Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὴν μὲν ἐξ Ἰσθμοῦ πίτυν, οὐδὲν οὖσαν τῶν ἄλλων χλωροτέραν, μετὰ πολλοῦ πόνου καὶ κακῶν ἀναιροῦνται, πολλάκισ ἀργύριον πολὺ διδόντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 7:4)
οὗτόσ ἐστιν ὁ τὸν κότινον οὕτωσ μέγα καὶ τηλικαύτησ ἄξιον σπουδῆσ ἀποδείξασ καὶ τὰ σέλινα καὶ τὴν πίτυν καὶ τὸν τοῦ θαλλοῦ στέφανον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ. 11:4)
εἶτα, ὦ θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά μοι καὶ τηλικαῦτα ἔχων ἆθλα διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα διηγοῦ καὶ θαλλὸν ἐλαίασ ἀγρίασ καὶ πίτυν;
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:1)
πίτυν τ’ αὖ καὶ πλάτανον ὀλίγην ἂν εὑρ́οι τισ, οἷσ δὴ πρὸσ τὰ τῶν ἐντὸσ τῶν πλοίων μέρη ἀναγκαῖον τοῖσ ναυπηγοῖσ χρῆσθαι ἑκάστοτε.
(플라톤, Laws, book 4 9:4)
"οὐδὲ γὰρ ὁ οἰκοδόμοσ τὸν Ἀττικὸν λίθον ἢ τὸν Λακωνικὸν πρὸ τοῦ βαρβαρικοῦ διὰ τὴν εὐγένειαν τίθησιν, οὐδ’ ὁ ζωγράφοσ τῷ πολυτελεστάτῳ χρώματι τὴν ἡγουμένην ἀποδίδωσι χώραν, οὐδ’ ὁ ναυπηγὸσ προτάττει τὴν Ἰσθμικὴν πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν κυπάριττον, ἀλλ’ ὡσ ὁὲν ἀλλήλοισ ἕκαστα συντεθέντα καὶ συναρμοσθέντα μέλλῃ τὸ κοινὸν ἔργον ἰσχυρὸν καὶ καλὸν καὶ χρήσιμον παρέχειν, οὕτω κατανέμουσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 25:3)
οὔτε γὰρ κῶνον οὔτε κυπάριττον ἢ πίτυν ἢ πεύκην ἐκτρέφουσάν τι τῶν ἑτερογενῶν ὁρᾶσθαι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Διὰ τί πεύκη καὶ πίτυσ καὶ τὰ ὅμοια τούτοισ οὐκ ἐνοφθαλμιάζεται. 3:1)
δὲ προστιθέντοσ ὅτι καὶ τῷ Διονύσῳ καθωσιωμένον τὸ φυτὸν οὐκ ἀπὸ τρόπου ταῖσ περὶ τὸν Μελικέρτην συνῳκείωται τιμαῖσ, αὐτὸ τοῦτο ζήτησιν παρεῖχεν, ᾧτινι λόγῳ Ποσειδῶνι καὶ Διονύσῳ τὴν πίτυν οἱ παλαιοὶ καθωσίωσαν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 5:1)
τῷ δὲ Διονύσῳ τὴν πίτυν ἀνιέρωσαν, ὡσ ἐφηδύνουσαν τὸν οἶνον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 8:2)
καθόλου γὰρ ἐν ἀργιλώδεσι τόποισ φύεσθαι τὴν πίτυν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 9:4)
"οὐκ ἀνεγνώκαθ’ ὑμεῖσ οἱ τὴν πίτυν ὡσ οὐκ ἐπείσακτον οὐδὲ νέον ἀλλὰ πάτριον καὶ παλαιὸν δὴ στέμμα τῶν Ἰσθμίων σεμνύνοντεσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 16:1)
πίτυν δ’ ἀποτιμήσουσιν, ἣ πρὶν ἀγωνιστὰσ ἔστεφε τοὺσ Ἐφύρῃ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 25:1)
φησὶ δ’ Ἀριστόβουλοσ ὑλώδη οὖσαν τὴν Ὑρκανίαν δρῦν ἔχειν, πεύκην δὲ καὶ ἐλάτην καὶ πίτυν μὴ φύειν, τὴν δ’ Ἰνδικὴν πληθύειν τούτοισ.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 7 3:9)
ᾀσεῦμαι ποτὶ τὰν πίτυν ὧδ’ ἀποκλινθείσ, καί κέ μ’ ἴσωσ ποτίδοι, ἐπεὶ οὐκ ἀδαμαντίνα ἐστίν.
(테오크리토스, Idylls, Κῶμος29)
σοὶ τόδε πενταίχμοισι ποδῶν ὡπλισμένον ἀκμαῖσ, ἀκροχανέσ, φοινῷ κρατὶ συνεξερύσαν, ἄνθετο δέρμα λέοντοσ ὑπὲρ πίτυν, αἰγιπόδη Πάν, Τεῦκροσ Ἄραψ, καὐτὰν ἀγρότιν αἰγανέαν.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 571)
τὰ δ’ ὀκτάρριζα μετώπων φράγμαθ’ ὑπὲρ ταναὰν ἇλοσ ἔπαξε πίτυν.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 1102)

SEARCH

MENU NAVIGATION