Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

" πλεύμονά τε αὐτὸν ἐκάλει καὶ ἀγράμματον καὶ ἀπατεῶνα καὶ πόρνην·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 8:3)
Καιροὺσ μέντοι τοιούσδε ἔχει‧ τὸ μὲν γὰρ κάρτα ὀξὺ οὐδὲν ἂν μέσον ποιήσειε πρὸσ τὰ πτύελα τὰ μὴ Ῥηϊδίωσ ἀνιόντα‧ εἰ γὰρ ἀνάγοι μὲν τὰ ἐγκέρχνοντα, καὶ ὄλισθον ἐμποιήσειε, καὶ ὥσπερ διαπτερώσειε τὸν βρόγχον, παρηγορήσειεν ἂν τὸν πλεύμονα‧ μαλθακτικὸν γὰρ αὐτέου‧ καὶ εἰ μὲν ταῦτα ξυγκυρήσειε, μεγάλην ἂν ὠφελείην ποιήσειεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.2)
Οἱ τοιοίδε τὴν ἀρτηρίην ἑλκοῦνται, καὶ τὸν πλεύμονα πίμπρανται, οὐ δυνάμενοι τὸ ἔξωθεν πνεῦμα ἐπάγεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 6.6)
Δι’ οὖν τὸ τοιοῦτον σχῆμα ἐξεχέβρογχοι οἱ τοιοῦτοι τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον φαίνονται, ἢ οἱ ὑγιέεσ‧ φυματίαι τε ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ κατὰ τὸν πλεύμονά εἰσιν οἱ τοιοῦτοι σκληρῶν φυμάτων καὶ ἀπέπτων‧ καὶ γὰρ ἡ πρόφασισ τοῦ κυφώματοσ καὶ ἡ ξύντασισ τοῖσι πλείστοισι διὰ τοιαύτασ ξυστροφὰσ γίνεται, ᾗσιν ἂν κοινωνήσωσιν οἱ τόνοι οἱ ξύνεγγυσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.6)
Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖσι χρονίοισι κατὰ πλεύμονα νοσήμασιν εἰρήσεται‧ ἐκεῖ γάρ εἰσιν αὐτῶν χαριέσταται προγνώσιεσ περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.12)
Ὁκόσοι κυνάγχην διαφεύγουσι, καὶ ἐσ τὸν πλεύμονα αὐτέοισι τρέπεται, ἐν ἑπτὰ ἡμέρῃσιν ἀποθνήσκουσιν‧ ἢν δὲ ταύτασ διαφύγωσιν, ἒμπυοι γίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.10)
Πτύελον χρὴ ἐπὶ πᾶσι τοῖσιν ἀλγήμασι τοῖσι περὶ τὸν πλεύμονα καὶ τὰσ πλευρὰσ ταχέωσ τε ἀναπτύεσθαι καὶ εὐπετέωσ, ξυμμεμιγμένον τε φαίνεσθαι τὸ ξανθὸν ἰσχυρῶσ τῷ ττυέλῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 14.1)
Κορύζασ δὲ καὶ πταρμοὺσ ἐπὶ πᾶσι τοῖσι περὶ τὸν πλεύμονα νουσήμασι προγεγονέναι, ἢ ἐπιγενέσθαι, κακόν‧ ἀλλ’ ἐν τοῖσιν ἄλλοισι νουσήμασι τοῖσι θανατωδεστάτοισιν οἱ πταρμοὶ λυσιτελέουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 14.4)
Ἀσφαλέστερον δὲ τὸ οἴδημα καὶ τὸ ἐρύθημα ὡσ μάλιστα ἔξω τρέπεσθαι‧ ἢν δὲ ἐσ τὸν πλεύμονα τραπείη, παράνοιάν τε ποιέει, καὶ ἔμπυοι ἐξ αὐτέων τινὲσ ὡσ τὰ πολλὰ γίγνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 23.6)
Ἢν δὲ ἐπὶ τὴν καρδίην ποιήσηται ὁ κατάῤῬοοσ τὴν πορείην, παλμὸσ ἐπιλαμβάνει καὶ ἄσθματα, καὶ τὰ στήθεα διαφθείρεται, ἔνιοι δὲ καὶ κυφοὶ γίνονται‧ ὁκόταν γὰρ ἐπικατέλθῃ τὸ φλέγμα ψυχρὸν ἐπὶ τὸν πλεύμονα ἢ ἐπὶ τὴν καρδίην, ἀποψύχεται τὸ αἷμα‧ αἱ δὲ φλέβεσ πρὸσ βίην ψυχόμεναι πρὸσ τῷ πλεύμονι καὶ τῇ καρδίῃ πηδῶσι, καὶ ἡ καρδίη πάλλεται, ὥστε ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ ταύτησ τὰ ἄσθματα ἐπιπίπτειν καὶ τὴν ὀρθοπνοίην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 6.1)
Τάῦτα μὲν οὖν πάσχει, ἢν ἐπὶ τὸν πλεύμονα καὶ τὴν καρδίην ἰῄ‧ ἢν δὲ ἐσ τὴν κοιλίην, διάῤῬοιαι λαμβάνουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 6.3)
Ὅκωσ δὲ τούτων ἕκαστον πάσχει ἐγὼ φράσω‧ ἄφωνοσ μέν ἐστιν ὁκόταν ἐξαίφνησ τὸ φλέγμα ἐπικατελθὸν ἐσ τὰσ φλέβασ ἀποκλείσῃ τὸν ἠέρα καὶ μὴ παραδέχηται μήτε ἐσ τὸν ἐγκέφαλον μήτε ἐσ τὰσ φλέβασ τὰσ κοίλασ μήτε ἐσ τὰσ κοιλίασ, ἀλλ’ ἐπιλάβῃ τὴν ἀναπνοήν‧ ὅταν γὰρ λάβῃ ἄνθρωποσ κατὰ τὸ στόμα καὶ τοὺσ μυκτῆρασ τὸ πνεῦμα, πρῶτον μὲν ἐσ τὸν ἐγκέφαλον ἔρχεται, ἔπειτα δὲ ἐσ τὴν κοιλίην τὸ πλεῖστον μέροσ, τὸ δὲ ἐπὶ τὸν πλεύμονα, τὸ δὲ ἐπὶ τὰσ φλέβασ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 7.2)
Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται ἐσ τὰ λοιπὰ μέρεα κατὰ τὰσ φλέβασ‧ καὶ ὅσον μὲν ἐσ τὴν κοιλίην ἔρχεται, τοῦτο μὲν τὴν κοιλίην διαψύχει, καὶ ἄλλο τι οὐδὲν ξυμβάλλεται‧ ὁ δ’ ἐσ τὸν πλεύμονά τε καὶ τὰσ φλέβασ ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐσ τὰσ κοιλίασ ἐσιὼν καὶ ἐσ τὸν ἐγκέφαλον, καὶ οὕτω τὴν φρόνησιν καὶ τὴν κίνησιν τοῖσι μέλεσι παρέχει, ὥστε, ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβεσ τοῦ ἠέροσ ὑπὸ τοῦ φλέγματοσ καὶ μὴ παραδέχωνται, ἄφωνον καθιστᾶσι καὶ ἄφρονα τὸν ἄνθρωπον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 7.3)
διὸ δὴ τῆσ ἀρτηρίασ ὀχετοὺσ ἐπὶ τὸν πλεύμονα ἔτεμον, καὶ περὶ τὴν καρδίαν αὐτὸν περιέστησαν οἱο͂ν μάλαγμα, ἵν’ ὁ θυμὸσ ἡνίκα ἐν αὐτῇ ἀκμάζοι, πηδῶσα εἰσ ὑπεῖκον καὶ ἀναψυχομένη, πονοῦσα ἧττον, μᾶλλον τῷ λόγῳ μετὰ θυμοῦ δύναιτο ὑπηρετεῖν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 345:1)
διπλοῦ δὲ ὄντοσ αὐτοῦ κατὰ μὲν τὰσ ἀρτηρίασ εἰσ τὸν πλεύμονα καθῆκεν θάτερον, τὸ δ’ εἰσ τὴν κοιλίαν παρὰ τὰσ ἀρτηρίασ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 398:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION