Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἂν δὲ πλάγιοσ καὶ λεπτόσ, εὐθέωσ νοῶ ὅτι τοῦτό μοι τὸ δεῖπνον ἀλλ’ οὐδ’ αἷμ’ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 29 1:3)
ἔπειτα τριόδουσ πλάγιοσ ἦν προσκείμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 80 3:2)
τούτουσ δὲ πλάγιοσ διαμέτρου συνδεῖ κανών·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 80 4:3)
ἔπειτα τριόδουσ πλάγιοσ ὣσ ἐφαίνετο, πέμπται δ’ ἄνωθεν ἰσόμετροι ῥάβδοι δύο, αὗται δὲ συντείνουσιν εἰσ βάσιν μίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 80 4:5)
τοῖσ δὲ ἱππεῦσιν μάχαιρα μὲν ἐκ δεξιῶν μακρὰ καὶ κοντὸσ ἐπιμήκησ ἐν χειρί, θυρεὸσ δὲ παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιοσ, καὶ κατὰ γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖσ ἢ πλείουσ ἄκοντεσ, πλατεῖσ μὲν αἰχμάσ, οὐκ ἀποδέοντεσ δὲ δοράτων μέγεθοσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 120:1)
Ὁμιλέει δὲ ὁ βραχίων τῷ κοίλῳ τῆσ ὠμοπλάτησ πλάγιοσ, ὅταν παρὰ τὰσ πλευρὰσ παρατεταμένοσ ἐῄ‧ ὅταν μέντοι ἐσ τοὔμπροσθεν ἐκτανυσθῇ ἡ ξύμπασα χεὶρ, τότε ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ κατ’ ἴξιν τῆσ ὠμοπλάτησ τῷ κοίλῳ γίνεται, καὶ οὐκ ἔτι ἐξέχειν ἐσ τοὔμπροσθεν φαίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 1.5)
Ὀχέειν δὲ δύναται τὸ σῶμα τὸ σιναρὸν σκέλοσ τούτοισι πολλῷ μᾶλλον, ἢ οἷσιν ἂν ἐσ τὸ ἔσω μέροσ ἐκπεπτώκῃ, ἅμα μὲν, ὅτι ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ, καὶ ὁ αὐχὴν τοῦ ἄρθρου πλάγιοσ φύσει πεφυκὼσ, ὑπὸ συχνῷ μέρεϊ τοῦ ἰσχίου τὴν ὑπόστασιν πεποίηται, ἅμα δὲ, ὅτι ἄκροσ ὁ ποὺσ οὐκ ἐσ τὸ ἔξω μέροσ ἀναγκάζεται ἐκκεκλίσθαι, ἀλλ’ ἐγγύσ ἐστι τῆσ ἰθυωρίησ τῆσ κατὰ τὸ σῶμα, καὶ τείνει καὶ ἐσωτέρω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 55.2)
Τούτου δὲ ἐκ τῆσ κοτύλησ νευρίῳ ἡ κεφαλὴ ἐξήρτηται, χόνδρου χαύνου περιφερῆ ἐπίφυσιν ἔχουσα‧ αὐτὸσ δ’ ἔγκυρτοσ ἔξω καὶ ἔμπροσθεν, πλάγιοσ, οὐκ ὀρθὸσ πρὸσ κοτύλην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 1.11)
πλάγιοσ δ’ ὁ ἀκρατήσ, οἱο͂ν ἐξαναφέρειν γλιχόμενοσ καὶ διωθεῖσθαι τὸ πάθοσ, ὑποσύρεται καὶ περιπίπτει περὶ τὸ αἰσχρόν ὡσ Ἀνάξαρχον ἐσίλλαινε Τίμων ἐν δὲ τὸ θαρσαλέον τε καὶ ἐμμενὲσ ὅππη ὀρούσαι φαίνετ’ Ἀναξάρχου κύνεον μένοσ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 6 10:3)
καὶ γὰρ ὁ μέγιστοσ ἐλέφασ ἐν τῇ πύλῃ πλάγιοσ παραπεσὼν καὶ βρυχώμενοσ ἐμποδὼν ἔκειτο τοῖσ ἀποτρεπομένοισ, καὶ τῶν προεισεληλυθότων ἕτεροσ, ᾧ Νίκων ὄνομα ἦν, ἀπορρυέντα τὸν ἐπιστάτην ὑπὸ τραυμάτων ζητῶν ἀναλαβεῖν καὶ φερόμενοσ πρὸσ τοὐναντίον τοῖσ ὑπεξάγουσιν, ἀνέμιξε φίλουσ ὁμοῦ καὶ πολεμίουσ ὠθουμένουσ ὑπ’ αὐτοῦ·
(플루타르코스, chapter 33 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION