Φιλήβῳ φησίν, οὐκ ἀνθρώπου βίον, ἀλλά τινοσ πλεύμονοσ ἢ τῶν ὅσα θαλάττια μετ’ ὀστρεΐνων ἔμψυχά ἐστι σωμάτων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 50 5:1)
Ἀποκρίσιεσ κατὰ φύσιν, κοιλίησ, οὔρων, ἱδρῶτοσ, πτυάλου, μύξησ, ὑστέρησ, καθ’ αἱμορροϊδα, θύμον, λέπρην, φῦμα, καρκίνωμα, ἐκ Ῥινῶν, ἐκ πλεύμονοσ, ἐκ κοιλίησ, ἐξ ἕδρησ, ἐκ καυλοῦ, κατὰ φύσιν καὶ παρὰ φύσιν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xvii.1)
Φλεβῶν διασφύξιεσ καὶ ἀναπνοὴ πλεύμονοσ καθ’ ἡλικίην, καὶ σύμφωνα καὶ διάφωνα, καὶ νούσου καὶ ὑγιείησ σημεῖα, καὶ ὑγιείησ μᾶλλον ἢ νούσου καὶ νούσου μᾶλλον ἢ ὑγιείησ‧ τροφὴ γὰρ καὶ πνεῦμα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xlviii.1)
Ἢν δὲ ὑγραίνηται τὸ στόμα καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ πλεύμονοσ εἰή ὁκοῖα δεῖ, ἐπιδιδόναι χρὴ ἐσ πλῆθοσ τοῦ Ῥοφήματοσ, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι‧ τὰ μὲν γὰρ θᾶσσον καὶ μᾶλλον πλαδῶντα ταχυτῆτα κρίσιοσ σημαίνει, τὰ δὲ βραδύτερον καὶ ἧσσον βραδυτέρην σημαίνει τὴν κρίσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 4.7)
Ὁκόσοισι γὰρ σῖτοσ αὐτίκα ἐγκατακέκλεισται, ἢν μή τισ ὑποκενώσασ τὸ Ῥόφημα δώῃ, τὴν ὀδύνην ἐνεοῦσαν προσπαροξύνειεν ἂν, καὶ μὴ ἐνεοῦσαν εὐθὺσ ἐμποιήσειεν ἂν, καὶ πνεῦμα πυκνότερον γένοιτ’ ἄν‧ κακὸν δὲ τοῦτό ἐστιν‧ ξηραντικὸν γὰρ πλεύμονοσ, καὶ κοπῶδεσ ὑποχονδρίων καὶ ἤτρου καὶ φρενῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 5.5)
Αἴτιον δὲ τουτέου τόδε ἐστὶν, ὅτι, πρὶν λυθῆναι τὴν ὀδύνην, θνήσκουσιν‧ ταχέωσ γὰρ πνευματίαι γίγνονται‧ ὑπὸ δὲ τοῦ πολλοῦ καὶ πυκνοῦ πνεύματοσ, ὡσ ἤδη εἴρηται, καταγλισχραινόμενον τὸ πτύελον ἀπέπτωσ κωλύει τὴν ἐπάνοδον γίγνεσθαι, ἀλλὰ τὴν Ῥέγξιν ποιέει ἐνισχόμενον ἐν τοῖσι βρογχίοισι τοῦ πλεύμονοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 5.9)
Ἢν δὲ μὴ λύηται πρὸσ τὰ θερμάσματα ὁ πόνοσ, οὐ χρὴ πολὺν χρόνον θερμαίνειν‧ καὶ γὰρ ξηραντικὸν τοῦ πλεύμονοσ τοῦτό ἐστι, καὶ ἐμπυητικόν‧ ἀλλ’ ἢν μὲν σημαίνῃ ἡ ὀδύνη ἐσ τὴν κληῗδα ἢ ἐσ τὸν βραχίονα βάροσ ἢ περὶ μαζὸν ἢ ὑπὲρ τῶν φρενῶν, τάμενιν χρὴ τὴν ἐν τῷ ἀγκῶνι φλέβα τὴν ἔσω, καὶ μὴ ὀκνέεινσυχνὸν ἀφαιρέειν τὸ αἷμα ἑώσ ἂν ἐρυθρότερον πολλῷ Ῥυῇ, ἀντὶ καθαροῦ τε καὶἐρυθροῦ πελιόν‧ ἀμφότερα γὰρ γίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.7)
Μελίκρητον δὲ πινόμενον διὰ πάσησ τῆσ νούσου ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι τὸ ἐπίπαν μὲν τοῖσι πικροχόλοισι καὶ μεγαλοσπλάγχνοισιν ἧσσον ἐπιτήδειον ἢ τοῖσι μὴ τοιούτοισίν ἐστιν‧ διψῶδέσ γε μὴ ἧσσον τοῦ γλυκέοσ οἴνου‧ πλεύμονόσ τε γὰρ μαλθακτικόν ἐστι, καὶ πτυέλου ἀναγωγὸν μετρίωσ, καὶ βηχὸσ παρηγορικόν‧ ἔχει γὰρ σμηγματῶδέσ τι, ὃ μᾶλλον τοῦ μετρίου καταγλισχραίνει τὸ πτύελον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.1)
Χρὴ οὖν τοῖσι τοιούτοισιν ἐσ τὸν μυκτῆρα ἄκρον διόρθωμά τι τῶν εἰρημένων, ἢ ὅ τι τούτοισιν ἐοίκεν, ἐντιθέναι‧ πολλὰ δ’ ἄν τισ εὑρ́οι τὰ ἐπιτήδεια, ὅσα μήτε ὀδμὴν ἴσχει, ἄλλωσ τε καὶ προσηνέα ἐστίν‧ ἐγὼ δέ ποτε πλεύμονοσ προβάτου ἀπότμημα ἐνέθηκα, τοῦτο γάρ πωσ παρέτυχεν‧ οἱ γὰρ σπόγγοι ἐντιθεμένοι ὑγράσματα δέχονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 38.5)
Ὁκόσοι αἷμα ἀφρῶδεσ ἀναπτύουσι, τουτέοισιν ἐκ τοῦ πλεύμονοσ ἡ τοιαύτη ἀναγωγὴ γίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.13)
Ἀφρὸσ δὲ ἐκ τοῦ στόματοσ προέρχεται ἐκ τοῦ πλεύμονοσ‧ ὅταν γὰρ τὸ πνεῦμα μὴ ἐσίῃ ἐσ αὐτὸν, ἀφρέει καὶ ἀναβλύει ὥσπερ ἀποθνήσκων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 7.6)
τῇ δὲ δὴ πηδήσει τῆσ καρδίασ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ καὶ τῇ τοῦ θυμοῦ ἐγέρσει, προγιγνώσκοντεσ ὅτι διὰ πυρὸσ ἡ τοιαύτη πᾶσα ἔμελλεν οἴδησισ γίγνεσθαι τῶν θυμουμένων, ἐπικουρίαν αὐτῇ μηχανώμενοι τὴν τοῦ πλεύμονοσ ἰδέαν ἐνεφύτευσαν, πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἐντὸσ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵνα τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῶμα δεχομένη, ψύχουσα, ἀναπνοὴν καὶ ῥᾳστώνην ἐν τῷ καύματι παρέχοι·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 344:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION