Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δὲ ἀδυνατοῦντοσ εὑρεθεὶσ κρείσσων ὁ Ἀπόλλων, κρεμάσασ τὸν Μαρσύαν ἔκ τινοσ ὑπερτενοῦσ πίτυοσ, ἐκτεμὼν τὸ δέρμα οὕτωσ διέφθειρεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 2:4)
ἔστω ὦν λιβανωτοῦ τῆσ μάννησ, καὶ πολίου τῆσ κόμησ, καὶ Ῥητίνησ ἀπὸ τερμίνθου καὶ πίτυοσ τῶν δενδρέων, καὶ ἀλθαίησ Ῥίζησ, καὶ πηγάνου καὶ κονύζησ τῆσ βοτάνησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.256)
ἢν δὲ φλέγμα κολλῶδεσ ἐῄ καὶ γλίσχρον, ἐσ τὰ ὠὰ ἔλαιον ἔγχέειν καὶ Ῥητίνησ τῆσ ξηρῆσ τῆσ ἀπὸ πίτυοσ ἐμπάσσειν, ὅκωσ τὸ θεῖον κρέσσον ἐῄ, καὶ τῆσ ἀπὸ τερμίνθου δὲ τήξαντα · καὶ πέπερι ὀνηϊστὸν καὶ ἐν ὠοῖσ καὶ ἐν πτισάνῃ καὶ ἅπασι τοῖσι ἐδέσμασι καὶ ὁκόσα πεπέρεϊ ξυνῳδά· κρεῶν ἀκρόποδεσ ἐν χυλοῖσι τακεροὶ, πέλειαι , ἀλεκτορίδεσ ἑφθαί· συῶν ἐγκέφαλοι, ὀπτοὶ μὲν σὺν τῷ ἐπιπλόῳ· ἄνευ δὲ τουτέου ἄκνισοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.374)
ὧδε γάρ σοι ἡ τροφὴ ἑδραίη μένει· φάρμακα δὲ τῶν ἀναγκαίων καθαρτήρια , πίτυοσ καρπὸσ καὶ κνίδησ, τῶν σπερμάτων τοῦ κοκκάλου, καὶ πεπέριοσ, ἀμυγδάλων αἱ πικραὶ, καὶ μέλι ᾖ τῷδε ἡ ξύστασισ· ἢν δὲ ξηρῆναι θέλῃσ, ἄριστον σμύρνα, καὶ ἴρεωσ ἡ Ῥίζα, καὶ τὸ διὰ τῶν θηρίων φάρμακον , καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ Μιθριδάτου , καὶ ἄλλαι μυρίαι· ἐπιθήματα δὲ, ἡ τῶν ἐπιπλασμά των ὕλη, μελίλωτον, καὶ μήκωνεσ, καὶ τερμίνθου δάκρυον, καὶ ὕσσωπον, καὶ λίπασ τὸ ἀπὸ Ῥόδων, ἢ τῆσ οἰνάνθησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.219)
προεκάθητο δ’ αὐτοῦ ἐπὶ τῷ τραχήλῳ τοῦ ἐλέφαντοσ Σατυρίσκοσ πεντάπηχυσ ἐστεφανωμένοσ πίτυοσ στεφάνῳ χρυσῷ, τῇ δεξιᾷ χειρὶ αἰγείῳ κέρατι χρυσῷ σημαίνων, ὁ δὲ ἐλέφασ σκευὴν εἶχε χρυσῆν καὶ περὶ τῷ τραχήλῳ κίσσινον χρυσοῦν στέφανον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 314)
ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ γενναῖοσ ἡγεῖται τοὺσ πόνουσ ἀνταγωνιστὰσ μεγίστουσ, καὶ τούτοισ ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου, ὥσπερ αἱ αἶγεσ, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυοσ, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίασ καὶ ἀρετῆσ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσινἢ Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα αὐτῶν φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ λαχεῖν, ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆσ ἅπαντασ, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ δίψοσ ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 18:2)
ἐπεὶ δὲ καὶ ἐστεφανώσατο τῆσ πίτυοσ, πέμψαντεσ οἱ Κορίνθιοι τῶν ὑπηρετῶν τινασ ἐκέλευον ἀποθέσθαι τὸν στέφανον καὶ μηδὲν παράνομον ποιεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 12:2)
ὁ δὲ ἤρετο αὐτοὺσ διὰ τί παράνομόν ἐστιν αὐτὸν ἐστεφανῶσθαι τῆσ πίτυοσ, ἄλλουσ δὲ οὐ παράνομον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 13:1)
πότερον ὑμῖν ἄξιοσ δοκῶ τῆσ πίτυοσ, ἢ λαβόντεσ αὐτὴν δώσετε τῷ πλείστων κρεῶν γέμοντι;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 15:1)
τῆσ δ̓ ἐκ Μεγάρων πίτυοσ οὐδεὶσ ἐπιστρέφεται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 8:2)
Ταῦτα Σολόμων εἰκοσαετίᾳ κατασκευάσασ, ἐπεὶ πολὺν μὲν αὐτῷ χρυσὸν πλείω δ’ ἄργυρον ὁ τῶν Τυρίων βασιλεὺσ Εἴρωμοσ εἰσ τὴν οἰκοδομίαν συνήνεγκεν ἔτι δὲ καὶ ξύλα κέδρου καὶ πίτυοσ, ἀντεδωρήσατο καὶ αὐτὸσ μεγάλαισ δωρεαῖσ τὸν Εἴρωμον σῖτόν τε κατ’ ἔτοσ πέμπων αὐτῷ καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, ὧν μάλιστα διὰ τὸ νῆσον οἰκεῖν, ὡσ καὶ προειρήκαμεν ἤδη, χρῄζων διετέλει.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 178:1)
εἰ δὲ μή σφεασ πίτυοσ τρόπον ἀπείλεε ἐκτρίψειν.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 37 2:5)
πλανωμένων δὲ τῶν Λαμψακηνῶν ἐν τοῖσι λόγοισι τὸ θέλει τὸ ἔποσ εἶναι τό σφι ἀπείλησε ὁ Κροῖσοσ, πίτυοσ τρόπον ἐκτρίψειν, μόγισ κοτὲ μαθὼν τῶν τισ πρεσβυτέρων εἶπε τὸ ἐόν, ὅτι πίτυσ μούνη πάντων δενδρέων ἐκκοπεῖσα βλαστὸν οὐδένα μετιεῖ ἀλλὰ πανώλεθροσ ἐξαπόλλυται.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 37 3:1)
Ἢν δὲ ὑγραίνηται ὁ ἀρχὸσ, καὶ ἰχὼρ ἀποῤῬέῃ, περινίψαι τρυγὶ κεκαυμένῃ καὶ ὕδατι ἀπὸ μυρσίνησ, καὶ ἀδίαντον ξηρήνασ καὶ κόψασ, διασήσασ, κατάπασσε, Ἢν δὲ αἱμοῤῬοῇ, περινίψασ τοῖσιν αὐτοῖσι, χαλκῖτιν καὶ πρίσμα κυπαρίσσου ἢ κέδροὺ ἢ πίτυοσ ἢ τερμίνθου τρίψασ, συμμίξασ τῇ χαλκίτιδι ἴσον, καταπλάσσειν, τὰ ἔξαιθεν δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.5)
Ὀλυμπίασι μὲν στέφανοσ ἐκ κοτίνου, Ἰσθμοῖ δὲ ἐκ πίτυοσ, ἐν Νεμέᾳ δὲ σελίνων πεπλεγμένοσ, Πυθοῖ δὲ μῆλα τῶν ἱερῶν τοῦ θεοῦ, παρ’ ἡμῖν δὲ τοῖσ Παναθηναίοισ τὸ ἔλαιον τὸ ἐκ τῆσ μορίασ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION