Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ εὐθὺσ ἀπισχυρίσατο, τὸ μὲν ἐξελέγχειν πολλὰ καὶ δεινὰ πεποιηκότα τοῦτον καὶ τῆσ ἐσχάτησ τιμωρίασ ὄντα ἄξιον θαρρῶ καὶ πάνυ πιστεύω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:2)
ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν Φοιβίδασ ὁ ταῦτα πράξασ ἦν καὶ οὐδὲν ἐπράχθη τούτων ἀπὸ τῆσ κοινῆσ γνώμησ, ἀλλ’ αὐτῶν Θηβαίων οἷσ οὐκ ἤρεσκε τὰ παρόντα καλούντων εἰσῆλθεν ὁ Φοιβίδασ παριὼν καὶ κατέλαβε τὴν Καδμείαν οὔτε πάνυ τι πιστεύω οὔτ’ ἂν εἴποιμι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 3:5)
καὶ ἔγωγε πιστεύω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 67:2)
καὶ μὴν ὅτι μὲν χρηστὰ διδάξω πιστεύω·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme1)
ἐπεὶ δ’ ὁ Διονύσιοσ ἠρώτησεν αὐτὸν διὰ τίνα αἰτίαν οὐ συνακούων τῶν λεγομένων γελᾷ, ὑμῖν, φησί, πιστεύω διότι τὸ ῥηθὲν γέλοιόν ἐστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 3:2)
πιστεύω γάρ, ἐάν τισ ὀρθῶσ σκοπῇ, μόνοσ τἀληθῆ καὶ τὰ γενησόμεν’ εἰρηκὼσ φανεῖσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 28:2)
τὸ μὲν οὖν ἐξελέγξειν πολλὰ καὶ δεινὰ πεποιηκότα τουτονὶ καὶ τῆσ ἐσχάτησ ὄντα τιμωρίασ ἄξιον θαρρῶ καὶ πάνυ πιστεύω·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 6:1)
εἰ οὖν εἰσί τινεσ πρὸσ ἐμὲ δυσκόλωσ διακείμενοι, τούτοισ μάλιστα πιστεύω.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 5:3)
ὅμωσ δὲ πιστεύω τῷ τῆσ πόλεωσ ἤθει, νομίζων οὐ σκληρὸν οὐδὲ ἀμαθέσ, ἀλλὰ τῷ ὄντι γνήσιον ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν καὶ τῆσ μακαρίασ πόλεωσ, ὑφ̓ ἧσ δεῦρο ἐπέμφθητε φίλοι δὴ παρὰ φίλουσ οἰκήσοντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 16:1)
" Σόλων Πεισιστράτῳ "Πιστεύω μηδὲν κακὸν ἐκ σοῦ πείσεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. b'. SOLWN 22:8)
Διονυσίου δὲ τοῦ Μεταθεμένου εἰπόντοσ αὐτῷ διὰ τί αὐτὸν μόνον οὐ διορθοῖ, ἔφη, "οὐ γάρ σοι πιστεύω.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 23:9)
ἱκανὸν δὲ ἡγησάμενοσ εἶναι τῆσ ἀληθείασ βεβαιωτὴν τὸν Ἀθηναῖον Κηφισόδωρον, ὃσ καὶ συνεβίωσεν Ἰσοκράτει καὶ γνησιώτατοσ ἀκουστὴσ ἐγένετο καὶ τὴν ἀπολογίαν τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν πάνυ θαυμαστὴν ἐν ταῖσ πρὸσ Ἀριστοτέλην ἀντιγραφαῖσ ἐποιήσατο, πιστεύω γεγράφθαι λόγουσ τινὰσ ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸσ εἰσ δικαστήρια οὐ μέντοι πολλούσ, καὶ χρῶμαι παραδείγματι ἐξ αὐτῶν ἑνί οὐ γὰρ ἐγχωρεῖ πλείοσι τῷ Τραπεζιτικῷ λεγομένῳ, ὃν ἔγραψε ξένῳ τινὶ τῶν μαθητῶν κατὰ Πασίωνοσ τοῦ τραπεζίτου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 18 1:2)
οἱο͂ν εἰ πίθον εἶχον ἐγὼ μὲν στεγνόν, σὺ δὲ τετρυπημένον καὶ ἐλθὼν παρακατέθου μοι τὸν σαυτοῦ οἶνον, ἵνα βάλω εἰσ τὸν ἐμὸν πίθον, εἶτ’ ἠγανάκτεισ ὅτι μὴ κἀγὼ σοὶ πιστεύω τὸν ἐμαυτοῦ οἶνον·
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐκφέροντασ τὰ αὑτῶν. 12:1)
ἀλλ’ ἐγὼ σοὶ πιστεύω, σὺ ἐμοὶ οὐ πιστεύεισ.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐκφέροντασ τὰ αὑτῶν. 16:3)
ὡσ γυναιξὶ πιστεύω βραχύ.
(에우리피데스, episode, anapests 3:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION